อย่างนี้เค้าเรียกว่ารักหรือป่าว?

เรากำลังคบกับผู้ชายคนนึง เค้าดีกับเรามากไปรับไปส่งบริษัททุกวัน แถมซื้ออาหารเช้าเล็กๆน้อยๆให้ทุกวัน 

เราคุยกันทุกวัน คุยทางโทรศัพท์ตอนกลางคืน

เค้าดีกับเรามาก รู้ว่า เราหิวไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน ก็รีบไปซื้อของกินมาให้

รู้ว่า เราอยากจะไปไหน ก็จะพาไปเสมอ

เค้าเห็นเราปวดหัว ก็จะยื่นยาดมมาให้ เค้าเห็นเราทุกครั้งจะยิ้มให้เราเสมอ

ตอนที่เค้าจีบเราใหม่ๆ เค้ารุ้ว่าเราไม่ชอบบุหรี่อย่างมาก เค้าก็พยายามเลิกจนเลิกได้ในที่สุด

เค้าเลิกที่จะไปเที่ยวกับเพื่อนๆ(หมายถึงเที่ยวผับ เที่ยวคลับไรงี้) เพื่อที่จะคุยโทรศัพท์กับเราทุกคืน

เค้ายอมที่จะตื่นเช้ากว่าเรา (ตีห้า หกโมง)เพื่อแวะมารับเราทุกเช้า ทั้งๆที่แต่ก่อนตื่นเจ็ดโมงครึ่ง

เราก็รู้สึกดีกับสิ่งที่เค้าทำให้ แต่เราก็ไม่รุ้ว่าเรานั้นรักเค้าแล้วหรือยัง เราไม่เคยบอกเค้าเลยว่าเรารักเค้าหรือป่าว

แค่เพียงเวลาคบกันเดือนกว่าๆเค้าก็บอกรักเรา มันเร็วไปมั๊ย?

แต่เรายังไม่แน่ใจเลยว่าเรารักเค้ามากมั๊ย 

เรารู้แค่ว่าเวลาเค้าเจอปัญหา เค้าเครียด เราก็จะรุ้สึกแย่ไปด้วย อยากให้เค้ายิ้ม เราจะหยอกให้เค้ารู้สึกดีขึ้นมา

เราอยากจะปลอบใจ อยากจะอยู่ใกล้ๆ เราบอกเค้าว่าเมื่อเราเห็นเค้าเจ็บ เราจะเจ็บกว่าเค้าเป็นหลายเท่า

เราไม่อยากให้เค้าเสียใจ เค้าบอกเราว่า เวลาเค้าอยู่ใกล้ๆเรา เค้าจะรู้สึกดี รู้สึกว่า ข้างๆกายยังมีเราอยู่ เค้าดีใจมาก

 

แต่สิ่งที่เรากังวลใจอยู่นั้น คือ ความเหมาะสมระหว่างเรากับเค้า 

ใครๆก็ว่าเราไม่ค่อยเหมาะกับเค้า โดยเฉพาะคนในครอบครัวเรา ไม่ค่อยชอบเค้านักหรอก

เค้าก็เสียใจและน้อยใจทุกครั้ง ว่าทำไมต้องตัดสินกันที่รูปลักษณ์ภายนอก 

เวลาเค้าเสียใจและน้อยใจ เค้าจะทำอะไรโดยไม่คิด พูดโดยไม่คิด 

เช่น เมื่อรู้ว่าที่บ้านเราไม่ชอบเค้า เค้าก็จะพูดว่า เราห่างกันเหอะ เพื่อความสบายใจของครอบครัวเราและตัวเรา

ซึ่งเราฟังแล้วรู้สึกไม่ดี รู้สึกแย่ จริงๆ ทั้งเราและเค้าต่างก็รู้สึกเสียใจที่เกิดความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมา

เค้ารอที่เราจะบอกว่ารักเค้า แต่ไม่รู้ทำไมเรากังวลหลายๆเรื่อง

ที่จริงเราเจอหน้ากันทุกวัน เค้าคิดถึงเราทุกวัน เราก็ห่วงเค้าทุกวันเหมือนกัน

 

อย่างนี้เรียกว่ารักแล้วหรือยัง?

