ไม่เข้าใจทำไมถึงเป็นแบบนี้...ใครรู้ช่วยบอกที
bestiize11เรื่องที่ดิฉันจะเล่าในวันนี้มันเป็นเรื่องในครอบครัวของฉันเอง ฉันมีพี่ชาย 1คน อายุก้จะ26 แล้วมีครอบครัวแล้วแต่ไม่มีงานทำ ทำตัวเรื่อยเปื่อยไปวันๆ ทำแต่เรื่องแย่ๆๆ บรรยาย 3 วันก้ไม่จบ แต่ขออะไรก้ได้ก้แค่โดนบ่นไม่กี่คำ เงินอาทิตย์ได้แล้วก็ยังขอเพิ่มได้ตลอด แต่ฉันเรียนหนังสือขออะไรก้โดนบ่น ไม่ค่อยได้อะไร เงินอาทิตย์ก้ได้น้อยกว่าคนไม่ทำอะไร ไม่เรียน เกเรไปวันๆ ไม่เข้าใจฉันมันผิดใช่มั้ยที่ทำตัวดี ตั้งใจเรียน ผิดมากใช่มั้ยค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าฉันไม่ได้อะไรนะแต่แม่ลำเอียงเกินไป น้อยใจนะแต่ยังไงก้รักหม่ามี้เสมอ เรื่องมันยาวค่ะจบแค่นี้แหละ........................
เวลาขออะไรได้หมด คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ก มอไซค์ มือถือ โน่นนี่นั่น
ได้เงินเรียนพิเศษ(สมัยเด็กๆ) ได้เข้าครอสเรียนแบบค่าครอสแพงมากๆ ค่าเดือนเกือบหมื่น ค่าหอต่างหาก ซิ่วเรียนได้ตลอด ไม่ถูกใครคาดหวังให้เป็นที่พึ่งพิง
แต่พี่ ตรงข้ามเลยคะ ตอนนี้พี่เข้าใจแล้วว่า ผลที่เค้าถูกตามใจมาก (เพราะสังคมคนไทย หรือ เอเชีย)
ยกเว้นให้ผู้ชายได้อภิสิทธิ์เสมอ จำไว้นะคะ
ชีวิตเค้าถึงจะลำบาก แต่ถ้าเทียบกับ ผู้ชายลำบาก กับ ผู้หญิงลำบาก ต่างกันมากเลยคะ ผู้หญิงถูกคาดหวังและถูกให้ดิ้นรนยิ่งกว่าผช.มาก แถมผญ.ยังอิจฉากันเองอีก บ่นกับแม่เสมอว่าทำมัยน้องไม่ทำงานบ้าน ไม่ว่าบ้าง มีน้อยใจบ้าง แต่พอเรามีครอบครัว ก็เหมือนว่าเรื่องน้องชาย ไม่มีผลกระทบไรกับชีวิตอีกแล้วคะ แม่กลับมาบ่นให้ฟังด้วยว่า น้องไม่ทำอะไรเลย ไม่ช่วยงานบ้านเลย
สำหรับน้องก็รอหน่อย พอออกเรือนไปอยู่กับสามี เรื่องพี่ชายก็หมดไปเองคะ ไม่ต้องไปสนใจหรอกคะ ปลงดีกว่า