หอบใจไปหลีเป๊ะ <3

อ่ะ! มาเริ่มกันอีกทริปหลังจากหายไปนาน

พวกเรา ( จัส ดาว ปิง ) สีดา3ไม้

จองทริปนี้กันตั้งแต่ปีที่แล้วแล้ว แต่เพิ่งมาปีนี้ จน ตั๋วที่จอง พี่คนโตสุด (จัส) ได้ทำหายไป อ่า แล้วยังไงหละคะ ซื้อใหม่ไง หายแล้วหายเลยไปเลย ไม่มีร่องรอยใดใด งงมันนะ เห้อออ

วันแรก เราเดินทางกัน ไฟท์ 8:00 เช้า ด้วยความทำการบ้านและขอพรมาดี เลยไม่ตกเครื่อง ซ้อมตื่นตั้งแต่ตี4 ใช้เวลาในการเดินทาง ประมาน1ชั่วโมงครึ่ง จนถึง-- หาดใหญ่แอร์พอท--

ด้วยความไม่อยากเสียเงินเยอะ อ่ะๆๆมึง นั่งรถไปก็ได้ มันจะลำบากแค่ไหนกันวะ ลองดู ไม่น่าไกล เดี๋ยวเดินเอา  เคร้ ด้วยความไม่มีสมองของทั้งสาม ทำให้สามสีดา ตัดสินใจมอบค่ารถจากสนามบินไป ในเมือง จำนวน300บาท  แด่พี่บัง - -

 ที่แรกเราไปหาร้านอาหาร , ร้านขนม ที่ว่าเด็ดว่าโดน ต้องโดนมาเยอะ จนคิดว่ามาแดกหรือมาเที่ยว เปิดร้านแรก "โชคดีแต่เตี๊ยม" สั่งกันแบบห่าลง แต่คอนเฟริมว่าอร่อยต้องมา

 ระหว่างกิน เอ ตอนนี้เพิ่ง 11 โมง ยังมีเวลาอีกเยอะ เอาไงไปไหนกันต่อดี

เปิดหาสถานที่เจอแต่ที่สงขลาเอาไงดี สุดท้าย เช่ารถอีกจนได้800บาท มุ่งตรงไปสงขลาเลยค่า 

ได้รถมาปุ๊ป!! เราก็เปิดเน็ต หาที่ถ่ายรูป ไอ้เราก็เวียนหาไปเถอะ แต่ด้วยความไม่ใช่คนlocal และโง่ด้วย ก็ไม่เจออะเนอะ วนมันอยุ่อย่างนั้น จนมาเจอถนนนางงาม ที่เค้าฮิตถ่าย อะเอาหน่อยหว้ะ ลงคะ และเผอิญ ข้างๆนางมีร้านคาเฟ่ ที่สามสีดาตกลงกันแล้ว จะพักดื่มน้ำสักหน่อย 

เดินมาอีกนิดนึง ติดกับผนัง ก็เจอร้านคาเฟ่ หน้าตาน่ารัก เชิญชวนให้เข้าอยู่ 

พอกินเสร็จ เราก็ขับรถคู่ใจมา วนวน ไปจบที่หาดสมิหลากันดีกว่า 

จากนั้นเราก็ขับรถกลับมาหาดใหญ่

และเราก็มาส่งรถ คืนเจ้ ที่ท่ารถตู้เกษตร หลังจากที่ คืนกุญแจแด่เจ้เสร็จ เราก็ดิ่งไปซื้อตั๋วรถตู้ทันที คนละ110บาท วิ่งไปขึ้นกลัวคนแย่งที่ เพื่อไปปากบารา เพราะที่พักเราอยุ่โน้นแหกฮี ไปนอนไกล เพราะจะเที่ยวหลีเป้ะอย่างเดียว โดยรถตู้ 2ชมเศษ แต่ก็โอเคเบาะเบอะ แอร์ดี พี่บังคนขับก็น้ำใจงาม 

