กำลังใจ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ตั้งแต่ปี 2558
แอร์เคยผู้หญิงคนนึงที่ใช้ชีวิตแบบไม่คิดอะไรเยอะ ชอบซื้อของกินข้างทางตามรถเข็น โดยไม่คำนึงถึงสุขอนามัย ชอบไปแฮงค์เอาท์ปาร์ตี้กับเพื่อน กับแฟน ก็บ่อยครั้ง รู้สึกใช้ชีวิตเปลืองมาก เลิกงานมา กินเที่ยวตลอด จนมาวันนึงเกิดเรื่องราวที่ไม่คาดฝันมาก่อนในชีวิต แอร์เริ่มสังเกตตัวเองว่า ประจำเดือนแอร์ไม่มาสักพักล่ะ แล้วท้องแอร์ก็เริ่มบวมขึ้นๆ แอร์นึกอยู่อย่างเดียวเลยนะตอนนั้น แอร์จะท้องมั้ยนะ ซึ่งถ้าท้องจะดีใจมาก แฟนแอร์ก็จะแฮปปี้มาก แอร์เลยไปลองตรวจที่ร.พ เอกชน แห่งนึงแถวสีลม ใช้เวลาตรวจอยู่นานหลายชม. วันนั้นตรงกับวันวาเลนไทน์พอดี จำแม่นมาก ? ระหว่างรอผล ก็คุยกับแฟนเรื่องถ้าท้องขึ้นมาจริงๆ เราไปแก้บนกันมั้ย คิดไปถึงขั้นนั้นเลยนะคะ แต่...พอผลออกมา แอร์กับแฟนอึ้งไปเลยค่ะ คุณหมอสรุปว่า ไม่ท้องนะจ๊ะ แต่มีถุงน้ำถุงใหญ่ประมาณ 14 ซม. อยู่ในท้องเรา หรือก็คือเนื้องอกนั่นแหละ ? ยังค่ะๆ เรื่องเลวร้ายยังไม่จบแค่นี้ แฟนแอร์ตั้งสติได้ ก็บอกแอร์ว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้เราไป ร.พ จุฬา กันนะ ไปตรวจเช็คอีกรอบ แอร์ก็โอเค ลองไปตรวจเพื่อความชัวร์ ว่าสรุปเราเป็นอะไรกันแน่

เช้าวันรุ่งขึ้น รีบไป ร.พ จุฬา ทันที ตรวจทุกอย่างเรียบร้อย หมอเดินทำหน้าเครียดแล้วบอกกับแอร์ว่า เราจำเป็นต้องลัดคิวเพื่อทำการผ่าตัดด่วนนะครับ ถุงน้ำมันใหญ่มาก ประมาณ 22 ซม. แล้ว ถ้าถุงน้ำแตกอาจจะทำให้เสียชีวิตได้ เราก็อึ้งแอบน้ำตาคลอเบาๆ แต่ก็ไม่เป็นไร ไม่ได้ฟูมฟายมากนัก

หลังจากลัดคิว หาเตียงได้ นอนรอเวลาขึ้นเขียง แอร์ใช้เวลาอยู่ในห้องผ่าตัดนานมาก 6-7 ชม. เพราะคุณบอกว่า เคสของแอร์เป็นเคสใหญ่ เลยใช้เวลานานกว่าปรกติ 

สภาพเป็นอย่างที่เห็นในรูปเลยค่ะ หลังจากนอนให้น้ำเกลือและมอร์ฟีนเป็นเวลา 3 วัน คุณหมอได้มาแจ้งผลอีกครั้ง ช็อคหนักกว่าครั้งแรกที่รู้ว่าเป็นเนื้องอกอีกค่ะเพื่อนๆ คุณหมอบอกว่าแอร์เป็นมะเร็งที่รังไข่ ระยะ 3b ซึ่งมันมีเส้นบางๆ ที่จะข้ามไประยะ 4 คือระยะที่รักษาไม่ได้แล้ว ร้องไห้เลยค่ะ ตอนนั้น แต่...ร้องแค่ 5 นาทีเองนะคะ แล้วก็กลับมาเป็นแอร์คนเดิม แอร์คนที่ไม่คิดอะไรเลย สมองว่างเปล่า คุณหมอก็ชี้แจ้งว่าต้องให้คีโมนะนู้นนี่นั่น เราก็โอเคค่ะ มันไม่มีอะไรจะเสียแล้วนิ หลังจากนั้นแอร์ก็เริ่มให้คีโมค่ะ มีอุปสรรคเลือดไม่ผ่านบ้าง ร่างกายไม่พร้อมบ้าง แต่แอร์ก็อดทนค่ะ ไม่เครียดเลยตอนนั้น ใช้ชีวิตเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมร่วง ก็โกนเองเลย ขนคิ้วยังร่วงเลยค่ะคุณขา

​ต้องบอกก่อนนะคะ ตอนที่แอร์เป็นมะเร็ง ทางบ้านไม่มีใครทราบเลยว่าเป็น ไม่เล่า ไม่บอกใครเลย คนที่รู้มีเพียงแฟน กับเพื่อนๆ บางคนเท่านั้น ส่วนใหญ่เวลาไปไหนมาไหน คนจะไม่นึกว่าเป็น นึกว่าแฟชั่นเกร๋ๆ ซึ่งตัวแอร์ก็ชิวจ้า โชคดีที่คิดกันแบบนี้ เพราะคนอื่นๆ จะได้ไม่ต้องมาระวังอะไรมาก ถ้ามาระวังหน้าหลัง ความสุขคงหายไป 

