ประสบการณ์เกี่ยวกับ"โรคมะเร็ง" น่ากลัวกว่าที่คุณคิด

เราคิดว่าเรื่องนี้น่าจะมีประโยชน์กับเพื่อนๆได้บ้างอ่ะคะ
 คือ พี่คนนี้เรารู้จักกับเค้ามาประมาณ4-5ปีได้แล้วคะ พี่เค้ามาเป็นผู้จัดการที่ร้านอาหารของป้าเรา อายุประมาณ 35 ปี แต่งงานแล้วแต่ยังไม่มีลูก เริ่มแรกประมาณ ก.พ.50พี่เค้ามีก้อนแข็งๆอยู่ในเต้านมเลยไปผ่าออกมาเจอ 3 ก้อน และหมอก็ส่งชิ้นเนื้อไปตรวจปรากฏว่าไม่ใช่มะเร็งพี่เค้าก็เลยไม่ได้สนใจที่จะไปตรวจอีกจนมาประมาณ ก.ย.50อยู่ดีๆพี่เค้าตื่นขึ้นมาก็ปวดขามากไม่มีแรงเดินเลยปวดจนทนไม่ไหวถึงขนาดร้องออกมาคือปกติพี่เค้าเป็นคนที่อดทนมากแต่นี่พี่เค้าร้องขนาดนี้แสดงว่าต้องปวดมากๆแน่นอนเลยพาไปส่งโรงพยาลเอกชนแห่งหนึ่ง หมอตรวจแล้วบอกว่าหมอนรองกระดูกทับท่อน้ำเลี้ยงที่ส่งไปเลี้ยงขาทำให้ขาขาดน้ำหล่อเลี้ยง พี่เค้าอยู่ที่โรงพยาบาลประมาณ 4 วันโดยที่หมอก็ไม่เห็นจะทำอะไร ให้แต่อย่าแก้ปวด เราไปเยี่ยมและถามพี่เค้าว่ายังปวดอยู่มั๊ยพี่เค้าบอกว่า"ปวดอยู่ตลอดเวลา"และยังเดินไม่ได้ เห็นท่าไม่ดีจึงย้ายพี่เค้าไป ร.พ.รามา ตรวจแล้วหมอที่รามา บอกว่า กระดูกสันหลังของพี่เค้าพรุนเกือบหมดเลยประมาณ70%ของกระดูกสันหลังทั้งหมด แล้วหมอเขาก็บอกว่ามันไม่น่าเป็นไปได้ที่คนอายุแค่ 35 ปีจะกระดูกพรุนถึงขนาดนี้ต้องตรวจให้เจาะจงกว่านี้ ผ่านไป 3 วัน หมอก็กลับมาบอกว่าพี่เค้าเป็นมะเร็งที่กระดูกสันหลัง ระยะที่ 4 แล้วด้วย(เพื่อนๆดูซิคะไอ้โรงพยาบาลแรกมันตรวจยังไงของมัน เก่งแต่ทำสวย)แล้วอาการของพี่เขาก็ไม่ดีขึ้นเลยคะ และมีภาวะแทรกซ้อน น้ำท่วมปอด และนี่แหละคะที่ทำให้พวกเราตกใจคือ หมอตรวจพบว่า พี่เขาเป็มะเร็งที่ปอดมาก่อน แล้วจึงลามมาที่กระดูกสันหลัง คือตอนนี้หมอบอกให้ทำใจคะ หมอบอกตรงๆเลยว่าอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ว่าหมอจะส่งตัวไปให้ศิริราชคะเพราะที่นั้นมีหมอเฉพาะด้านนี้เยอะ พอไปถึงศิริราชหมอก็เริ่มตรวตอีกเพราะพี่เค้ามีอาการปวดหัว ก็ทำให้เราช็อคอีก คือมะเร็งมันลามไปที่สมองแล้วคะ เรารู้สึกว่าทำไมมันน่ากลัวอย่างนี้ช่วงระยะเวลาประมาณ 2 เดือน พี่เค้าเป็นได้ถึงขนาดนี้ เหมือนไอ้เจ้ามะเร็งมันกำลังประกาศศักดาว่า ข้าจะไม่หยุดถ้าข้าไม่ได้เป็นผู้ชนะ และยิ่งได้พูดคุยกับพี่เค้าทำให้เรากลั้นน้ำตาไม่อยู่ พี่เค้าบอกว่า เดี๋ยวพี่ก็หาย พี่ไปพักที่บ้านแป็บเดียวพี่จะรีบกลับมา แล้วยิ่งเห็นสภาพพี่เขายิ่งรู้สึกแย่คะ คือพี่เขาผอมมาก และโดนโกนหัวด้ยวเนื่องจากพี่เค้าปวดหัวมากเลยต้องการให้หมอผ่าตัดที่สมอง หมอก็บอกกับญาติตรงๆว่ามันไม่มีประโยชน์แล้วยังไงก็ไม่รอดแล้วอีกอย่างค่าผ่าตัดก็แพงมาก ประมาณ200,000บาท ก็เลยต้องแกล้งหลอกพี่เค้าโดยการโกนหัวให้ วันที่ 3 ม.ค.51ทางพ่อแม่พี่เค้าก็ทำเรื่องพากลับบ้าน พี่เขาไม่ค่อยรู้สึกตัวแล้วไปถึงเช้าวันที่ 4 ถึงบ้านได้ 2 ชม. พี่เค้าเสียแล้วคะ  เพื่อนๆระยะเวลาแค่ 4 เดือนเองคะ มันเร็วมากจริงๆ สาเหตุก็คือเมื่อก่อนพี่เขาเคยทำงานที่ร้านคาราโอเกะ มีการร้องเพลงแล้วก็ต้องกินเหล้า กินเหล้าแล้วก็ต้องสูบบุหรี่ แล้วในห้องคาราโอเกะมันก็แคบไม่มีอากาศถ่ายเท แล้วเมื่อก่อนยังไม่มีกฏหมายห้าสูบบุหรี่ในร้านอาหาร นี่แหละคะคือต้นเหตุ พี่เค้าสูดควันบุหรี่มาเป็น 10 ปี  เลยทำให้เป็นมะเร็งที่ปอด หมอบอกว่าคนที่สูบบุหรี่น่ะไม่เท่าไร แต่คนที่อยู่ใกล้คนสูบบุหรี่ซิคะอันตรายกว่า เพื่อนๆก็เหมือนกันนะคะ ไปตรวจสุขภาพกันบ้างปีละครั้งก็ยังดี อย่าคิดว่าเราไม่เป็นอะไร โรคบางอย่างเราไม่ส่มารถรู้เองหรอกนะคะ และบางโรคเมื่อมันแสดงอาการก็อาจจะสายไปแล้วก็ได้นะคะที่จะรักษา 
เป็นห่วงคะ
(ไม่อยากให้มีกระทู้อย่างคุณแป้งจี่ อีกคะ    ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณแป้งจี่ หายเร็วๆนะคะ)

เพื่อนๆคงจะไม่เบื่อที่จะอ่านนะคะ ถ้าใช้คำไม่ถูกต้อง ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