คนเผือกเหมือนกันจ จะเหมือนกันมั้ย ? | Pangculalla
Pangculalla 36 11
ฮัลโหลทุกคน...วันนี้แป้งมาแบบมีสาระนิดนึงนะคะ หลังจากที่มัวแต่เห่อของ 555+ คือตอนที่แป้งทำคอนเท้นท์คำถามยอดฮิตที่แป้งเจอมาตลอดชีวิต แป้งได้ทำการทนลองค้นหาคอนเท้นท์ของตัวเอง เพราะอยากรู้ว่าถ้าคนอื่นค้นหาจะเจอของแป้งเลย ก็เลยทำให้แป้งได้ไปเจอกับพี่คนนึงที่เป็นผิวเผือกเหมือนกันเขาทำ YouTube อยู่ค่ะ ก็เลยได้มีโอกาสนัดพี่เขามานั่งเม้าส์มอยกัน เพราะอยากรู้ว่าคนเผือกคนอื่นจะมีอะไรที่เหมือนหรือแตกต่างกันบ้าง
บอกก่อนนะคะว่าคุยกันยาวมาก... ถ้าขี้เกียจอ่านแนะนำให้เปิดดูคลิปนะคะ
บอกก่อนนะคะว่าคุยกันยาวมาก... ถ้าขี้เกียจอ่านแนะนำให้เปิดดูคลิปนะคะ
สำหรับนักอ่านพี่เขาชื่อแอนนะคะ อายุ 28 ปี แต่งงานแล้วแต่ยังไม่มีลูกค่ะ ทำงานเป็น QC บริษัทผลิตน้ำประปาแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี
แป้ง : ดูจากภายนอกก็พอจะเดาได้อยู่แล้วว่าแป้งกับพี่แอนผิวแพ้แดดเหมือนกัน แป้งเลยอยากรู้ว่าตาพี่แอนแพ้แดดเหมือนแป้งมั้ย ?
พี่แอน : แพ้เหมือนกันค่ะ
แป้ง : ตัวแป้งมีปัญหาเรื่องกล้ามเนื้อตาสั่น แล้วก็สายตาสั้นด้วย พี่แอนเป็นมั้ยคะ ?
พี่แอน : สายตาสั่งเหมือนกัน แต่กล้ามเนื้อตาสั่นเนี่ยเป็นบ้างไม่เป็นบ้างค่ะ
แป้ง : ถ้าใส่แว่นสายตาจะช่วยได้มั้ยคะ ?
พี่แอน : ช่วยได้นิดหน่อยค่ะ
แป้ง : โหยดีอะ ของแป้งนี่ช่วยไม่ได้เลย ใส่ก็เหมือนไม่ใส่ ทั้งชีวิตแว่นกันแดดกับแว่นขยายนี่สำคัญมาก
พี่แอน : แพ้เหมือนกันค่ะ
แป้ง : ตัวแป้งมีปัญหาเรื่องกล้ามเนื้อตาสั่น แล้วก็สายตาสั้นด้วย พี่แอนเป็นมั้ยคะ ?
พี่แอน : สายตาสั่งเหมือนกัน แต่กล้ามเนื้อตาสั่นเนี่ยเป็นบ้างไม่เป็นบ้างค่ะ
แป้ง : ถ้าใส่แว่นสายตาจะช่วยได้มั้ยคะ ?
พี่แอน : ช่วยได้นิดหน่อยค่ะ
แป้ง : โหยดีอะ ของแป้งนี่ช่วยไม่ได้เลย ใส่ก็เหมือนไม่ใส่ ทั้งชีวิตแว่นกันแดดกับแว่นขยายนี่สำคัญมาก
แป้ง : แล้วเรื่องสุขภาพของพี่แอนเป็นไงบ้างคะ มีโรคประจำตัวอะไรรึป่าว ?
พี่แอน : ไม่มีโรคประจำตัวเลยค่ะ ร่างกายแข็งแรงมาก ก็เจ็บป่วยเป็นะไข้เป็นหวัดเหมือนคนปกติเลย
แป้ง : อันนี้เหมือนกันเลย ทั้งที่จริงเราดูเหมือนคนที่แพ้ง่าย สุขภาพอ่อนแอกว่าคนทั่วไป แต่สวนทางกันน้า...
พี่แอน : ไม่มีโรคประจำตัวเลยค่ะ ร่างกายแข็งแรงมาก ก็เจ็บป่วยเป็นะไข้เป็นหวัดเหมือนคนปกติเลย
แป้ง : อันนี้เหมือนกันเลย ทั้งที่จริงเราดูเหมือนคนที่แพ้ง่าย สุขภาพอ่อนแอกว่าคนทั่วไป แต่สวนทางกันน้า...
แป้ง : ตอนเด็กๆ มีปัญหาโดนล้อหรือโดนแกล้งอะไรบ้างมั้ยคะ ?
พี่แอน : โดนตลอดค่ะ โดนตั้งแต่เข้าโรงเรียนมาจนถึงปัจจุบันนี้เลยค่ะ เวลาโดนแอนก็จะไม่ค่อยสู้คน จะนิ่งๆ เหมือนเก็บกดอะ แล้วก็เอาไปฟ้องครู ฟ้องผู้ปกครอง รู้สึกมีปมด้อยมากอะค่ะตอนเด็กๆ
แป้ง : เคยมีตอบโต้บ้างมั้ยคะ ?