หลังจากให้คีโมครบ 6 เข็ม แอร์ก็คิดว่าน่าจะหายแล้วนะ แต่ป่าวเลย... มะเร็งเจ้ากรรมมันยังโผล่มาหาอีกจ้าา สบายล่ะ ให้คีโมยาวๆไปจ้า ให้จนครบ 1 ปี เลยค่ะ มีทั้งเจาะเลือด ให้เลือด ให้คีโม ผ่าตัดรอบ2 รอบ3 ภายในระยะปีเดียวนี่ทำร่างกายพรุนไปหมด หลังจากที่รักษามา1 ปีเต็ม (14 ก.พ 58-19 พ.​ค 59)​ ทำให้ตอนนี้แอร์หายเป็นปรกติแล้วค่ะ แต่อาจจะต้องไปหาหมอเป็นระยะๆ ทุกๆ6 เดือน

ปล. อาจจะเขียนไม่ละเอียดมาก ไม่ลงลึกมาก เพราะกลัวเพื่อนๆจะเบื่ออ่านเรื่องราวของแอร์ แอร์เลยเขียนแค่พอให้เข้าใจและนึกภาพตามได้นะคะ

หลังจากที่เกิดเหตุแบบนี้ทำให้แอร์ได้ข้อคิดและเขียนบทความถึงใครหลายๆคนที่กำลังเป็นหรือมีญาติ พี่น้อง เพื่อนฝูงเป็น อยากให้ก็อปไปอ่านได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเจอปัญหาแบบนี้ค่ะ 

​บทความกำลังใจ by... aiirmoolipis

คนที่รู้ว่าเราเป็นมะเร็งมีเยอะ แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่า เป็นระยะไหน (3B) เราผ่านความตายมาแล้วครั้ง นึง ชีวิตที่เหลืออยู่คือกำไร ทุกคนอาจคิดว่า ทำไม อินี่ป่วยแล้วยังไปนู้นไปนี่ไปนั่นได้ หมอห้ามอะไร ก้อไม่ค่อยฟัง ทำไมน่ะหรอ เพราะเรายอมรับสิ่งที่ เป็นได้งัย ทำอะไรที่เรามีความสุข ก็ทำไปเหอะ คนอื่นจะว่างัยช่างเค้า เค้าไม่เป็นเรา เค้าไม่รู้หรอก ว่าเราผ่านอะไรมา เจออะไรมา เราต้อง ผ่าตัดอะไรซ้ำซาก สองสามครั้ง ในหนึ่งปี ให้ยาอีก 2โดส 12 เข็ม ไม่มีใครรู้ว่าเราก็มีนะ ความเจ็บปวดน่ะ แต่ทุกอย่างมันอยู่ที่เราน่ะแหละ ถ้าเราแบก ความเจ็บปวดไว้กับตัวเอง เราก็จะมีแต่ความเจ็บปวดตลอดไป ถ้าเรามีแต่ความอ่อนแอ มันก็จะ อ่อนแอตลอดไป แต่ถ้าเราทิ้งความเจ็บปวดทิ้ง ความอ่อนแอไว้ให้เป็นอดีต แล้วไม่คิดเยอะ ไม่คิดมาก เราแค่คิดไว้นิดนึงพอ ตายก็ตาย หายก็หาย ทำใจไว้ ยอมรับมันให้ได้ อยู่กับมันให้ได้ แค่นั้นก็เพียงพอกับโรคมะเร็งแล้ว พูดจริงๆ ใจเท่านั้นที่จะผลักดันให้เราสู้ต่อ ตามเพลงเลย ใจสู้ หรือเปล่า (สู้สิ) ไหวไหมบอกมา (ไหวสิ) ชีวิตนึงมัน ก็มีแค่นี้แหละ เกิดแก่เจ็บตาย เป็นเรื่องธรรมดา ปลงๆไปบ้างก็ดี ถามสิ ทุกวันนี้ใช้ชีวิตต้องการอะไร (ความสุข) เท่านั้น ที่ประคองชีวิตได้ #ล้มได้ ทุกข์ได้ท้อได้แต่จงลุกให้ไว #เราไม่ได้เก่งถึงขนาดที่บอกใครต่อใครให้ทำอะไรได้ #แค่ประสบการณ์สอนให้เราเข้มแข็งมากขึ้นแค่นั้นเอง #สู้ต่อไปถ้ายังมีลมหายใจ #ทำทุกวันให้มีความสุข #แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง

​กำลังใจจากตัวเราเองสำคัญที่สุดนะคะ ต่อให้คนรอบข้างเราให้กำลังใจมากแค่ไหน ถ้าตัวเราไม่สู้ มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามอย่าหมดศรัทธากับเรื่องนั้นๆ แอร์เชื่อว่า ถ้าเราปล่อยวางได้สักนิด ให้กำลังใจตัวเองมากๆ เราจะผ่านเรื่องเลวร้ายไปได้ทั้งนั้น 

​ขอบคุณเพื่อนๆมากนะคะ ที่สละเวลามาอ่านบทความที่อยากจะแชร์ต่อจนจบ 

​สุดท้ายนี้แอร์ขอให้ทุกคนมีสุขภาพที่แข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วย ไม่ไข้ นะคะ