ขอระบายหน่อยนะค่ะ เรื่องแฟนไม่เอาครอบครัวเรา จะทำยังไงดี

ต้องขอนอกเรื่องหน่อยนะค่ะ
พอดีวันนี้เซ็งสุด ๆ และก็โกรธด้วยค่ะ คือวันนี้แฟนเราเปิดร้านขายของตามปกติ และสักพักแม่เราก็โทรมาบอกว่าปู่เราเสียแล้ว
เราเลยออกไปช่วยงาน แฟนเราก็เฝ้าร้านขายของ ตอนบ่ายเรากลับเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เราก็ถามแฟนเราว่าจะไปงานมั้ย เห็นไม่ตอบ แต่ในใจเราก็อยากให้เค้าไป เราเลยคิดว่าช่วงค่ำปิดร้านแล้วเราจะมารับ แต่พอมาถึงเค้ากลับไม่ไป เราก็โมโหในใจ แล้วก็รีบขี่รถออกไปเลย ไปช่วยงานต่อ  ความคิดของเราทำไมแฟนเราเห็นแก่ตัวอย่างนี้ เวลาทางบ้านเรามีอะไรให้ช่วยไม่ยอมไป อ้างแต่ว่าเปิดร้านอยู่ ไปไม่ได้ ฉันทำงานก็เหนื่อยแล้ว
คือเล่าความหลังนะค่ะ เค้ากับพ่อ แม่ ญาติทางแม่เรา เค้าไม่ชอบ คือเราพาเค้าไปเจอญาติ พี่น้องเรา ญาติทางแม่ พอไปครั้งแรกเค้าก็มีอัคคติแล้ว ว่าญาติเรามองเค้าเหมือนเป็นตัวอะไร คือไปแรก ๆ เขาก็ต้องมองอยู่แล้ว เราก็ยิ้มรับไปสิ ใช่มั้ยค่ะ คือแฟนเราเป็นประเภทแบบว่า ไม่อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่เข้าหาผู้ใหญ่ พ่อแม่เค้าก็รู้ ว่านิสัยเค้าเป็นอย่างไร คือพ่อแม่เค้าสอนลูกไม่เป็น เป็นลูกคนสุดท้อง แล้วเอาใจ และก็ให้มาอยู่ในเมืองคนเดียวตั้งแต่เด็กจนโต คือไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ ตอนเด็กเค้าก็อยู่ ร.ร. ประจำ พอโตก็ออกมาอยู่คนเดียว  ก็เลยเป็นอย่างนี้  และนิสัยหลายอย่างที่เค้าเป็น เราครบมาจะ 5 ปีแล้ว เราก็สอนเค้าเรื่อย ๆ แต่ก็ดีบ้างเรื่อง ที่เค้าพัฒนาขึ้น
คือพ่อแม่สอนอะไรเค้าไม่ได้เลยจนติดเป็นนิสัย

เราก็รู้ว่าเค้าไม่ชอบญาติทางแม่เราก็ไม่เป็นไร ไม่ไปก็ได้ แต่นี้ปู่เราญาติทางพ่อเราเค้าก็ไม่ได้มีอัคคติอะไร แต่ก็ไม่ไป คือเค้าไม่อยากไปเจอหน้า พ่อ แม่เรารึเปล่า เพราะเค้าก็ไม่ได้ไปนานแล้ว  เรารู้ว่าเค้าไม่ชอบแม่เราตั้งแต่ตอนครบกันได้หลายเดือนแล้ว คือเรามาอยู่กับเค้าเลยตอนเรียนจบและยังไม่ได้แต่งงาน แม่เราเลยไม่ชอบ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้แต่ง 
ตอนแรกพ่อแม่เราก็ดูเหมือนจะรักเค้านะ แต่ด้วยความที่เค้าไม่เข้าหาผู้ใหญ่  ไม่เคยซื้ออะไรไปฝาก พ่อแม่เรา มีแต่ฝากพ่อแม่ตัวเอง
เวลาวันสำคัญมีแต่กลับบ้านไปหาพ่อแม่ตัวเอง และก็ลากเราไปด้วย ทั้งในใจเราก็ไม่อยากไป แต่จำใจ และก็ไม่ได้ทำอะไรให้พ่อแม่เค้าไม่ชอบเรา ต่อมาเราก็ลองไม่สนใจพ่อแม่เค้ามั้ง คือเวลาพ่อแม่เค้ามาหาที่ร้านเราก็แค่ยกมือไหว้ และก็ไม่คุยอะไร มีแต่ฟังอย่างเดียว

แต่พอเวลามีปัญหาเรื่องเงินทองไม่มีใครช่วยก็ให้เราไปยืมเงินแม่เรา หมายความว่ายังงั้ย แต่เวลาขอความช่วยเหลือกลับไม่เคยที่จะช่วยเลย เลยเดี๋ยวนี้ไม่กล้ายืมพ่อแม่เราแล้ว แต่พ่อแม่ตัวเองกลับมีแต่ให้เงิน เพราะพ่อแม่เค้าไม่ได้ทำงาน คือรอให้ลูกเรียนจบและคอยให้ลูกตังเองเลี้ยงพ่อแม่ เอาหนี้สินมาให้ โดยลูกตัวเองต้องรับใช้หนี้แทน เพราะเค้าทำแล้วเจ้งและไปยืมเงินคนอื่นมาให้ลูกตัวเองใช้ โดยที่ลูกไม่รู้ว่าพ่อตัวเองไปยืมคนอื่นมา  เพื่อรอลูกเรียนจบและเลี้ยงพ่อแม่ และมีหนี้มาให้ด้วย แต่ทางพ่อเค้าก็มีที่ดินอยู่ก็ไม่ทำให้เกิดประโยชน์   เคยขายของชำก็ไม่ทำต่อ ที่ทำแล้วเจ้งคือกิจการโรงมัน เราก็เลยเบื่อเหมือนกัน แล้วอนาคตเค้าจะพาพ่อแม่เค้ามาอยู่ด้วยเรายิ่งกลุ้ม เราจะอยู่ได้มั้ยเนี้ย เราไม่เป็นส่วนตัวเลย เพราะพ่อแม่เค้าเคยมานอนแล้วเราไม่ชอบ มันไม่ส่วนตัวเลย อึดอัดใจ แต่ถ้านาน ๆ ไปเยี่ยมก็ไม่มีปัญหาอะไร

เพื่อน ๆ พี่ ๆ ว่างั้ยค่ะ เราระบายมาเยอะเลย จะทำยังงั้ยดี พิมพ์อาจจะวกวนไปหน่อย เข้าใจกันมั้ยเอ่ย
ขอความเห็นหน่อยนะค่ะ สาว ๆ  ขอบคุณค่าที่อ่านจนจบเรื่องนะค่ะ