พี่แอน : แทบไม่เคยเลยค่ะ เวลาเขาพูดให้เรา เราก็แกล้ฃไม่ได้ยินบ้าง แล้วก็แอบไปฟ้องผู้ใหญ่ แต่ก็ฟ้องไปอย่างงั้นแหละ เขาก็ไม่ได้ทำอะไร เพราะใครๆ ก็พูดกันหมด คนไม่รู้จักก็พูด
แป้ง : แอบมีนิสัยคล้ายๆ กันอยู่นะ แป้งก็ถ้าผ่านๆ ไปก็จะนิ่ง ถ้าเกิดไม่ได้อะไรมากมาย
พี่แอน : โดนตลอดค่ะ โดนตั้งแต่เข้าโรงเรียนมาจนถึงปัจจุบันนี้เลยค่ะ เวลาโดนแอนก็จะไม่ค่อยสู้คน จะนิ่งๆ เหมือนเก็บกดอะ แล้วก็เอาไปฟ้องครู ฟ้องผู้ปกครอง รู้สึกมีปมด้อยมากอะค่ะตอนเด็กๆ
แป้ง : เคยมีตอบโต้บ้างมั้ยคะ ?
พี่แอน : แทบไม่เคยเลยค่ะ เวลาเขาพูดให้เรา เราก็แกล้ฃไม่ได้ยินบ้าง แล้วก็แอบไปฟ้องผู้ใหญ่ แต่ก็ฟ้องไปอย่างงั้นแหละ เขาก็ไม่ได้ทำอะไร เพราะใครๆ ก็พูดกันหมด คนไม่รู้จักก็พูด
แป้ง : แอบมีนิสัยคล้ายๆ กันอยู่นะ แป้งก็ถ้าผ่านๆ ไปก็จะนิ่ง ถ้าเกิดไม่ได้อะไรมากมาย
แป้ง : พี่แอนมีแพ้อะไรบ้างปะคะ พวกยา สกินแคร์ หรืออาหาร ?
พี่แอน : ถ้าพวกยาจะแพ้กลุ่มเพนิซิลลิน เป็นกลุ่มตัวฆ่าเชื้อ ต้านอักเสบ รู้มาตั้งแต่เด็กๆ เลย เพราะว่าเคยเป็นไข้เลือดออกแล้วได้ยาตัวนี้มาทาน แล้วแพ้ หมอเลยให้จำไว้ว่าเราแพ้ตัวนี้ แพ้ถึงขั้นตอนที่แอนเรียน แอนเรียนด้านวิทยาศาสตร์ เอกชีวะ แล้วมันมีถุงแบคทีเรียที่เอาไว้ใช้ทำยาตัวนี้แค่แอนจับถุงผื่นก็ขึ้นเต็มมือเลยค่ะ
แป้ง: โอ้วโห แพ้โหดมาก แล้วพวกสกินแคร์หละคะ ?
พี่แอน : ก็ถ้าใช้พวกกลุ่มออยมันก็จะอุดตันอะค่ะ หรือถ้าแพ้อย่างจริงจังก็นิดเดียวรู้เรื่องเลยค่ะ อย่างลิปสติกถ้าแพ้ทาปุ๊บก็จะคันปากเลย ก็จะไม่มีปัญหาเรื่องแพ้ทั้งหน้า เพราะว่ารู้ตัวเร็ว
แป้ง : ความแพ้แบบนี้ถือว่าโชคดีเหมือนกันนะคะ เพราะทำให้เรารู้ตัวไว แต่ของแป้งนี่แปลกเหมือนกันไม่ค่อยจะแพ้อะไรกับเขาเลย ไม่มีแพ้ยาอะไร สกินแคร์ก็น้อยมากที่จะแพ้ จะเวลาอะไรที่แพ้ไวท์เทนนิ่งมากๆ จริงๆ ถึงจะมีการระคายเคืองเกิดขึ้นบ้าง
พี่แอน : แสดงว่าผิวน้องแป้งแข็งแรงมากเลยนะเนี่ย ของพี่ยังมีอะไรมี่แพ้แรงๆ อยู่
แป้ง : ก็ถึงว่าโชคดีกับคนละแบบละกันเนอะ แล้วเรื่องอาหารหละคะมีแพ้มั้ย ?
พี่แอน : มีแพ้พริกไทยค่ะ กินแล้วรู้สึกร้อนปาก แสบปาก จริงๆ ปกติเป็นคนชอบทางเผ็ด พริกปกติทานได้ แต่พริกไทยทานไม่ได้ ถ้าเป็นสมุนไพรก็แพ้ขมิ้น ตอนนี้เด็กที่เขาทาขมิ้นกันพี่ก็ทาไม่ได้ผื่นขึ้น แต่ถ้าพวกอาหารทะเลไม่มีแพ้ค่ะ แต่ว่าแอนไม่ทานเนื้อวัวนะคะ
แป้ง : อันนี้คือแค่ไม่ชอบเฉยๆ ใช้มั้ยคะ ?
พี่แอน : ใช่ค่ะ แล้วปลาก็จะเลือกกินด้วย เพราะมีความรู้สึกว่ามันคาวมาก ทั้งที่แอนเป็นคนอุบล แต่แอนทานปลาน้ำจืดไม่ได้เลย แต่ปลาทะเลทานได้นะคะ เดี๋ยวก็พอจะเริ่มทานปลากระพงได้บ้างแล้ว ถ้าบางเขาทำดีจริงๆ คือไม่ได้แพ้แต่มันกลืนไม่ลงอะค่ะ
แป้ง : แล้วอย่างแซลมอนซาชิมินี่ได้ปะคะ ?
