กระทู้พลีชีพ วิวัฒนาการ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ หลังจากที่สิงอยู่ในจีบันอยู่นานแสนนาน ก็คิดทบทวนแล้วทบทวนอีกว่าเอาดีมั้ยน้าา กระทู้แรกก็พลีชีพซะเรยย หวังว่าจะเปนประโยชน์กับเพื่อนๆนะค่ะ ไปค่ะ!!

เริ่มแรกเดิมทีเราเปนเด็กต่างจังหวัดค่ะ ชอบวิ่งเล่นตากแดดแต่เด็ก ทั้งเป็นเด็กชอบลุย ครีมกันแดดอะไรไม่รู้จัก อาบน้ำด้วยสบู่กับแชมพูเท่านั้น

หลังจากที่เข้ามาเรียนที่กรุงเทพ ตอนนั้นผมยาวมาแล้วนิดนึง แต่ยังดูเป็นพี่เสกโลโซ เราเลยต้องเอาดีด้านเซอร์น่าจะรอด

ขุดรูปมาให้เท่าที่หลงเหลืออยู่นะค่ะ อายจิงๆ ไม่แชร์นะค่ะๆ555

ยิ่งเปนเด็กกิจกรรมด้วยแล้ว เรื่องสวยงามไม่ต้องพูดถึง ใช้ชีวิตปะปนกับผู้ชายอยู่จนปีสามเริ่มรักสวยรักงามขึ้น แต่ต้องผ่านช่วงมรสุมลองผิดลองถูกนะคะ คิ้วหนาเข้มเหมือนปลิง(ซึ่งเดี๋ยวนี้ฮิต) ทาตาสีชมพูมุกบ้างละ จนพี่แทกซี่ทักว่า น้องค่ะ ทำไมแต่งหน้าเหมือนลิงเรย โอ้ยย ขุนขา เจบค่ะเจบ แต่หลังจากนั้นก็มาเจอกับจีบัน ยูทูป ที่สอนรีวิวต่างๆ เราตามตั้งแต่ยังไม่เรียกว่าบล็อคเกอร์เลยอหละ จากนั้นก็เริ่มทาครีมกันแดดวาสลีนบ้าง บานาน่าบ้าง(ตอนลด50เปอ) เริ่มขัดผิวบ่อย อาทิตละ1-2วันใช้ไปหมด พวกมะขามกระปุก ลองหลายยี่ห้อ มะขามพะเยาหรือมะขามเปียกกับน้ำผึ้ง คือขัดๆไปเถอะ แต่ต้องสม่ำเสมอ ช่วงนั้นจะใส่เสื้อแขนยาวตลอดค่ะ

แถมรูปตอนปีสามอีกรูปนึง ห้ามว่านะค่ะ ช่วงนั้นมันฮิตตามดากานดาอะค่ะ หนังเรื่องเพื่อนสนิท ยังคงแฟชั่นเซอร์555

ขนาดถ่ายกับพี่เบล คือสามารถเปรียบเทียบสีได้เลย ตายๆๆๆๆ แต่ข้อดีของช่วงนั้นคือ พอหน้าคมแล้วถ่ายรูปขึ้นค่ะ

เราก็เริ่มขาวขึ้นเรื่อยๆเองค่ะ ไม่ได้แบบทันทีนะค่ะ ใช้เวลาอยู่หลายปี ไม่ฉีด กินแค่วิตซีเท่านั้น แต่เราเป็นคนชอบกินผลไม้มาก โตมาเพิ่งรู้ว่ามีประโยชน์55

แอบไปจัดฟันอยู่2ปี ไม่ค่อยโพสรูป ไม่มีใครรู้ คิดไปคิดมาไม่น่าไปจัดเรยค่ะ ทำให้มีร่องแก้ม

เริ่มแต่งหน้าเข้าที่ขึ้นค่ะ พอผิวเริ่มขาวขึ้นก็กล้าแต่งตัวมากขึ้น

เริ่มเข้าสู่ยุคกล้องฟรุ้งฟริ้ง จัดแสงดีๆหน่อยก็ถ่ายออกมาสวยค่ะ ไม่ต้องศัล เราใช้เวลาทั้งหมดนี้นานพอสมควรค่ะ ไม่ได้บอกว่าขาวแล้วดีนะค่ะ แต่ขอให้ผิวดูเกลี้ยงเกลา ผิวใสก็ดูดีขึ้นแล้วค่ะ มันทำให้สนุกกับการแต่งตัว มีความมั่นใจมากขึ้น ขอให้เพื่อนๆพยายามต่อไปนะค่ะ อย่าหยุดสวย ท่องคำนี้ไว้จิงๆค่ะ ถ้าไม่เชื่อย้อนกลับไปดูรูปแรกใหม่ค่ะ555