ระบาย+บ่น กับความเสื่อมของสังคมไทย(ปัจจุบัน)

สวัสดีค่ะ....สมาชิกจีบันทุกท่าน

วันนี้มีเรื่องอยากระบาย+บ่นค่ะ...รู้สึกอัดอั้นมากมายกับความเสื่อมของสังคมปัจจุบัน...

ขอเกริ่นนำนิดนึงว่าสมัยก่อน (ประมาณสิบกว่าปีที่แล้ว) ตอน จขกท. เข้ากรุงเทพฯ ครั้งแรก..ตอนนั้น จขกท อายุประมาณ 7-8 ขวบ (ซึ่งก็ถือว่าเป็นเด็กโตแล้ว) เนื่องจากที่บ้านไม่มีรถส่วนตัวจึงต้องอาศัยรถเมล์สาธารณะ เวลาแม่จูง จขกท ขึ้นรถก็จะมีพี่ๆ ผู้ใหญ่ใจดีอุ้มขึ้นบ้าง ประคองบ้าง แล้วพอขึ้นรถเสร็จก็จะมีคนใจดีลุกให้นั่ง หรือบางทีก็ให้นั่งตัก....เวลาลงรถก็เช่นเดียวกันก็จะมีคนคอยประคอง คอยจับให้ลงจากรถโดยสวัสดิภาพ...

แต่ทุกวันนี้...ผู้คนมีพฤติกรรมต่างกันราวหน้ามือกับหลังฝ่าเท้า

เมื่อหลายสัปดาห์ที่แล้ว...จขกท ได้มีโอกาสนั่งรถเมล์สายหนึ่ง และเนื่องด้วยเป็นช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์คนเยอะที่นั่งรถเมล์เต็ม ทีนี้มีครอบครัวสามคนพ่อแม่และลูกที่น่าจะอายุประมาณ 4-5 ขวบ ขึ้นมา แต่กลับไม่มีใครสนใจจะลุกให้เด็กนั่ง พ่อและแม่เริ่มช่วยกันยึดประคองลูก เพราะรถกำลังจะเคลื่อน....จขกท  กับแฟน เห็นท่าไม่ดีเลยตะโกนเรียกให้ครอบครัวนั้นมานั่งแทนที่ของเรา (พวกเรานั่งที่นั่งท้ายสุดของรถ) คุณคนเป็นพ่อกับแม่ขอบคุณแล้วขอบคุณอีก เรากับแฟนก็ได้แต่ยิ้มรับ...ต่อมาสักพัก คนโดยสารเริ่มแน่นขึ้นอีก และไคลแมกซ์ก็มาถึง...พี่คุณแม่ท่านนึงอุ้มเด็กที่น่าจะไม่เกิน 2-3 ขวบขึ้นมา ตัวคุณแม่เองก็ตัวเล็กอุ้มลูกจนเอวแอ่น ...แต่!!....ก็ไม่มีใครลุกให้เธอนั่ง (อีกแล้ว)...พี่กระเป๋าก็ตะโกนบอก "ช่วยลุกให้คุณแม่นั่งด้วยค่ะ" อยู่หลายครั้ง...คุณแม่คนนั้นก็มองรอบๆ แต่ก็ไม่มีวี่แววคนเสียสละ... (จขกท กับแฟนมองหน้ากันแล้วแอบลุ้นว่าจะมีฮีโร่ไหมนะ???) .....แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครลุก!!!....คุณแม่ต้องค่อยๆ ปล่อยลูกให้ยืนเองโดยใช้อีกมือประคองลูก อีกมือโหนรถจนถึงที่หมาย (ที่หมายเดียวกันกับ จขกท) ...เฮ้อ~ วันนั้นเป็นวันที่เดินห้างด้วยสภาวะจิตตกที่สุดในชีวิต

(เหตุการณ์ข้างบนผู้โดยสารมีแต่วัยรุ่น และวัยทำงานล้วนๆๆๆๆๆ) 

