T__T ขอปรึกษาปัญหาความรักหน่อยค่ะ สับสนจริงๆ

 

 

อาจจะยาวและงงๆไปบ้าง แต่ช่วยอ่านหน่อยนะค่ะ ต้องการคำปรึกษาจริงๆค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า ก้อยได้รู้จักผู้ชายคนนึง ตอนอยู่ปี1 (ขอสมมติว่าชื่อหนึ่งแล้วกันนะค่ะ) จากนั้นไม่นานเราก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ จนเพื่อนคนอื่นๆคิดว่าเป็นแฟนกัน หรือไม่ก็ยุให้เป็นแฟนกัน ในตอนนั้น ก้อยรู้สึกว่าเราสองคนเข้ากันได้ดี ก็เลยตกลงเป็นแฟนกันตอนปี1เทอม2

แต่พอเป็นแฟนกันได้ไม่นาน หนึ่งก็เริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตก้อยมากขึ้น ปัญหาคือ หนึ่งต้องการเวลาจากก้อยเยอะๆบางทีก็เยอะเกินไป ซึ่งก้อยเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง บางทีก้อยเผลอว่าหนึ่งไปแรงๆ ประมาณว่า จะไม่ให้ก้อยมีเวลาส่วนตัวบ้างเลยหรือไง ต้องตามติดแจ24ชั่วโมงเลยใช่มั้ย

ในที่สุด คบกันประมาณ1ปี ก้อยก็เป็นฝ่ายขอให้เราห่างกันไปซักพัก เพราะเราทะเลาะกันแทบทุกวัน จนไม่มีความสุขเลย

หนึ่งพยายามขอให้ก้อยกลับมาดีกันเหมือนเดิม โดยเค้าสัญญาว่า อะไรที่ก้อยไม่ชอบ เค้าจะไม่ทำเด็ดขาด แต่ก้อยก็ยังยืนยันคำเดิม

Discussion (14)

ทำตัวไม่ถูกค่ะ คือเมื่อ5เืดือนก่อนเพิ่งรู้ว่าแฟนแอบชอบผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เค้าอายุห่างจากเรา 10 ปี (42)พอเรารู้เรารู้จึงให้แฟนเคลียร์เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ช่วยทำเรื่องทุกอย่างมันชัดเจน ใครคือแฟนและใครคือเพื่อน แต่ดูเหมือนเค้าจะไม่ทำให้เหตุการณ์มันชัดเจนเลย เค้าแค่ว่าเลี่ยงไม่ให้เราได้เจอกับผู้หญิงคนนั้น ทุกเย็นแฟนเราจะไปรับผู้หญิงคนนั้นเกือบทุกวัน (เค้าอ้างว่าเป็นลูกค้าจึงต้องเทคแคร์) อันนี้เราก็เ้ข้าใจเค้าค่ะ แต่หลังจากเวลางานนี้ซิ่ค่ะ แฟนเรายังพาเค้าไปธุระที่อื่นต่อทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของผู้หญิงคนนั้นแล้ว บางครั้งเวลามีปัญหางานแฟนเรายังโทรไปเล่าให้เค้าฟังก่อนเราซะอีก ทำอย่างนี้จะไม่ให้เรารู้สึกอะไรเลยได้ยังไง.... ช่วยแนะนำหน่อยเถอะค่ะไม่รู้จะทำยังไงแล้วจิงๆ เคยถึงกับจะเลิกกันไปแล้วแต่ก็ยังตัดกันไม่ขาด พยายามให้อิสระกับเค้า แต่อิสระเรื่องนี้รู้สึกแฟนเราทำมากเกินไปรึป่าวคะ
แฟนขอเลิกแบบไม่มีเหตุผล จะทำยังไงดีคะ
แฟนขอเลิกแบบไม่มีเหตุผล จะทำยังไงดีค่ะ
ไม่รู้ว่าจะเริ่มไงดีทำไมความรักของเรามันทุกหนักหนาอดทนรอแล้วรอเล่าสิบกว่าปีที่ผ่านมามันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยนอกจากไม่รู้จะอดทนต่อไปไหวไม๊และก็ไม่รู้ว่าจะถึงเมี่อไหร่กันแล้วทำไมต้องรอทั้งๆที่ยิ่งรอก็ยิ่งทุกข์นานวันผ่านไปแค่ใหนก็ทุกข์มากเป็นเท่าทวีคูฌแต่ทำไมตัดใจไม่ใด้ไม่รู้เลยจริงๆเคยบ้างไม๊ที่เมื่อถึงวันหนึ่งที่เรารู้สึกว่าเป็นวันที่แสนเศร้าที่สุดในชีวิตรเสียใจกับเขาแทบจะขาดใจแต่นำ้ตากับไม่มีซักหยดแม้ว่าจะบีบและเค้นยังไงมันสุดแสนจะทรมานใจที่สุดเจ็บยิ่งกว่าให้น้าตามันไหลออกมาซะอีกนะ

 

 

ขอบคุณทุกคนมากค่ะ ขอบคุณจริงๆ คำแนะนำของทุกคนดีมาก

ก้อยอ่านแล้วร้องไห้เลย

ตอนนี้ก้อยเคลียร์ปัญหาที่ค้างคาได้เรียบร้อยแล้วค่ะ

ขอยกความดีให้เพื่อนๆ Jeban ทุกคน ตอนนี้ก้อยมีความสุขมากเลย

ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