สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นเรื่องราวก่อนนะคะ

คือเรากับที่บ้านแฟนตอนแรกดูโอเคกันมาตลอดค่ะ ไปบ้านแฟนได้ตลอด ไปซื้อของมานั่งกิน พอเย็นๆหน่อยก็แยกย้ายกลับบ้าน ซึ่งเรากับแม่แฟนก็ไม่ค่อยได้คุยกันเยอะ บวกกับว่าเราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดด้วย

เรื่องยาวมากเลยนะคะ ขอขอบคุณไว้ตรงนี้ถ้าอ่านจนจบ

วันที่เกิดเรื่อง คือเราทะเลาะกับแฟน พิมพ์แชทกัน เราโทรไปเพราะไม่อยากพิมพ์แชทแล้ว แต่แฟนเราไม่รับค่ะ เราเลยแชทบอกว่าทำไมไม่รับ เค้าบอกไม่อยากคุย ซึ่งตัวเอาเคยมีปัญหากันตรงนี้แล้วว่าเวลาทะเลาะกัน เราไม่ชอบให้เค้าเมินเรา ขอคุยกันก่อน แต่สุดท้ายก็เป็นแบบเดิมค่ะ ทำให้เราปรี๊ดมาก เราเลยนั่งรถแท็กซี่ไปบ้านแฟน ณ ตอนนั้นเลย ซึ่งเวลาประมาน 4 ทุ่มกว่า

พอไปถึงเราเห็นแล้วว่าประตูบ้านแฟนปิดอยู่ แต่เรารู้ว่าแฟนยังอยู่ข้างล่างแน่ๆ เราเลยตัดสินใจโทรไปหาแฟนอีกรอบ บอกว่าเราอยู่หน้าบ้านออกมาคุยได้ไหม แฟนเราบอกไม่ออก จะหนีขึ้นห้อง ให้เรากลับบ้านไป วินาทีนั้นเราโกรธมาก เพราะตอนคุยแชทเราก็พยายามคุบกับแฟนดีๆ ไม่พูดจาหยาบคาย พยายามขอคุย แต่แฟนเราหาว่าเราหาเรื่อง เราเลยไปเปิดประตูไส้ในของบ้าน บอกให้แฟนมาคุย เปิดประตู น้องแฟนก็งงๆ แต่ไม่มีใครเปิด แฟนก็เดินขึนห้อง

ตอนนั้นเราโกรธมากที่เราถูกแฟนเมิน ถูกด่า ถูกไล่ให้ไปหาคนอื่น ทั้งๆที่เค้าสัญญากับเราแล้วว่าจะไม่พูดไม่ทำแบบนี้ เราสติหลุดไปเลยค่ะ ร้องไห้ เขย่าประตู เตะประตูบ้าน แฟนเดินลงมานั่งคุย แต่แฟนเราเห็นเราเป็นแบบนั้นก็ทำท่าทางกวนเราอะไรเรา ซึ่งตัวเราที่สติหลุดอยูแล้วก็ยิ่งโกรธ พูดเสียงดังมาก เขย่าประตู ร้องไห้ตลอด มีหลุดคำหยาบมาบ้างแล้วค่ะ หลังจากที่พยายามอดกลั้นมา

แฟนเลยโทรไปหาแม่แฟน บอกให้ลงมาหน่อย คุยกันไม่รู้เรื่องแล้ว ครั้งแรกแม่แฟนก็ไม่ลงมาค่ะ แฟนก็โทรไปอีกรอบให้ลงมา เราได้ยินแม่แฟนพูดว่ามันใช่เรื่องของกูไหมเนี่ย แล้วแม่แฟนก็ลงมา เราจำไม่ได้แล้วค่ะว่าแม่แฟนพูดไรบ้าง เค้าก็นั่ง ส่วนเราก็ยังยืนอยู่หน้าบ้าน ไม่มีใครไขกุญแจให้เรา เหมือนจู่ๆแฟนเราก็พูดประมานว่าแบบจะพูดไรก็พูดไป เราก็บอกจะให้พูดเรื่องนั้นไหมล่ะ แฟนบอกเรื่องไรล่ะ พูดมาดิ เราก็บอกเรื่องหอไง