พี่แอน : ได้ค่ะ แต่ว่าไม่ชอบ คือถ้าให้กินก็กินได้สบายไม่เป็นไร แค่ไม่ชอบกิน
แป้ง : จะบอกว่าอันนี้ของโปรดแป้งเลยนะ ชอบกินปลาดิบมาก 555+ แล้วพริกไทย ขิง แล้วก็ผักมีกลิ่นแป้งไม่เอาเลย อันนี้ไม่ได้แพ้ แต่ไม่ชอบ ส่วนที่แพ้ก็จะมีแค่หอมกับกระเทียมค่ะ
พี่แอน : อาการแพ้เป็นยังไงคะ ?
แป้ง : ก็ป่วยเลยค่ะ ถ้าตอนร่างกายแข็งแรงดีกินโดนนิดหน่อยก็อาจจะแค่เจ็บคอ หรือไม่สบายตัว แต่ถ้าช่วงที่สุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไรก็คือป่วยเลย คนทั่วไปกินหอมแบ้วหายหวัดแต่แป้งกินแล้วเป็น
พี่แอน : ถ้าพวกยาจะแพ้กลุ่มเพนิซิลลิน เป็นกลุ่มตัวฆ่าเชื้อ ต้านอักเสบ รู้มาตั้งแต่เด็กๆ เลย เพราะว่าเคยเป็นไข้เลือดออกแล้วได้ยาตัวนี้มาทาน แล้วแพ้ หมอเลยให้จำไว้ว่าเราแพ้ตัวนี้ แพ้ถึงขั้นตอนที่แอนเรียน แอนเรียนด้านวิทยาศาสตร์ เอกชีวะ แล้วมันมีถุงแบคทีเรียที่เอาไว้ใช้ทำยาตัวนี้แค่แอนจับถุงผื่นก็ขึ้นเต็มมือเลยค่ะ
แป้ง: โอ้วโห แพ้โหดมาก แล้วพวกสกินแคร์หละคะ ?
พี่แอน : ก็ถ้าใช้พวกกลุ่มออยมันก็จะอุดตันอะค่ะ หรือถ้าแพ้อย่างจริงจังก็นิดเดียวรู้เรื่องเลยค่ะ อย่างลิปสติกถ้าแพ้ทาปุ๊บก็จะคันปากเลย ก็จะไม่มีปัญหาเรื่องแพ้ทั้งหน้า เพราะว่ารู้ตัวเร็ว
แป้ง : ความแพ้แบบนี้ถือว่าโชคดีเหมือนกันนะคะ เพราะทำให้เรารู้ตัวไว แต่ของแป้งนี่แปลกเหมือนกันไม่ค่อยจะแพ้อะไรกับเขาเลย ไม่มีแพ้ยาอะไร สกินแคร์ก็น้อยมากที่จะแพ้ จะเวลาอะไรที่แพ้ไวท์เทนนิ่งมากๆ จริงๆ ถึงจะมีการระคายเคืองเกิดขึ้นบ้าง
พี่แอน : แสดงว่าผิวน้องแป้งแข็งแรงมากเลยนะเนี่ย ของพี่ยังมีอะไรมี่แพ้แรงๆ อยู่
แป้ง : ก็ถึงว่าโชคดีกับคนละแบบละกันเนอะ แล้วเรื่องอาหารหละคะมีแพ้มั้ย ?
พี่แอน : มีแพ้พริกไทยค่ะ กินแล้วรู้สึกร้อนปาก แสบปาก จริงๆ ปกติเป็นคนชอบทางเผ็ด พริกปกติทานได้ แต่พริกไทยทานไม่ได้ ถ้าเป็นสมุนไพรก็แพ้ขมิ้น ตอนนี้เด็กที่เขาทาขมิ้นกันพี่ก็ทาไม่ได้ผื่นขึ้น แต่ถ้าพวกอาหารทะเลไม่มีแพ้ค่ะ แต่ว่าแอนไม่ทานเนื้อวัวนะคะ
แป้ง : อันนี้คือแค่ไม่ชอบเฉยๆ ใช้มั้ยคะ ?
พี่แอน : ใช่ค่ะ แล้วปลาก็จะเลือกกินด้วย เพราะมีความรู้สึกว่ามันคาวมาก ทั้งที่แอนเป็นคนอุบล แต่แอนทานปลาน้ำจืดไม่ได้เลย แต่ปลาทะเลทานได้นะคะ เดี๋ยวก็พอจะเริ่มทานปลากระพงได้บ้างแล้ว ถ้าบางเขาทำดีจริงๆ คือไม่ได้แพ้แต่มันกลืนไม่ลงอะค่ะ
แป้ง : แล้วอย่างแซลมอนซาชิมินี่ได้ปะคะ ?
พี่แอน : ได้ค่ะ แต่ว่าไม่ชอบ คือถ้าให้กินก็กินได้สบายไม่เป็นไร แค่ไม่ชอบกิน
แป้ง : จะบอกว่าอันนี้ของโปรดแป้งเลยนะ ชอบกินปลาดิบมาก 555+ แล้วพริกไทย ขิง แล้วก็ผักมีกลิ่นแป้งไม่เอาเลย อันนี้ไม่ได้แพ้ แต่ไม่ชอบ ส่วนที่แพ้ก็จะมีแค่หอมกับกระเทียมค่ะ
พี่แอน : อาการแพ้เป็นยังไงคะ ?