 

ตอนนี้ก็เกือบจะสามเดือนแล้ว เราเคยถามเพื่อน ว่าคำว่ารัก มันต้องรุ้สึกเมื่อไหร่ แล้วเราจะรุ้ได้ยังไง เพื่อนบอกว่า ซักวันเราจะรู้ด้วยตัวเราเอง แต่เราไม่รุ้นิคะ เรารักเค้าแล้วหรือยัง

ปล.คนนี้เป็นผู้ชายคนแรกที่เราคบด้วย

Discussion (5)

แรกๆก็ดีไปหมดทุกอย่างคะ  เค้าว่ากันว่า ถ้าหลังจาก 6 เดือนขึ้นไปความรู้สึกและการกระทำยังคงที่เหมือนเดิม มันคือความรักคะ ^^  

เพิ่งคบได้ 3 เดือนเอง.... สำหรับเรา เราว่ามันเร็วเกินกว่าจะสรุปอะไรได้ว่ารักไม่รัก หลงไม่หลง เพราะช่วงแรกๆความเอาใจใส่กันและกันมันยังมากมายเหลือคณานับ ยิ่งถ้าฝ่ายชายเป็นฝ่ายรุก ทุกอย่างมันช่างสวยงามแน่นอนค่ะ

 

ต้องรอให้ความสดใหม่ ความตื่นเต้นต่างๆ จางหายไป แล้วดูว่าถ้าวันนึงเราต้องเป็นฝ่ายดูแลเขาบ้าง จะทำได้ไหม เช่น.... ถ้าวันนึงเราต้องเป็นฝ่ายไปรับไปส่งเขาทำงาน หรือคอยจัดการหาข้าวหาน้ำมาให้ตลอด เขาป่วยไม่บสยก็หายา พาไปหาหมอ ขับรถเองอะไรเอง เสียสละเวลาส่วนตัวเอาไปร่วมกิจกรรมที่เราไม่โปรด แต่คุณแฟนโปรด หรือแม้แต่กับการเข้าหาผู้ใหญ่บ้านฝ่ายชาย... 

 

เรื่องที่บ้าน จขกท.... บอกได้คำเดียวว่า ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน..... และที่สำคัญ ทุกบ้านที่มีลูกสาว พ่อแม่จะตั้งแง่กับแฟนหนุ่มเสมอ ต่อให้เอาพรินซ์วิลเลี่ยมมา พ่อกับแม่ก็จะหาเรื่องติจนได้ ของแบบนี้ต้องใช้เวลาดูความจริงใจ ดูกันนานๆ จนกว่าจะแน่ใจว่าต่อให้ตานี่แก่ ขาโก่ง หัวล้าน ฟันเหยิ๋นแค่ไหน เราก็รักของเราไม่เปลี่ยนแปลง

 

 

อยาก Happy ในความรัก ต้องใจเย็นๆ ใจเย็นคืออะไร?? 

คือ การให้เวลาตัวเอง อย่าบีบคั้นตัวเองว่า ชั้นรักเค้ามั๊ยๆๆๆ ไม่จำเป็นต้องคิด ไม่จำเป็นต้องเครียด คุณก็ทำตัวปกติ ใช้ชีวิตปกติไปค่ะ อย่าโฟกัสกับความรักให้มาก ครอบครัวบอกว่าไม่ดี ก็ควรฟังหูไว้หู  

เราคิดว่าตอนนี้คุณหลงไหล ชอบเค้าเกินครึ่งไปแล้วหละ  แต่ยังทันที่จะตั้งสติ ตั้งหลักใหม่ 

แยกแยะว่าผู้ใหญ่เห็นส่วนภายนอกไม่ดี เพราะอะไร เช่น ผู้ใหญ่มองว่าคนพูดคำไหน บ่งบอกว่าเค้ามีพื้นฐานทางบ้านเป็นมาอย่างไร ถึงพูดออกมาแบบนั้น  ผู้ใหญ่บางคนมองออกว่าโหวงเฮ้งเป็นคนเหลาะแหละ ทำไรก็เบื่อง่าย ไม่อดทน ก็มองออกจากกริยาท่าทาง  ของแบบนี้มองออกได้จริงๆ ในเวลาแค่ไม่ถึง 10 นาที สำหรับคนที่ผ่านประสบการณ์มาเยอะ  ขอให้คุณรักษาระยะห่างของหัวใจ  มั่นใจในตัวเองว่าตัวคุณเป็นคนดี ใครคบคุณโชคดีมากๆ  ค่อยๆ เลือกเฟ้น  ไม่อย่างนั้นผู้ชายจะนำำพาชีวิตเราไปในเส้นทางที่แย่ได้ คะ   