พอแม่แฟนได้ยิน แม่แฟนให้แฟนเราไขบ้านให้เราไปคุยเลยค่ะ ให้เราเล่าแต่เราก็ได้แต่ร้องไห้ สะอื้นแบบไม่ไหวแล้ว แม่แฟนเลยหันไปถามแฟน แฟนเราก็พูดไม่หมดหรอกค่ะ คือแม่ของแฟนมีปัญหาเรื่องเงิน แต่แฟนเราช่วยเราจ่ายค่าหอให้เรา ประมานนี้ เราพึ่งจำได้อีกอย่างคือแม่แฟนบอกให้คบกันช่วยกันเรียน เราคือแบบพูดเลยว่า หนูช่วยมันเรียนนะแม่ ช่วยมันเขียนงาน ช่วยติวแบบฝึกหัดให้มัน แต่เหมือนแม่ไม่พูดไรค่ะ สุดท้ายแฟนเราเดินไปขับมอไซค์จะเอาเราไปส่ง แม่แฟนก็เดินไปหาแฟน พูดว่าจะทำไรไม่บอกแม่ น่าจะเรื่องหออ่ะค่ะ

เราบอกก่อนนะคะเรื่องหอเรากับแฟนคุยกันตั้งนานแล้วๆช่วยกันจ่ายก่อนที่แม่แฟนจะมีปัญหาเรื่องเงินค่ะ

เราก็นั่งมอไซค์ไป ไม่ได้พูดไร ร้องไห้ แต่จู่ๆแฟนเราก็พูดออกมาประมานว่า พูดออกมาให้เรื่องมันเหี้ยลงทำไม เราก็ขึ้นค่ะ เพราะเราพยายามในส่วนของเราดีที่สุดแล้วตอนนั้น แต่แฟนเรากับเมินเฉย นั่งเล่นทรศ. พูดจาท้าให้เราพูด เราก็เลยผลักหัวแฟน บอกก็ตั้งนานทำไมไม่พูด พอมันมาถึงขนาดนี้จะมาพูดทำไมล่ะ เราก็ผลักหัวแฟนไปหลายรอบ แฟนก็บอกเดี๋ยวมันเกิดอุบัติเหตุ เราก็บอกเรื่องมันเหี้ยขนาดนี้ ไม่กลังมันหรอกอุบัติเหตุอ่ะ แฟนเราบอกอยากเกิดมากใช่ป่ะ มันก็เหมือนขับเลี้ยวเอาสักช่องซอยนึงจากถนนใหญ่ แล้วรถล้ม เราลงไปนอนแต่แฟนเรายังพอยืนได้ มันก็มาจับมอไซค์ตั้งขึ้น เราก็พยายามลุขึ้น ซึ่งไม่ได้เป็นไรมากเพราะพื้นถนนตรงนั้นมันไม่ค่อยคม

หลังจากลุกมาเราคิดแล้วว่าแฟนตั้งใจทำรถล้มแน่ๆ แต่แฟนบอกไม่ได้ตั้งใจ กะจะเลี้ยวแล้วให้เรานั่งรถแท็กซี่กลับเอง ซึ่งแบบเราไม่เชื่อค่ะ เราก็คว้าคอเสื้อแฟน ซึ่งเสื้อแฟนก็คือชุดนอนแบบกากๆค่ะ มีรูเล็กๆทั้งตัว มีรอยขาดทั้งตัว แล้วเราทำเล็บมาทรงแบบแหลมและยาว จังหวะคว้ามันก็เกี่ยวรู เราทะเลาะกันค่ะ แฟนดึงมือเราออก ทั้งกัดทั้งบีบ เจ็บมาก เพราะเล็บเราต่อมายาว เราก็ไม่ยอมเลยมือข้างนึงว่างก็เลยเผลอไปทุบหน้าแฟน จนมันหยุดกัดหยุดจิก บีบมือเรา แล้วมืออีกข้างจับคอเสื้อมันเลยทำให้เสื้อตรงคอขาด แล้วแฟนพยายามจะขับมอไซค์ไปทั้งๆที่เรายืนจับคอเสื้อแฟนอยู่ เสื้อมันก็ขาด เราก็กลัวจะหลุดเลยม้วนคอเสื้อแน่น จนสุดท้ายคอแฟนก็เป็นรอยแดงค่ะ เรากลัวหลุดเลยเอาอีกมือจับเสื้อช่วงอกไว้ เหมือนเดิมค่ะเล็บมันเกี่ยวบวกกับแฟนผลักเราออก เสื้อเลยขาดยาวเลยค่ะ ที่นี่ทะเลาะกันจนโอเคเรายอมขึ้น

แฟนขอขับกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อ เราก็ร้องไห้นั่งรออยู่ปากซอย เราได้ยินแล้วล่ะค่ะว่าตอนจะออกมาแม่แฟนบอกจะมาด้วย แฟนเรามันก็ร้องไห้บอกขอว่าอย่า จนสุดท้ายแฟนก็ขับออกมารับเราคนเดียว เราขึ้นไปถามแฟนมันร้องไห้บอกแม่มันโกรธ เราจำไม่ค่อยได้ค่ะว่าถามไรไปบ้าง จำได้ว่าแม่บอกให้เลิก