แป้ง : ก็ป่วยเลยค่ะ ถ้าตอนร่างกายแข็งแรงดีกินโดนนิดหน่อยก็อาจจะแค่เจ็บคอ หรือไม่สบายตัว แต่ถ้าช่วงที่สุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไรก็คือป่วยเลย คนทั่วไปกินหอมแบ้วหายหวัดแต่แป้งกินแล้วเป็น
แป้ง : พี่แอนมีอะไรอยากจะถามแป้งบ้างมั้ยคะ ?
พี่แอน : จากปกติแอนใช้ชีวิตประจำวันเนี่ยแอนอยากรู้ว่าน้องแป้งเป็นเหมือนกันมั้ย คือแอนไม่สามารถขับรถได้ เพราะสายตาไม่ดี ?
แป้ง : แป้งขับได้ค่ะ แป้งมีใบขับขี่รถยนต์ด้วย แต่ว่าให้ไปขับตอนนี้ก็น่าจะเอ๋อๆ เหมือนกัน เพราะไม่ได้ขับนานมาก แต่ถ้ามีเวลาซับก็ยาาจะขับได้ เพราะเคยขับเป็นจนสอบใบขับขี่ผ่านแล้ว ส่วนมอเตอร์ไซค์ค่อนข้างคล่อง เป็นก่อนรถยนตร์ แต่ว่าไม่มีใบขับขี่ค่ะ
พี่แอน : เฮ้ย! จริงหรอ ? งั้นพี่ถามต่อเลย ยังไงอะไงอะ เราฝึกแล้วก็ไปสอบหรอ ?
แป้ง : ใช่ค่ะ แป้งไปเรียนขับรถ ตอนเรียนแป้งเรียนแบบ 2 เกียร์ ก็คือเกียร์ธรรมดากับเกียร์ออโต้ เริ่มเรียนวันแรกก็จะเป็นเกียร์ธรรมดาก่อนเลย เขาจะบอกว่าเกียร์ 1, 2, 3, 4, 5 กับถอยหลังเข้ายังไง ต้องเหยียบคัชตอนไหน แล้วก็จะพาเราไปตรงที่ถนนโล่งๆ แล้วให้ขับเองจากตรงนั้นไปถึงสนามซ้อมขับเลย พอไปถึงสนามซ้อมเข้าก็จะให้ฝึกเลี้ยงคัชกับใึกเลี้ยว ขับวนไปเรื่อยๆ พอคล่องแล้วก็จะเริ่มให้หัดท่าสอบ พวกจอดเทียบฟุตบาท แล้วก็ถอยหลังเข้าซอง พอเป็นแล้วเข้าก็จะเปลี่ยนเป็นเกียร์ออโต้ เพราะมันแค่เข้าเกียร์เดินหน้าถอยหลังไม่มีอะไร
พี่แอน : แอนเข้าใจมาตลอดว่าเราขับไม่ได้ มีใบขับขี่ไม่ได้
แป้ง : ได้ค่ะ พี่ชายแป้งนี่ขับแบบโปรเลยนะ อย่างเมื่อก่อนพี่ชายแป้งที่งานที่ระยอง ก็ขับรถจากระยองกลับบ้านที่บุรีรัมย์ได้สบายๆ เลยค่ะ คือผู้ชายเขากล้าตัดสินใจ แล้วทำงานด้านช่างด้วย พวกรุ่นพี่ที่เป็นช่างด้วยกันเขาก็พาขับจนเป็น
พี่แอน : เก่งมากเลยอะ พี่เคยไปดูตอนเขาสอบใบขับขี่เขาจะมีทดสอบสายตา ตาบอดสีอะไรงิ เวลาที่เราทำทฤษฎีมันเป็นยังไงอะคะ ?
แป้ง : สำหรับการทดสอบความพร้อมของร่างกาย ตอนที่ทดสอบตาบอดสีแป้งก็ทำไม่ค่อยได้เหมือนกันนะคะ เพราะจุดสีเขาเล็กแล้วไกลมาก แต่เขามีเทสเสริมเป็นตัวสัญญาณไฟจราจรด้วย ซึ่งแป้งได้เทารอบเดียวผ่าน ทดสอบความไวในการเหยียบแบกแป้งก็ทำรอบเดียวผ่าน แต่ว่าตอนนี้สอบข้อเขียนเนี่ยแป้งทำหลายรอบมากๆ ส่วนสอบปฎิบัติก็รอบเดียวผ่านเลย
พี่แอน : ความรู้ใหม่เลยนะเนี่ย เพราะว่าไม่เคยรู้เลยว่าคนอย่างเราจะสอบใบขับขี่ได้
แป้ง : แป้งว่ามันอยู่ที่คนมากกว่าว่าเราจะกล้าแค่ไหน เพราะตอนแรกแป้งก็ไม่คิดว่าจะสอบผ่านเหมือนกันกลัวตอนเทสตาบอดสี
พี่แอน : จากปกติแอนใช้ชีวิตประจำวันเนี่ยแอนอยากรู้ว่าน้องแป้งเป็นเหมือนกันมั้ย คือแอนไม่สามารถขับรถได้ เพราะสายตาไม่ดี ?