พอมาวันนี้...สดๆ ร้อนๆ เลย....ปกติ จขกท ต้องขึ้นรถสองแถวเป็นประจำอยู่แล้ว...ที่นี้เย็นวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ที่นั่งรถสองแถวเต็มพอดิบพอดี (ไม่มีใครต้องโหนราวจับ)....คนที่นั่งก็มีแต่คนวัยทำงาน กับเด็กมัธยมนิดหน่อย มีผู้หญิงกับผู้ชายในอัตราส่วนเท่าๆ กัน พอรถมาถึงป้ายๆ หนึ่งก็มีผู้หญิงท้องขึ้นมา...ย้ำว่าท้องนะคะ (คือท้องโย้ออกมาเด่นชัด+ใส่ชุดคลุมท้องโดยเฉพาะ-->ไม่ใช่แม๊กซี่เดรส) แต่!!!...ทุกคนในรถนั่งก้มหน้าบ้าง เมินบ้าง ทำเป็นไม่เห็นบ้าง เฉยๆ เนียนๆ ไปซะอย่างนั้น...พี่คนขับก็ไม่ออกรถ คาดว่าคงรอให้มีคนลุกให้คนท้องนั่ง (แต่ปรากฏว่าไม่) จขกท แอบมอบว่าผู้ชายในรถจะลุกหรือไม่....จนแน่ใจว่าไม่มีชัวร์..."เออ..งั้น gu ลุกเอง ลุกทั้งที่มือถือของเต็มไม้เต็มมือนี่แหละ แถมใส่แขนเกือบกุดโดยที่ไม่ได้โกนขนรักแร้มาหลายวันด้วย ชิส์" (อันนี้คิดในใจ)....คนท้องยิ้มแล้วก็ขอบคุณแล้วค่อยนั่งแทนที่....เฮ้อ~ ตูกลายเป็นฮีโร่หญิงจำเป็นไปแล้วเหรอเนี่ย???

กลับมาเล่าให้คุณแฟนฟัง แฟนก็ส่ายหัว ....บอกว่าอย่าเอามาใส่ใจ หงุดหงิดเองเปล่าๆ เราทำดีก็เราก็ทำำไป เราทำเราก็ได้ ใครไม่ทำก็อย่าไปสนใจ สิทธิ์ของเขา...เรารู้ว่าเราทำดีก็พอ...(รายนี้สงสัยออกแนวเจอบ่อยจนปลงไปแล้ว...แต่เจ้เครียดนะโว้ยยยย เห็นแล้วมันเครียด!!!)

ที่จริง...ถ้าให้พูดตรงๆ จขกท ก็ไม่เคยคิดว่าผู้ชายจะต้องลุกให้ผู้หญิงนั่งเสมอไป แต่ถ้ามีผู้ชายลุกให้นั่ง ก็ถือว่าผู้ชายคนนั้นมีน้ำใจ เป็นสุภาพบุรุษ (หล่อโดยไม่ต้องอาศัยหนังหน้าเข้าช่วย)...เพราะบางทีก็เข้าใจว่าผู้ชายบางคนก็ทำงานมาเหนื่อยๆ หรือต้องเดินทางไกลๆ เพื่อมาทำงาน ก็อยากได้ที่นั่งพักบ้าง ผู้ชายกับผู้หญิงก็คนเหมือนกัน....ยืนนานก็เหนื่อยก็เมื่อยเหมือนกัน อันนี้ จขกท เข้าใจ....และไม่เคืองหากขึ้นไปแล้วไม่มีใครลุกให้นั่ง 


แล้วก็ไม่ได้ว่าแต่สำหรับผู้ชายเท่านั้นนะ คือผู้หญิงก็เหมือนกัน บางครั้งก็ควรจะมีน้ำใจให้กันและกันบ้าง ผู้หญิงบางคนบนสองแถวก็นั่งกินที่ซะ อย่างกับแม่ให้กระด้งมาเป็นก้น บางคนก็สยายผมราวกับผีจูออน พอรถวิ่งเร็วก็ฟาดหน้าฟาดตา เข้าปากเข้าจมูก หอมบ้าง เหม็นบ้าง ปะปนกันไป (แต่ที่ฟาดหน้าน่ะ เจ็บนะโว้ยยย) ที่ไม่สะกิดเตือนเพราะกลัวหล่อนอาย กลัวเขิน เลยทนได้ก็ทนไป

บ่นซะยาว...จบดีกว่า (จะมีใครทนฟัง จขกท บ่นไหมเนี่ย??? 555+)



ปล. ที่เลือกไอ้หน้าโหดเป็นแฟน...ก็เพราะเดทแรกมันลุกให้คนแก่นั่งนี่แหละ...แล้วตั้งแต่วันนั้นก็ไม่เคยเสียใจเลยที่เลือกไอ้หน้าโหด 555+...