ภาษาเพื่อน เยียวยาแผลใจและคลายทุกข์ได้มากกว่าที่คุณคิด เลิกเกร็งกันเถิด...

เพื่อนๆรู้สึกเกร็งกับการรับมือกับผู้ป่วยซึมเศร้ากันอยู่บ้างมั้ยคะ? ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี? กลัวกระทบใจจนเลือกคำพูดไม่ได้อยู่มั้ย?

วันนี้มีโอกาสได้ฟังบทสัมภาษณ์ของคุณหมอในรายการพุธทอร์คพุธโทร รู้สึกว่าค่อนข้างตรงกับความรู้สึกมากจ้า

จริงๆผู้ป่วยเพียงแค่ต้องการความเห็นใจ
"ความทุกข์เป็นสมบัติส่วนตัว ไม่มีใครเข้าใจได้100%" ถ้าใครมาปรึกษาเรา แปลว่าเค้าเห็นเราเป็นเซฟโซนของเค้า และเราเป็นเพื่อนของเค้า เพราะฉะนั้นภาษาเพื่อน ที่ใช้กันปกติคือดีที่สุด อย่าไปเกร็งมาก ใช้ภาษาปกติที่คุยกันอยู่แล้วได้เลย แค่แสดงความเห็นใจแบบจริงใจก็พอ คนป่วยต้องการแค่นั้นจ้า....เพื่อนๆก็อย่าไปเกร็งมากน้า

แล้วก็การที่เราดูคลิปสั้นเยอะๆ ไถฟีดเร็วๆ มีโอกาสทำให้สมองเรารวบรวมสมาธิได้ยากขึ้น อาจเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้เกิดความสุขกับสิ่งต่างๆได้ยากขึ้นด้วย ซึ่งจุดนี้ไม่ได้เกิดกับทุกคน แค่อาจเป็นหนึ่งในสาเหตุเท่านั้นน้า...เพราะฉะนั้นก็ไถฟีด ดูคลิปสั้นแค่ผ่อนคลายพอ อย่างฝังร่างลงไปนานนักนะฮะ ด้วยความห่วงใยจ้า

หวังว่ากระทู้นี้จะมีประโยชน์กับเพื่อนๆน้า บะบัย...