 ถึงที่พัก หมดแรง ก็นอนเตรียมพร้อมรับศึกวันต่อไป

เช้าวันที่2 มอนิ่งมอนิ่ง มีบุฟเฟต์ อาหารเช้าจากทางโรงแรม เอ้อ. คนที่นี่เค้าไม่กินหมูกันนะคะ อย่าเผลอไปสั่งหมู หรือไรเลยนะ คุณจะโดนเหยียดทันที เยี่ยงสัปปหลาด 555555

ถึงเวลาที่รอคอย พร้อมไปหลีเป๊ะแล้ววววว

แต่ว่า... ลืมเอาครีมกันแดดมา และต้านทานแดดไม่ไหวจริงๆเลยต้องซื้อครีมกันแดด

 ถึงท่าเรือ เรานั่งสปีดโบ้ท แบบเหมาลำแบบวันเดย์ทริป จอยกะกรุปอื่น เป็นขนาดกลางแหละ ลำใหญ่อยู่  มีคน10คน รวมเราสามนาง ทุกคนคือโอเคคะ น่ารัก เรือจะโหดมาก คลื่นมันสูง รอบแรกความควาย ก็นั่งหน้าเลยคะ โห แบบภูมิใจ เสียวมาก คลื่นมันกระแทก ได้ฟีล นั่งไวกิ้งไปเกาะหรือสปีดโบ้ท แยกไม่ออกจริงๆ อดทนมา1.40 ชม จนถึง " เกาะหลีเป้ะ"  

แต่ โอ้โหเออ ของดีภาคใต้ มันสวยจริงคะ ก็คุ้มแหละ ที่อดทนกันมา แต่ร้อนแบบนรกแตก ร้อนแบบ อยู่กันได้ยังไง ร้อนแบบอยากรีบกลับไปกินกลูต้า มันเลยทำให้เราไม่สู้กันเท่าไร TT

คุณไกด์พาทัวรอบเกาะ พาเดินไปนู่นนี่ ไม่ถามเรื่องสุขภาพสักคำ อีนี่ก็เดินตามเค้าคะ ร้อนก็ร้อน นาทีนั้น สามคนมองหน้ากัน แล้วให้คะแนน -10/10 เลยคะ ไม่ไหวจริง แบบมึง กูอยากกลับบ้าน 

ต่อกันที่ขึ้นเรือไป เกาะอาดัง แวะกินข้าว  แวะนั่งพัก อาหารอร่อยดีคะ  มีคาว-หวาน แต่แมลงวันเยอะมาก มันโหดจริง โหดหนัก คือ ตอมแบบ เออมึงเราไม่ได้สนิทกันนะ ไม่ต้องรักกันขนาดนี้  !! อีผี และทานเสร็จก็ขึ้นเรือไป. ดำน้ำดูปลากาตูน เอ้ย ปะการัง -.- จ้า  

@กลางมหาสมุทรแปซิฟิก สุดลูกหูลูกตา คือทัลเล เป็นที่ที่เหมาะแก่การดำน้ำซู้ดดดด

แต่ทว่า...คุณดาว ไม้สอง มีปจด ลงเล่นน้ำบ่ได้

เลยเป็นหน้าที่ ไม้1กะไม้3 ทำแทน  เราไปดำกัน3จุดนะคะ แต่ละจุดคือห่างกันประมาน10นาทีโดยเรือ คนหรือเมอเมด จริงๆ ที่เดียวก้น่าจะเพียงพอ แต่ไม่คะ! โลกสวย รักธรรมชาติ ลงไปดำครบคะ 

จบการดำน้ำของเรา 3 ที่ เพราะจุดดำน้ำสำคัญเขาปิดพอดี แหงะ

ขึ้นเรือเดินทางกลับที่พัก ประมาณ1.40ชม ขนาดสปีทโบ้ทนะเว้ย ยังนานมาก เห้ออออ  ถึงที่พัก หมดแรง อ่อนเพลีย (คลื่นโหดมาก แนะนำให้กินยาแก้เมาเรือ แล้วแกล้งหลับให้ได้มากที่สุด)