แป้ง : แป้งขับได้ค่ะ แป้งมีใบขับขี่รถยนต์ด้วย แต่ว่าให้ไปขับตอนนี้ก็น่าจะเอ๋อๆ เหมือนกัน เพราะไม่ได้ขับนานมาก แต่ถ้ามีเวลาซับก็ยาาจะขับได้ เพราะเคยขับเป็นจนสอบใบขับขี่ผ่านแล้ว ส่วนมอเตอร์ไซค์ค่อนข้างคล่อง เป็นก่อนรถยนตร์ แต่ว่าไม่มีใบขับขี่ค่ะ
พี่แอน : เฮ้ย! จริงหรอ ? งั้นพี่ถามต่อเลย ยังไงอะไงอะ เราฝึกแล้วก็ไปสอบหรอ ?
แป้ง : ใช่ค่ะ แป้งไปเรียนขับรถ ตอนเรียนแป้งเรียนแบบ 2 เกียร์ ก็คือเกียร์ธรรมดากับเกียร์ออโต้ เริ่มเรียนวันแรกก็จะเป็นเกียร์ธรรมดาก่อนเลย เขาจะบอกว่าเกียร์ 1, 2, 3, 4, 5 กับถอยหลังเข้ายังไง ต้องเหยียบคัชตอนไหน แล้วก็จะพาเราไปตรงที่ถนนโล่งๆ แล้วให้ขับเองจากตรงนั้นไปถึงสนามซ้อมขับเลย พอไปถึงสนามซ้อมเข้าก็จะให้ฝึกเลี้ยงคัชกับใึกเลี้ยว ขับวนไปเรื่อยๆ พอคล่องแล้วก็จะเริ่มให้หัดท่าสอบ พวกจอดเทียบฟุตบาท แล้วก็ถอยหลังเข้าซอง พอเป็นแล้วเข้าก็จะเปลี่ยนเป็นเกียร์ออโต้ เพราะมันแค่เข้าเกียร์เดินหน้าถอยหลังไม่มีอะไร
พี่แอน : แอนเข้าใจมาตลอดว่าเราขับไม่ได้ มีใบขับขี่ไม่ได้
แป้ง : ได้ค่ะ พี่ชายแป้งนี่ขับแบบโปรเลยนะ อย่างเมื่อก่อนพี่ชายแป้งที่งานที่ระยอง ก็ขับรถจากระยองกลับบ้านที่บุรีรัมย์ได้สบายๆ เลยค่ะ คือผู้ชายเขากล้าตัดสินใจ แล้วทำงานด้านช่างด้วย พวกรุ่นพี่ที่เป็นช่างด้วยกันเขาก็พาขับจนเป็น
พี่แอน : เก่งมากเลยอะ พี่เคยไปดูตอนเขาสอบใบขับขี่เขาจะมีทดสอบสายตา ตาบอดสีอะไรงิ เวลาที่เราทำทฤษฎีมันเป็นยังไงอะคะ ?
แป้ง : สำหรับการทดสอบความพร้อมของร่างกาย ตอนที่ทดสอบตาบอดสีแป้งก็ทำไม่ค่อยได้เหมือนกันนะคะ เพราะจุดสีเขาเล็กแล้วไกลมาก แต่เขามีเทสเสริมเป็นตัวสัญญาณไฟจราจรด้วย ซึ่งแป้งได้เทารอบเดียวผ่าน ทดสอบความไวในการเหยียบแบกแป้งก็ทำรอบเดียวผ่าน แต่ว่าตอนนี้สอบข้อเขียนเนี่ยแป้งทำหลายรอบมากๆ ส่วนสอบปฎิบัติก็รอบเดียวผ่านเลย
พี่แอน : ความรู้ใหม่เลยนะเนี่ย เพราะว่าไม่เคยรู้เลยว่าคนอย่างเราจะสอบใบขับขี่ได้
แป้ง : แป้งว่ามันอยู่ที่คนมากกว่าว่าเราจะกล้าแค่ไหน เพราะตอนแรกแป้งก็ไม่คิดว่าจะสอบผ่านเหมือนกันกลัวตอนเทสตาบอดสี
แป้ง : แป้งอยากจะถามอะไรพี่แอนแอีกนิดนึง พี่ด้วยความที่แม่ของแป้งจะค่อนดูแลปะคบปะหงมดีมาก เขาไม่ค่อยให้ทำอะไรเอง คือเขารู้แหละว่าเราก็สามารถทำได้ แต่ว่าถ้าไม่จะเป็นเขาก็ไม่ค่อยอยากให้ทำ เพราะมีความเสี่ยงสูง อย่างที่แป้งเรียนขับรถจนมีใบขับขี่ แต่เขาก็ไม่ให้แป้งขับรถ แล้วครอบครัวของพี่แอนเป็นยังไงบ้างคะ
พี่แอน : เหมือนกันเลยค่ะ ดูแลใกล้ตลอดเวลา เขาก็เป็นห่วงแหละ ไม่อยากให้เจ็บตัว ทุกวันนี้เขาก็ยังจูงพี่ข้ามถนนอยู่เลย ก็โอเคอะ ไม่เป็นไรหรอก คือเขาก็เหมือนจะเขื่อใจอยู่นะว่าทำได้ เราดูแลตัวเองได้ แค่เขาดูแลจะดีกว่า เหมือนเขาจะติดมาจากที่เขาพาเราไปหาหมอตอนเด็กๆ แล้วหมอก็แนะนำวิธีการดูแลเรามา เราก็คงทำมาตลอดตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงปัจจุบัน
แป้ง : ก็ถึงว่าเป็นโชคดีของเราเนาะที่พ่อแม่ดูแลใส่ใจดี
พี่แอน : ใช่ๆ
แป้ง : แล้วส่วนตัวพี่แอนดูแลตัวเองยังบ้าง หรือชอบดูแลตัวเองด้านไหนบ้าง ?
