อยากมนุษย์สัมพันธ์ดีคุยเก่งทำยังไงดีคะ?

คือเราเป็นคนที่ค่อนข้างเงียบไม่ค่อยพูดเวลาเจอคนที่เพิ่งเคยรู้จักกัน
และนิสัยนี้แหละที่ทำให้ทุกคนมองว่าเราเป็นคนเงียบ ขี้อายไม่น่าสนใจอะไรประมาณนั้น
แต่ที่ทำให้เราเครียดที่สุดคือ ญาติเรามักมองว่าเราเป็นเด็กที่เงียบไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา
เอาแต่นั่งเล่นโทรศัพท์จนทำให้ญาติแทบไม่คุยกับเราหรือไม่ค่อยสนใจเราเลย
โดยปกติเราจะไหว้แล้วญาติเราก็จะรับไหว้จากนั้นเราก็ไม่รู้จะคุยอะไรดี
เรารู้สึกว่าเราเป็นคนที่มนุษย์สัมพันธ์ไม่ดีเลยคะ เครียดมากเลยเพราะพอเราเห็น
คนที่คุยเก่งสามารถชวนคุยกับคนอื่นทำให้เรารู้สึกอยากเป็นเหมือนคนนั้นบ้าง
แต่เราจะเป็นคนคุยเก่งมากเมื่ออยู่กับเพื่อน พ่อ แม่ จนบางครั้งพ่อแม่และเพื่อนเราเคยด่าว่า
ให้เราหยุดพูดได้มั้ยรำคาญ แต่พออยู่กับคนที่ไม่สนิทเท่านั้นแหละเงียบสนิทมากจริงๆ
แล้วเราเป็นคนที่อยู่โรงเรียนหญิงล้วนมาแต่เด็ก เจอแต่ผู้หญิง เวลาเจอลูกพี่ลูกน้องผู้ชาย
ก็ไม่ค่อยคุยไม่ค่อยสนิทด้วยอยู่แล้ว เลยพลอยทำให้เราได้แต่มองตาปริบๆ ไม่รู้จะคุยอะไร
แล้วเราก็เป็นคนที่คุยกับผู้ชายไม่เก่งเพราะอย่างที่บอกไปว่าอยู่โรงเรียนหญิงล้วนแต่เด็ก
เราก็จะแบบชอบหลบหน้าเวลาคุยกับผู้ชายเพราะเราเขินนิเนอะ ผู้ชายส่วนมากก็จะแบบเลิกคุยกับเรา
เพราะเห็นว่าเราทำตัวแปลกๆ ตอนนี้เราเครียดมากเพราะจะขึ้นมหาลัยแล้วคะอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง
อยากเป็นคนที่มนุษย์สัมพันธ์ดีสามารถคุยกับทุกคนได้อย่างธรรมชาติ แล้วก็อยากคุยกับผู้ชายได้โดยไม่เขินอายด้วยคะ
อยากให้ทุกคนช่วยบอกวิธีทำให้มนุษย์สัมพันธ์ดีคุยเก่งด้วยคะ ขอบคุณคะ

Discussion (11)

ง่ายๆนะ วันๆนึง คุณได้พยายามอะไร ให้ตัวเองได้มีความสุข แล้วรึยังละ คุณน่าจะเปิดใจให้กว้าง อย่าคิดมาก คนเราเกิดมาคนเดียวตายเพียงลำพัง ตลอดจนมีชีวิตที่มี เรา เราต้องเรียนรู้ สังคมมนุษย์ไม่ได้คับแคบ ไม่มีอะไรได้ดั่งใจคิด ถ้ายังไม่ได้พยายาม ทำอะไรเพื่อตัวเอง/ สั้นๆนะ เรียนจากมันแล้วเปลี่ยนตัวเองซะ
เราก็เหมือนกันอายเวลาคุยแล้วสั่นแก้ยังไงอะ
ไม่ยากเลยครับ พยายามหาเพื่อนที่คุยเก่ง คบไว้ เดี้ยวก้ดีขึ้นครับ แก้ได้ชะบาย อีกอย่างคุนต้องมั่นใจในตัวเองว่าผู้ชายผู้หญิงก้คนเหมือนกัน ไม่ต้องเขินต้องอาย ไม่ได้คุยเรื่องไม่ดีอะไร ใจกล้าหน้าด้านเข้าไว้ ครับคุน จากเด็กโรงเรียนชายล้วน
เราก็เป็นแก้ไม่หาย บางคนที่ไม่สนิดบอกว่าเราหยิ่งด้วย ยิ่งปกติที่เราหน้านิ่งๆนะเหมือนเราเหวี่ยงทั้งๆที่เราก็อยู่แบบนี้เฉยๆ อยากเป้นตัวเองมากกก

เราก็เป็นนะ ถ้าญาติไม่สนิท หรือคนไม่สนิทยังไงเราก็เงียบๆอยู่แล้วล่ะ ก็จะพูดบ้างเป็นบางครั้งค่ะ อย่าเยอะเกินไป แค่เรายิ้มๆเข้าไว้และถ้าเขาถามอะไรเราก็ตอบ หรือมีคนที่เราสนิทอยู่ด้วยเราก็คุยกับคนสนิทเราเป็นเรื่องเป็นราวเยอะๆ ให้คนอื่นดูว่าเราไม่เงียบจนเกินไป หรือไม่ก็ถ้าเขาถามอะไรมาเราก็พูดๆไปเลยค่ะ อีกอย่างแบบจขกท.ก็เหมือนเราเลย แต่ผู้ใหญ่กลับมองว่าเราน่ารัก เรียบร้อยสะอีก >< เรียกว่าเป็นการมีมารยาทดีกว่าค่ะ ไม่ต้องพูดมากหรอก เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดค่ะ แค่ผู้ใหญ่ถามอะไรมาเราก็ตอบและยิ้มๆ แค่นั้นพอค่ะ