เราก็จึ้งไปเลยค่ะ จนมาถึงซอยบ้านเรา เราก็บอกไม่เลิกได้ไหม เราไม่ได้อยากเลิก แฟนมันร้องไห้บอกไม่รู้ เราอาจจะต้องเอาพวงมาลัยไปขอโทษแม่มั้ง แล้วก็ขับออกไป

เราไม่ได้ติดต่อกัน คืนนั้นแต่เราก็พยายามแชทไปจากเวลาที่ไปบ้านแฟนจนเรากลับมาบ้านก็รวมๆเที่ยงคืนค่ะ แม่เราก็ถามแต่เราก็โกหกไป แต่แม่เราเองก็พอจะรู้ค่ะว่าทะเลาะกับแฟนก็ไม่ได้ไร เพราะเราไม่ชอบให้แม่เซ้าซี้ เราคิดไรไม่ออก

ตอนเช้าเราตื่นมา เราทั้งแชทไปทุกแอป โทรไปหลายสาย ไม่มีการตอบกลับเลยจนถึงเที่ยงกว่าๆ เราก็แชทไปในข้อความแฟนว่าจะโทรไปหาแมาแฟนนะ ก็ไม่มีการตอบกลับ แถมเราโดนบล็อคเบอร์ คือเราเครียดมากไม่รู้จะทำไง เลยไลน์ไปหาแม่ บอกว่านี่หนูเองนะคะ หนูอยากจะโทรไปขอโทษแม่จริงๆ แม่แฟนอ่านค่ะ แต่ไม่ตอบ เราเลยโทรไป 1 สาย ก็ไม่รับ เลยส่งข้อความไปประมานว่าเรารู้สึกผิดจริงๆอยากให้แม่ให้อภัย แต่ทีนี่แม่แฟนไม่เข้ามาอ่านเลยค่ะ

เราเลยตัดสินใจไปบ้านแฟนอีกรอบ ซื้อพวงมาลัยไป พอไปถึงเพื่อนของแฟนก็มาพร้อมกัน แฟนเลยคิดว่าเรากับเพื่อนแฟนนัดกันมา ซึ่งจริงๆมันไม่ใช่ เรายืนอยู่หน้าบ้านก่อน ยืนเรียกแฟนเบาๆ ไม่เข้าไปทั้งๆที่บ้านก็เปิด แม่แฟนนั่งอยู่ก็เมินๆเรา หันไปคุยกับเพื่อนแฟนแล้วก็แฟน จนแฟนที่นั่งเล่นคอมอยู่ก็หันมาพูดเบาๆว่าให้กลับบ้านไป เราก็ตอบว่า เราไม่กลับ เราติดต่อใครไม่ได้เราเครียดไม่รู้จะทำไง สักพักแม่แฟนก็ขึ้นไปบนห้อง เพื่อนแฟนมันก็ลุกจากเก้าอี้ข้างไป เราก็เลยเขาไปนั่งคุย แต่ไม่ได้เสียงดัง นั่งนิ่งๆ แต่น้ำตาก็ไหลอ่ะค่ะ เรากลั้นไม่ได้ สักพักคุยกันแม่แฟนก็ลงมา เค้าก็พูดประมานว่าแฟนเรามันยังไม่อยากคุย คุยไปก็ร้อน รอให้ใจเย็นก่อนค่อยมาคุย ให้เรากลับบ้านไปก่อนถือว่าแม่ขอ จะคบกันต่อไม่คบกันต่อแม่ไม่ว่า แต่ถ้าคบไปแล้วไม่สบายใจก็แยกๆกัน แฟนเรามันก็พูดว่ามันไม่ได้อยากเลิก แม่แฟนก็ไม่ได้พูดไรต่อ แฟนก็หันมาคุยกับเราดีว่า 2 ทุ่มค่อยคุยกันนะ เราก็โอเค แต่ตัวเราเองอยากจะขอโทษแม่แฟน แฟนเรามันเห็นพวงมาลัยมันก็บอกจะทำก็ทำ แต่อารมณ์ตอนนั้นมันมาคุ แฟนเราเลยพูดว่ารอให้บรรยากาศดีกว่านี้ แล้วให้มันขับรถไปรับเรามาไหว้ขอโทษน่าจะดีกว่า เราก็โอเคกลับบ้าน