พี่แอน : ก็จะมีกันแดดค่ะที่ไม่เคยลืมทาเลน เพราะแม่ปลูกฝังมา ไม่ว่าจะเป็นการบ่นหรืออะไรก็ตาม ก็เลยทำให้ชิน จะต้องทำในชีวิตประจำวัน จริงๆควรที่จะหลีกเลี่ยงแสงแดดเลยด้วยซ้ำ แต่ทุกวันนี้หลีกเลี่ยงไม่ให้หนอก เพราะแดดแรงมาก
แป้ง : ใช่ๆ แล้วรังสี UV ก็มีทุกที่ด้วยนะ หลอดไปก็มี
พี่แอน : ใช่
แป้ง : สำหรับแป้งอะ ที่ไม่ลืมมากันแดดไม่ใช้เพราะใครนะ แต่เจอมากับตัวตอนเด็กๆ อยากเล่นสงกรานต์กับคนอื่น จริงๆ ก็ทากันแดดนะ แต่ว่าโดนน้ำมันก็มีหลุดลอกบ้าง แล้วก็ไม่ใส่เสื้อแขนยาวด้วย เลยได้รอยใหม้ที่แขนมาก จุดนึง แป้งปีอะกว่าจะหาย ก็เลยแบบถ้าจะเจอแดดหนักเมื่อไรต้องมีเสื้อแขนยาว ร่ม แล้วกันแดดถ้าเติมได้ก็เติม
พี่แอน : ใช่ๆ ก็แสดงว่าเราเหมือนกันเนอะ ก็เป็นวิธีที่เราจะต้องดูแลตัวเอง ปกป้องผิวเรา
แป้ง : แม้แต่คนปกติแป้งว่าก็ควรทา ไม่ได้พูดถึงเรื่องความสวยความงามนะ แต่ว่าเราไม่รู้เลยว่าเราใครจะเป็นมะเร็งผิวหนังเมื่อไร แล้วถ้าเป็นแล้วมันก็ไม่ได้รักษาง่ายๆ
พี่แอน : เหมือนกันเลยค่ะ ดูแลใกล้ตลอดเวลา เขาก็เป็นห่วงแหละ ไม่อยากให้เจ็บตัว ทุกวันนี้เขาก็ยังจูงพี่ข้ามถนนอยู่เลย ก็โอเคอะ ไม่เป็นไรหรอก คือเขาก็เหมือนจะเขื่อใจอยู่นะว่าทำได้ เราดูแลตัวเองได้ แค่เขาดูแลจะดีกว่า เหมือนเขาจะติดมาจากที่เขาพาเราไปหาหมอตอนเด็กๆ แล้วหมอก็แนะนำวิธีการดูแลเรามา เราก็คงทำมาตลอดตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงปัจจุบัน
แป้ง : ก็ถึงว่าเป็นโชคดีของเราเนาะที่พ่อแม่ดูแลใส่ใจดี
พี่แอน : ใช่ๆ
แป้ง : แล้วส่วนตัวพี่แอนดูแลตัวเองยังบ้าง หรือชอบดูแลตัวเองด้านไหนบ้าง ?
พี่แอน : ก็จะมีกันแดดค่ะที่ไม่เคยลืมทาเลน เพราะแม่ปลูกฝังมา ไม่ว่าจะเป็นการบ่นหรืออะไรก็ตาม ก็เลยทำให้ชิน จะต้องทำในชีวิตประจำวัน จริงๆควรที่จะหลีกเลี่ยงแสงแดดเลยด้วยซ้ำ แต่ทุกวันนี้หลีกเลี่ยงไม่ให้หนอก เพราะแดดแรงมาก
แป้ง : ใช่ๆ แล้วรังสี UV ก็มีทุกที่ด้วยนะ หลอดไปก็มี
พี่แอน : ใช่
แป้ง : สำหรับแป้งอะ ที่ไม่ลืมมากันแดดไม่ใช้เพราะใครนะ แต่เจอมากับตัวตอนเด็กๆ อยากเล่นสงกรานต์กับคนอื่น จริงๆ ก็ทากันแดดนะ แต่ว่าโดนน้ำมันก็มีหลุดลอกบ้าง แล้วก็ไม่ใส่เสื้อแขนยาวด้วย เลยได้รอยใหม้ที่แขนมาก จุดนึง แป้งปีอะกว่าจะหาย ก็เลยแบบถ้าจะเจอแดดหนักเมื่อไรต้องมีเสื้อแขนยาว ร่ม แล้วกันแดดถ้าเติมได้ก็เติม
พี่แอน : ใช่ๆ ก็แสดงว่าเราเหมือนกันเนอะ ก็เป็นวิธีที่เราจะต้องดูแลตัวเอง ปกป้องผิวเรา
แป้ง : แม้แต่คนปกติแป้งว่าก็ควรทา ไม่ได้พูดถึงเรื่องความสวยความงามนะ แต่ว่าเราไม่รู้เลยว่าเราใครจะเป็นมะเร็งผิวหนังเมื่อไร แล้วถ้าเป็นแล้วมันก็ไม่ได้รักษาง่ายๆ
แป้ง : เรื่องความสวยความงามนี้ชอบดูแลมั้ยคะ ?
