Game of Thrones : Favorite & Most Hated Character

Lady Lyanna Mormont

AKA  เลดี้หมีน้อย     เธอเป็นผู้ปกครองเกาะหมี  มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของเซอร์จอราห์ มอร์มอนท์  เธอเป็นตัวละครที่สมควรจะมีบทในซีซั่น 7 มากกว่านี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ความห้าวหาญของลีอานน่านั้น ทำให้เราตั้งชื่อเธออีกอันว่า "เลดี้ถอนหงอก"

เลดี้หมีน้อยอาจจะตัวเล็ก แต่เธอไม่ได้วางแผนรอคอยให้อัศวินมาช่วยเธอจากหอคอย   บทของเธอนั้นมีน้อยมากจนแอบน้อยใจ  แต่ออกมาทีไรมันทำให้เรารู้สึกภูมิใจในพลังแห่งความเท่าเทียม    ตระกูลมอร์มอนท์นี่เลี้ยงดูกันมาได้น่าชื่นชมจริงๆ

ไม่มีซานซ่าเหรอคะ 

Lady Olenna Tyrell

มีไม่บ่อยนะคะที่แคแรคเตอร์สูงวัยใส่เดรสกรุยกรายจะถูกจัดให้อยู่ในกลุ่ม badass และเป็นที่รักจากแฟนๆ แบบนี้  

ท่านย่าแห่งตระกูลไทเรลที่ดูมีอายุยืนยาวกว่าสตรีชั้นสูงผู้อื่น เธอมีความแกร่งกล้าภายในโดยไม่ต้องพึ่งวิชาดาบ   ย่าโอเลนน่าเฉลียวฉลาดเล่นเกมบัลลังก์และมีเอกลักษณ์ที่ริมฝีปากสุดแซ่บที่แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่อย่างไทวิน แลนนิวเทอร์ไม่สามารถต่อปากต่อคำได้

เราว้าวตั้งแต่ท่านย่าทำหมาหยอกไก่ใส่ขันทีวารีสว่า "ยั่วมาเลยสิจ๊ะ อดอยากปากแห้งมานานแล้ว"   พอย่าออกโรงทีไรซีรีย์มันมีชีวิตชีวาไม่อึมครึมตึงเครียดตลอดเวลาเหมือนที่ผ่านมา



ความเห็นของย่าต่อกุหลาบทอง

"อีกแล้วเหรอ   ช่างคิดเสียจริง    ข้ากินอาหารจากจานเคลือบลายกุหลาบ นอนบนหมอนปะกลายกุหลาบ  กระโถนยังเป็นลายกุหลาบ ทำอย่างกับว่ามันจะช่วยให้มีกลิ่นหอมอย่างนั้นแหละ  ดอกกุหลาบน่าเบื่อจะตายแม่หนู"

โมเมนท์สอนเชิงเซอร์ซีให้รู้จักการจิกกัดขั้นสูง
Queen Of Thorns VS Queen Of Tart

เซอร์ซี -  .อาใช่  ราชินีหนามแหลมปากดี"
(* เซอร์ซีเรียกเลดี้โอเลนน่าว่า Queen Of Thorns  อันเป็นสมญานามที่มาจากสัญลักษณ์ดอกกุหลาบที่มีหนามของไทเรลสอดคล้องชื่อเสียงปากคอเราะร้ายของท่านย่านั่นเอง )

โอเลนน่า  -  และท่านก็เป็นอีตัวผู้เลื่องชื่อ  ราชินีเซอร์ซี
(* ท่านย่าจิกเซอร์ซีกลับว่า Queen Of Tart  ซึ่งหมายถึงข่าวลือคาวโลกีย์ของเซอร์ซีที่ทำให้เจ้าตัวเถียงต่อไม่ออก)

เราเลิฟความ carefree ของเลดี้โอเลนน่าต่อรสนิยมทางเพศของหลานชาย   เธอบรรยายลอราสว่าเป็นชายที่ชอบ "กลืนดาบ"   และคาดคั้นไทวิน แลนนิสเทอร์ที่เป็นพวกเหยียดเกย์ว่าไม่เคยลองผู้ชายบ้างเลยสักครั้งรึไง

Ramsay Bolton

หนึ่งในตัวละครที่ปูความโรคจิตติดต่อกันมาหลายซีซั่น   เริ่มตั้งแต่ที่สอนบทเรียนสยดสยองให้น้องริคด้วยการหั่นไส้กรอกออกไปสดๆแล้วส่งชิ้นเนื้อกลับไปเย้ยตระกูลเกรย์จอย โหดกว่าใครในเรื่องอะพูดเลย

เราย้อนคิดดู ว่าทำไมเราถึงเกลียดจอฟฟรีย์ รายนั้นเหมือนเด็กเกรียนที่ได้รับอำนาจล้นฟ้า จากเจ้าขี้ขลาดที่ร้องขอชีวิตจากเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่เอาดาบจ่อหัว  งานอดิเรกคือทรมานก็กลายมาเป็นคิงที่ชอบทรมานและฆ่าคนอ่อนแอกว่า  แต่level ยังห่างไกลกับแรมซีย์มากค่ะ  

เพราะมีรูส โบลตัน ลอร์ดจอมโฉดเสี้ยมสอนเรื่องการถลกหนังศัตรู  แรมซีย์จึงเป็นพวกวิปริตมีออร่าน่าสยองมาตั้งแต่เด็ก  เขาสนุกสนานกับการทำตัวเป็นหนุ่มสุด nice แล้วตลบหลังเหยื่อด้วยการทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ   ไม่ใช่แค่เกรียนใส่แล้วสะใจไปวันๆ แต่แรมซีย์สามารถครอบงำเหยือด้วยความหวาดกลัวแล้วใช้ประโยชน์ต่อได้    จะเชือดเนื้อเถือหนังทิ้งไปเปล่าประโยชน์ทำไม

ซีซั่น 5- 6 ดำเนินไปแบบที่ผู้คนหลายคน ต้องถามตัวเองว่า "เมื่อไรเจ้านี่จะตาย!"  เพราะอะไรๆก็ดูเข้าทางแรมซีย์ไปหมด      มีเมียทั้งที ก็ได้ตัวหญิงสาวชาติกำเนิดสูงส่งที่สร้างอำนาจแห่งดินแดนเหนือมาแบบง่ายๆ   อยากจะเป็นลอร์ดโบลตันเหรอ เอามีดเจี๋ยนพ่อแบบชิลๆ ลูกเมียของพ่อก็ให้หมาขย้ำกินแบบไม่ต้องลงแรงใดๆ

ปูเรื่องมาตั้งนานว่าคนเดียวที่สร้างความยำเกรงให้กับแรมซีย์ได้ก็คือพ่อของเขาเอง   แต่กลับถูกแรมซีย์สังหารด้วยวิธีเดียวกันที่เขาฆ่าร็อบ สตาร์ค  มันก็ยิ่งทำให้แรมซีย์ฮึกเหิมใจ จากเจ้าลูกนอกสมรสก็กลายมาเป็นลอร์ดโบลตัน เป็นการเปิดประตูแห่งความตายให้คนอีกมากมาย

แต่นอกจากเสียงแช่งชักให้แคแรคเตอร์เลวทรามแบบนี้ถึงจุดจบไปซะที  ก็ยังมีแฟนเกิร์ลอีกด้วย   เจ้าถึงกับสตั๊นกับความโหดของแฟนๆไปเหมือนกันค่ะ