ตัดมาตอน 2 ทุ่มเราก็ถามแฟนว่าแม่บอกว่าไง เกิดไรขึ้นบ้าง แม่แฟนบอกอย่าพามาที่บ้านอีก ถ้าพามาจะส่งแฟนเราไปอยู่ที่บ้านพ่อ ซึ่งแฟนเรากลัวมาก เราเข้าใจเพราะเคยปรึกษา เคยคุย บอกว่าเราน่ากลัว ฤทธิ์เยอะมาวีดหน้าบ้านไม่เคารพแม่ คนในซอยเค้าก็คิดว่าเราท้อง มันบอกแม่ต้องรับหน้า ซึ่งเรารู้สึกผิดมาก อันนี้เราไม่โทษใคร เรามองว่าเราผิดจริงๆ จนถึงตอนนี้ถ้าแม่แฟนบอกให้เราทำไรแล้วเราทำได้เราทำทุกอย่าง แล้วแม่แฟนก็คงคิดว่าเราไปทำลูกเค้าที่เสื้อขาด คอมีรอยแดง ซึ่งแฟนเรามันไม่ได้บอกนะคะเรื่องที่รถล้ม เราก็คิดเองว่าแม่แฟนคงคิดว่าเราทะเลาะกันแล้วเราไปทำลูกเค้าคนเดียว ซึ่งแม่เห็นว่าเราไม่มีรอยอะไร แต่จริงมือเรามีรอยแดง เราเป็นพวกร่างกานภายนอกไม่ออกแผลอ่ะค่ะ แต่มือเราที่โดนบีบคือปวดเร้ามาก เล็บเราที่ไปต่อมาก็หักงอผิดรูปร่างไปเล็บนึง ล่าสุดพึ่งจะมาเกิดรอยถลอกที่เข่าค่ะ ที่แย่ไปกว่านั้นคือ แม่แฟนคิดว่าเรานัดกันมากับเพื่อนแฟน ซึ่งแฟนเราบอกแล้วว่าไม่ใช่ แม่แฟนก็บอกมึงมันโง่ แค่นี้ก็ตามเค้าไม่ทัน เค้านัดกันมาเป็นไม้กันหมา เราก็แคปแชทให้แฟนดูเลยค่ะว่าไม่ได้นัดกัน โทรไปก็ไม่มี เพราะเราไม่มีเบอร์ ติดต่อเพื่อนแฟนทางเฟสทางเดียว แฟนเราเชื่ออยู่แล้ว แต่แม่แฟนคิดไปนั้นไป แม่แฟนบอกอยู่กับแฟนมา กูรู้ว่ามึงชอบอะไร มึงจะเอาแบบนีหรอ อีกหน่อยมันก็ไม่ไหวหน้าแม่ เราเข้าใจนะคะที่เราทำคืนนั้น แต่เราก็ทำดีกับที่บ้านแฟนมาตลอด ซื้อของบ้าง ทำอาหารไปบ้าง กินข้าวเราก็เช็ดโต๊ะเก็บโต๊ะตลอด แต่แค่เราเป็นคนพูดน้อยค่ะ เลยไม่ได้สนิทอะไรมาก เราเสียใจตรงที่ว่าเราทำมาวันนี้มันไม่มีค่าอะไรเลย เราถามว่าแล้วเรื่องหอได้คุยไรกันไหมมันบอกไม่ได้คุย แต่แม่แฟนน่าจะโกรธมาก บอกว่าเงินมันควรจะมาช่วยแม่ก่อนไหม แต่แฟนเราพยายามทำมาตลอดนะคะ หางานเสริม คิดนู้นนี่ เราอยู่ด้วยเรารู้มาตลอด แต่เราขอไม่ลงไปถึงสาเหตุปัญหาเรื่องเงินนะคะ แต่คือถ้าแฟนไม่จ่ายช่วยเราก็ไม่มีปัญหาหาเงินอีกครึ่งมาจ่าย ทีนี่เราก็ต้องไปคุยกับแม่เรา เรื่องทุกอย่างคงแย่ลงมากกว่าเดิมอีก

ตอนนี้เรากับแฟนก็ตึงกันไปมากเลยค่ะ มีแชท มีโทรคุยแต่ก็ต้องแอบตอนดึกๆคุย แฟนเรามันก็ไม่พูดอธิบายอะไรกับแม่ เราก็เครียด รอนัดเจอกัน เราไม่รู้จะจัดการยังไง เพราะจะไปเล่ามุมของเราก็ไปไม่ได้ แฟนก็ซึมไปเลยโทรคุยกันมันก็บอกชีวิตมันพัง มันงง เหมือนมันช็อคไม่รู้ว่าเกิดไรขึ้น ทะเลาะกันเรื่องไร เราก็เป็นห่วงแฟนค่ะ กลัวว่ามันจะซึมเศร้าเหมือนเรา เราเลยอยากได้มุมมองใหม่ๆของสาวๆจีบัน อยากได้ทางออก คำปรึกษา และกำลังใจค่ะ