พี่แอน : เป็นคนที่ชอบทาลิปสติกมาก แต่ก่อนแต่งอะไรไม่เป็นหรอก แป้งก็ใช้แป้งเบบี้มานล์ธรรมดา แต่ลิปสติกนี่ต้องมีติดกระเป๋าตลอด
แป้ง : สวนทางอะ แป้งนี่ขี้เกียจทาลิปมาก จะทาแค่รองพื้นอย่างเดียว เพราะว่าเป็นสิว อยากปิดสิว สมัยมหาลัยนี่คือรองพื้นแป้งฝุ่นแค่นั้นจบ ลิปสติกชอบดูชอบลองแต่ขี้เกียจทา เพราะมันชอบหลุด ขี้เกียจเติม 555 ตอนนี้เริ่มขยันขึ้นละ แต่งหน้าก็เพิ่งมาแต่งเป็นก่อนรับปริญญา เพราะงกไม่อยากจ้างช่างแต่ง มันแพง เลยให้เพื่อนที่แต่งหน้าเก่งๆ สอนให้จนเป็น
พี่แอน : จุดเริ่มต้นของในการแต่งหน้าของพี่นี่เริ่มจากคิ้วก่อน คือตอนเพิ่งเข้าทำงานมีคนบอกพี่ว่าเวลาคุยกับพี่เหมือนคุยกับผีอะ
แป้ง : ใจร้ายอะ
พี่แอน : หน้าขาวเหมือนผีในหนังอะไรงิ ต่อใช้เราชิน แต่ว่าโตมาขนาดนี้แล้วก็ยังมีคนพูดก็เลยคิดว่ามีคิ้วก็ได้ พวกพี่ที่ทำงานเขาก็มีช่วยแต่งให้ เขาเห็นเราหน้าขาวๆ เขาก็เลยอยากเล่นหน้าเรา ก็เริ่มมีคิ้วก่อน พอลองเล่นเองไปเรื่อยๆ ก็เลยเพิ่งได้เริ่มมามีตามีแก้ม ไม่อยากโดนคนว่าหน้าผี
แป้ง : คนว่านี่ก็ในร้ายนะ แป้งเองก็มีคนอยากให้เขียนคิ้วเยอะเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้ถึงขั้นว่าหน้าผีนะ แค่เขาบอกว่ามันขาวไปหมด ไม่มีจุดเด่นลนหน้าอะไรงิ แต่ว่าแป้งเคยลองทั้งให้คนอื่นเขียนให้แล้วก็ลองเขียนเองแล้วรู้สึกมันไม่เข้ากับหน้าอะ มันทำให้ดูหน้าบวมๆ ขึ้นยังไงก็ไม่รู้ แล้วอีกอย่างคือมันเขียนลำบาก มันต้องเพ่งหนักมาก แป้งก็เลยไม่ชอบเขียน เอาไว้มีอะไรจำเป็นต้องแต่งแน่นๆ จริงๆ ค่อยเขียน
พี่แอน : ใช่ๆ ภ้าจะต้องพูดว่าใช้สายตามากๆ มันขริงๆ นะ แรกๆ พี่ลองเขียนมันก็ไม่ได้สักทีเพราะว่ามันต้องเพ่งมากๆ มันมองไม่ชัดอะ แต่พอฝึกบ่อยๆ มันก็ดีขึ้น
พี่แอน : เป็นคนที่ชอบทาลิปสติกมาก แต่ก่อนแต่งอะไรไม่เป็นหรอก แป้งก็ใช้แป้งเบบี้มานล์ธรรมดา แต่ลิปสติกนี่ต้องมีติดกระเป๋าตลอด
แป้ง : สวนทางอะ แป้งนี่ขี้เกียจทาลิปมาก จะทาแค่รองพื้นอย่างเดียว เพราะว่าเป็นสิว อยากปิดสิว สมัยมหาลัยนี่คือรองพื้นแป้งฝุ่นแค่นั้นจบ ลิปสติกชอบดูชอบลองแต่ขี้เกียจทา เพราะมันชอบหลุด ขี้เกียจเติม 555 ตอนนี้เริ่มขยันขึ้นละ แต่งหน้าก็เพิ่งมาแต่งเป็นก่อนรับปริญญา เพราะงกไม่อยากจ้างช่างแต่ง มันแพง เลยให้เพื่อนที่แต่งหน้าเก่งๆ สอนให้จนเป็น
พี่แอน : จุดเริ่มต้นของในการแต่งหน้าของพี่นี่เริ่มจากคิ้วก่อน คือตอนเพิ่งเข้าทำงานมีคนบอกพี่ว่าเวลาคุยกับพี่เหมือนคุยกับผีอะ
แป้ง : ใจร้ายอะ
พี่แอน : หน้าขาวเหมือนผีในหนังอะไรงิ ต่อใช้เราชิน แต่ว่าโตมาขนาดนี้แล้วก็ยังมีคนพูดก็เลยคิดว่ามีคิ้วก็ได้ พวกพี่ที่ทำงานเขาก็มีช่วยแต่งให้ เขาเห็นเราหน้าขาวๆ เขาก็เลยอยากเล่นหน้าเรา ก็เริ่มมีคิ้วก่อน พอลองเล่นเองไปเรื่อยๆ ก็เลยเพิ่งได้เริ่มมามีตามีแก้ม ไม่อยากโดนคนว่าหน้าผี