ตื่นเช้าพบกะวันที่3 เห้อ สักทีเน้อะ ป่ะ ขนของคะ แหกฮี รีบเก็บเสื้อผ้าแทบไม่ทัน. หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ ก็นัดคุณพี่คนขับไว้ 9.00ให้มารับพาไป ท่ารถตู้ เพื่อไปหนามบิน  @คิวรถ ราคาค่างวด คนละ110 บาท ขามา รถตู้ดี เบาะกว้าง เย็นสบาย แต่ขากลับมันบ่จ้าย อย่างสิ้นเชิง แอร์ก็คืออกแต่ลม ไอ่เรามันก็ทีมนักแสดง ชักสีหน้ากันเก่ง และก็แอบวีนวีนเลกน้อย แบบพี่ไมช้า ไมร้อน บลาๆ คือเค้าก้ให้คำตอบทางเราไม่ได้ รถออก 9.45. ไฟท์บ่าย2 คำนวนแล้ว อะทัน. แวะตลาดกิมหยงหน่อยดิ๊ ที่เค้าว่าดี ของหนีภาษีอะ ชมกันหน่อยเปนไง เลยตกลงแวะ  อ้อ. ระหว่างถึงตลาด คนขับรถเค้ายื่นข้อเสนอแบบ น้อง เดินเสดพี่ส่งหนามบินมั้ย 500 บาท ทางเราก็ หื้ม 200ได้ปะพี่ (คือต่อเหี้ยๆๆเลย) แต่มันแพงไปจริงคะ เหนเปนต่างแดนหน่อยไม่ได้เลยนะบัง และเจอสาวใต้ผู้หนึ่งคือนางรักการเดินในรถ เขากระซิบว่า แพงแพง!! อย่าๆ เค้ามีแท๊กซี่ส่วนตัว 250เอง หื้ม ครึ่งๆ เอาดิรอไร

เลยแลกเบอร์กันไว้  

ภารกิจสุดท้ายเดินทางไปหนามบินแบบให้ทันเวลาเชคอิน โห่ แหงนดูนากา เปนเวลา 12:30 น ไฟท 2.00น อืม ! เราเหมือนจะต้องรีบแล้วแหละ เพราะเค้าเตอร์เชคอินเค้ามีเวลาปิดอะเน้อะ จะเชคทางโทสับก็ไม่ไว้ใจความสามารถและระดับสมองตัวเองและเพื่อนๆ เลยชัวสุด คือไปให้ทัน พี่บังแทกซี่ก็ เหยียบ180ไปส่งน้องๆ เลยคะ 

 @หาดใหญ่อินเตอร์เนชั่นแนลแอรพอต

อิอิ 13:00 น  เธอมาได้ทันเวลาพอดี อย่างกะรู้ใจ

เดินแบบตามควาย ไปเชคอิน เข้าเกตท์ไปรอ เขาก็ประกาศ ไฟทเราได้ดีเล หน่อยนะคะ เอ้า แบบนี้ก็ได้หรอ เห้อ เหลือเวลาอีกเป็นชม เลยไปหาไรทานกรุบกริบหน่อย เจอ นี่เลย ซาลาเปาโกอ้วน อร่อยจริงๆๆมากๆๆจน พี่จัสเค้าหอบกลับบ้าน เป็นสิบสิบลูก 

และแล้วเราก็ ถึงท่าอากาศยานดอนเมืองโดยปลอดภัยนะคะ

ทริปนี้ โหดพอตัว แต่ก็ สนุก คนใต้ใจดีคะ ประทับใจ ท่ามีโอกาส ลองไปเที่ยวกันดูนะคะ ทะเลสวยน้ำใส จริงสมคำล่ำลือเลยค่าาาาาา