การกระทำที่เค้าเอาใจ ที่เล่ามาทั้งหมด มันเป็นของปกติคะ ใครๆ ก็เคยถูกเอาใจจากผู้ชายที่เข้ามาจีบใหม่ๆ แบบนี้ทั้งนั้น บ้าบอกว่านี้ก็มีคะ  เพียงแค่คุณต้องรักษาสติเอาไว้  ถ้าเราชอบๆ เค้า ก็ขอให้มีสติแค่ว่า  ตอนนี้เราชอบนะ ชอบตรงไหน ก็คิดต่อไปอีกว่า จมูกสวยดี ปากน่ารักดี แต่มันเป็นแค่รูปกายภายนอกนะ  แล้วก็ลองออกไปเดทดู  แล้วค่อยๆ ดูว่าเค้าฉี่ข้างทางมั๊ย? (มีนะคะ) เค้าสูบบุหรี่รึป่าว  เค้าพูดคำหยาบกับคนอื่นหรือไม่  เค้ารักสัตว์รึป่าว  เค้ารักความก้าวหน้ารึไม่  ถ้าไปเที่ยวกันก็ขอให้มีคนไปด้วย  อย่านอนค้าง ได้เสียกัน  อย่าให้เค้าสัมผัส  ถ้าเค้าเริ่มสัมผัส เช่น จับแขน  จับมือ  ในขณะที่ยังไม่ได้เรียกว่า แฟนเลย หรือ คุณยังไม่ได้บอกว่าชอบเลย  ก็ให้คิดว่่าเค้ามาไม่ดีแล้วหละคะ  ถ้าอยากจะเลิกยุ่ง ก็ไม่จำเป็นต้องบอกเลิกยุ่งคะ  แค่เงียบๆ ไม่ต้องรับโทรศัพท์ก็พอ (แต่คุณจะทำได้รึป่าว เพราะตอนนี้คุณชอบเค้าไปแล้ว)  ก็อย่างที่แนะนำคะ สติ มาก่อน พิจารณาว่า ถ้าจะชอบ จะคบจริงๆ จะเอาไว้เป็นฐานะไหนก็แล้วแต่คุณ  แต่จำไว้ อย่ารักใครแบบตายแทนได้  เพราะไม่มีใครรักคุณหรอกคะ นอกจากพ่อแม่ ผู้ชายก็หวังผสมพันธุ์ สืบพันธุ์ ตามธรรมชาติ เมื่อถึงจุดนั้นแล้ว ความรักก็จะเริ่มจางหายไป ยกเว้น ผู้หญิงที่ใช่ สำหรับเค้าเท่านั้นค่ะ 

 

อาจจะแค่หลงค่ะ เราว่ามันต้องใช้เวลานะ แล้วเรื่องนี้เปนคนละเรื่องกับความเหมาะสมค่ะ ที่จขกท.เปนแบบนี้เพราะตอนนี้คุณเริ่มชอบเค้าแล้ว แต่ถึงขั้น รักหรือยัง ยังตอบไม่ได้ แต่พอที่บ้านคัดค้าน คุณก็ไขว้เขว เลยกลายเป็นความกังวลและไม่แน่ใจ เราเคยอยู่ในสถานะอย่างคุณค่ะ คำแนะนำของเราคือ คุณตอบตัวเองให้ได้ก่อนนะ ว่าคุณจะเชื่อครอบครัวหรือตัวเอง ถ้าคุณเชื่อครอบครัว ตัดใจได้เลยค่ะ เพราะดูจากความรู้สึกคุณ มันพัฒนาต่อไปแน่นอน แต่ถ้าคุณชัวร์ คือคุณไม่แคร์คำทัดทาน ลุยต่อไปเลยค่ะ มันจะเปนความรักแน่นอน

เอาง่ายๆ นะคะ ความรักมันคือความเมตตาค่ะ... ให้โดยไม่หวังอะไร... มันไม่มีคำอธิบายหรอกนะ การกระทำมันไม่สามารถบอกได้ทั้งหมดว่าเรารักเค้าไหม หรือเค้ารักเราไหม?? ถ้าจะดูที่การกระทำขอให้ใช้เวลาเป็นตัวตัดสินค่ะ ถ้าเค้าดีกับเราตลอดแรกๆ ยังไง 3 ปี 5 ปี 10 ปี 20 ปี หรือ 50 ปี ก็ไม่เปลี่ยน... แสดงว่าเค้ารักเราค่ะ ส่วนเรื่องที่ว่าคุณรักเค้าหรือป่าว? เราคิดง่ายๆ นะ

>> คนที่เรารัก=คนแรกที่เราตื่นมาแล้วนึกถึง คิดถึง และ ต้องเป็นคนที่เรานึกถึง คิดถึงคนสุดท้ายก่อนเข้านอน << ... แต่ไม่ใช่พยายามนึกถึงเค้านะ! มันต้องเกิดขึ้นเอง ถามตัวเองดูว่า 7 วันที่ผ่าน ใครคือคนที่คุณคิดถึงตอนตื่นและก่อนนอน... ถ้าไม่ได้นึกถึงใคร ก็แสดว่าคุณเองก็ยังไม่ได้เข้าข่ายรักเค้าหรอกค่ะ แค่รู้สึกดี อาจจะดีมากๆ ที่มีเค้าอยู่ข้างๆ เสมอ ^_^

 

ปล. มันเป็นทฤษฎีเล็กๆ ของเรานะคะ เป็นการประเมินขั้นต้น อาจจะไม่สามารถฟันธงได้ 100 เปอร์ว่าเรารักเค้าหรือป่าว... ยังไงก็ลองคิดดูนะคะ ^^