แป้ง : คนว่านี่ก็ในร้ายนะ แป้งเองก็มีคนอยากให้เขียนคิ้วเยอะเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้ถึงขั้นว่าหน้าผีนะ แค่เขาบอกว่ามันขาวไปหมด ไม่มีจุดเด่นลนหน้าอะไรงิ แต่ว่าแป้งเคยลองทั้งให้คนอื่นเขียนให้แล้วก็ลองเขียนเองแล้วรู้สึกมันไม่เข้ากับหน้าอะ มันทำให้ดูหน้าบวมๆ ขึ้นยังไงก็ไม่รู้ แล้วอีกอย่างคือมันเขียนลำบาก มันต้องเพ่งหนักมาก แป้งก็เลยไม่ชอบเขียน เอาไว้มีอะไรจำเป็นต้องแต่งแน่นๆ จริงๆ ค่อยเขียน
พี่แอน : ใช่ๆ ภ้าจะต้องพูดว่าใช้สายตามากๆ มันขริงๆ นะ แรกๆ พี่ลองเขียนมันก็ไม่ได้สักทีเพราะว่ามันต้องเพ่งมากๆ มันมองไม่ชัดอะ แต่พอฝึกบ่อยๆ มันก็ดีขึ้น
แป้ง : ไม่รู้แล้วอะว่าเรา 2 คนจะถามอะไรกันต่อดี เดี๋ยวเรามาฝากอะไรถึงคนที่กำลังจะมีลูกหรือมีลูกแล้ว แล้วลูกเป็นผิวเผือกแบบเรากันดีกว่า เพราะว่ามีคนทักมาปรึกษาบ่อยเหมือนกัน แต่จะแนะนำเขาว่าอะไรกันดี ?
พี่แอน : ถ้ามีเป็นผิวเผือกก็ควรที่จะดูแลนั่นแหละ แต่ว่าควรที่จะให้เขาได้ลองทำอะไรดูบ้าง เพราะคนเราทุกคนจะรู้ตัวเองกันอยู่แล้วว่าเราทำอะไรได้แค่ไหน การเป็นพ่อเป็นแม่ทุกคนก็ต้องห่วงลูกแหละ อยากให้ลูกปลอดภัย แต่ว่าถ้าไม่ปล่อยมห้เราได้ลองทำอะไรเลย เขาก็จะได้รู้ว่าเขาทำได้แค่ไหน อย่างที่แอนขับรถไม่ได้ แต่น้องแป้งขับได้ เพราะเขากล้าที่จะลองทำ
แป้ง : สำหรับแป้งนะคะใครที่มีลูกเป็นคนผิวเผือกแป้งอยากจะฝากไว้เลยว่าอย่าท้อ เพราะเราจะต้องเป็นให้คำลังใจลูก ไม่ว่าจะเป็นเด็กผิวเผทอกหรือเด็กผิวสีปกติ กำลังใจที่สำคัญที่สุดของลูกค้าก็คือพ่อแม่ ถ้าพ่อแม่กำลังใจดีให้กำลังใจลูกได้ดีลูกก็จะมีกำลังใจที่ดี แต่ถ้าพ่อแม่นอยเมื่อไร ลูกจะยิ่งทวีคูณเลย
พี่แอน : ใช่ๆ ถูกต้องค่ะ
พี่แอน : ถ้ามีเป็นผิวเผือกก็ควรที่จะดูแลนั่นแหละ แต่ว่าควรที่จะให้เขาได้ลองทำอะไรดูบ้าง เพราะคนเราทุกคนจะรู้ตัวเองกันอยู่แล้วว่าเราทำอะไรได้แค่ไหน การเป็นพ่อเป็นแม่ทุกคนก็ต้องห่วงลูกแหละ อยากให้ลูกปลอดภัย แต่ว่าถ้าไม่ปล่อยมห้เราได้ลองทำอะไรเลย เขาก็จะได้รู้ว่าเขาทำได้แค่ไหน อย่างที่แอนขับรถไม่ได้ แต่น้องแป้งขับได้ เพราะเขากล้าที่จะลองทำ
แป้ง : สำหรับแป้งนะคะใครที่มีลูกเป็นคนผิวเผือกแป้งอยากจะฝากไว้เลยว่าอย่าท้อ เพราะเราจะต้องเป็นให้คำลังใจลูก ไม่ว่าจะเป็นเด็กผิวเผทอกหรือเด็กผิวสีปกติ กำลังใจที่สำคัญที่สุดของลูกค้าก็คือพ่อแม่ ถ้าพ่อแม่กำลังใจดีให้กำลังใจลูกได้ดีลูกก็จะมีกำลังใจที่ดี แต่ถ้าพ่อแม่นอยเมื่อไร ลูกจะยิ่งทวีคูณเลย
พี่แอน : ใช่ๆ ถูกต้องค่ะ
วันนี้แป้งต้องของขอบคุณพี่แอนมากๆ เลยนะคะที่ให้เกียรติมานั่งพูดคุยกันถ้าใครอยากติดตามพี่แอน Facebook: Blanc Styler Youtube : Blanc Styler นะคะ แป้งกำลังชวนพี่แอนเข้ามาเล่นจีบันอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวอีกไม่นานพี่เขาน่าจะเข้ามาเล่นค่ะ
