Cry ทำยังดี
Fiaszy48ตอนนี้เราป่วย อาการไม่มีแรง เดินไม่ไหว แต่พอลุกขึ้นนั่งได้ ทานข้าวเองได้ สาเหตุการป่วยมาเนื่องจาก คุณหมอห้ามทำงานหนัก ให้พักผ่อนมากๆๆ แต่ขัดหมอทุกอย่างเพราะการบ้านที่มหาลัยเยอะมากบวกกับใกล้สอบไฟล์นอลแล้ว เราก็ทั้งอ่านหนังสือทำการบ้าน ก่อนมาโรงบาลถึงกับสลบไม่รู้เรื่องอะไรเลย มาฟื้นอีกทีเห็นเพื่อนเต็มไปหมด แบบว่างงเลยว่าตัวเองเป็นอะไร
แต่พอแฟนเรารู้เรื่องกับมาจ้องจับผิดเราว่าเราโกหก เขาบอกว่าโรคแบบเนี่ยมีแต่ในละครเท่านั้นแหล่ะ เราอึ้งเลยทั้งที่รายงานอาการ+ชื่อโรคแปะอยุ่ที่ปลายเตียง เราไม่รู้จะพูดยังไงเลย เขาให้เราถ่ายรูปห้องที่โรงบาลไปให้ดู อะไรเนี่ย! เราอึ้งอีกรอบกับคำพูดของเขา เราจะทำยังไงดี จะตัดใจดีไหม ยังไงเราก็อยู่ได้ไม่นาน
เราสับสนมาก ว่าเราจะเอายังไงกับชีวิตดี แล้ววันนี้เขาก็โทรมาบอกว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อน คนที่เราไม่ชอบ แล้วทำไมเขาไม่เอาเงินไปเที่ยวมาเยี่ยมเราล่ะ เราคิดมากมากเลย นั่งร้องไห้เราไม่คิดว่าเขาจะเป้นแบบนี้ ทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าเราเคยเป็นลูคีเมียมาก่อน ภาวะแทรกซ้อนอะไรมันก็เกิดตามมาได้ เราไม่เข้าใจเขาเลย
เพื่อนบอกให้เราเลิก แต่เรารู้ตัวว่าเราเลิกกับเขาไม่ได้ เรารักเขามากคบกันมา8ปี อยู่ๆจะให้ไม่มีเขาในวันเดียวเราก็ทำใจไม่ได้อยู่ดี เราควรจะทำยังไงดี แล้วตอนนี้สุดท้าย เราก็คงได้คิดได้แค่ว่า เขาจะกลับมาหาเราตอนที่เรายังสามารถรับรู้ได้ว่าเขามาหาเรา
กลุ้มค่ะพิมพ์ไปก็ร้องไป สงสารแม่ที่นั่งอยู่ข้างๆๆก็สงสารเราเลยไม่รู้จะทำไง แค่อยากให้เขามาหาเราบ้างแค่นั้นเอง
Discussion (48)
คุณเอาความรักที่คุณให้เค้ามารักตัวเองเยอะๆ คิดไว้ว่าตัวเองมีค่า
มีความหมายกับเพื่อน กับพ่อ กับแม่ กับครอบครัว
ถึงลึกๆจะเก็บเค้าเอาไว้ มันไม่ผิด คิดถึงเวลาเหงาๆ
แต่อย่าลืมว่าเราต้องรักตัวเองไว้ก่อน ....... ถ้าเราไม่รักตัวเอง คนอื่นก็ไม่รักเราเหมือนกัน
ขอให้สู้ๆค่ะ หลายคนก็คงผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อน ถ้าเราผ่านไปได้ อะไรๆ จะทำให้เราแข็งแรงขึ้น
รอดูวันที่ จขกท แข็งแรง ค่ะ.....แล้ว เก็บน้ำตาให้กับหนุ่มที่มาสวมแหวนเราดีก่า ฮิ้วๆๆๆ
สู้ๆนะจ๊ะ แอ๊วเป้นกำลังใจให้ ^^
เราอ่านแล้ว น้ำตาแทบไหลค่ะ
ตอนนีเรากับแฟนมีปัญหากันอยู่ และเราก็รักเค้ามาก ซึ่งเราก้ไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าจะรักเรามากแค่ไหน เท่าเดิมไม๊ แล้วถ้าเราเป็นเหมือน จขกท เค้า จะมาหาเรารึปล่าว???
แต่สำหรับเราแล้วถ้า ตกอยู่ในสถานการณ์ แบบนี้ เรา คงต้อง รักตัวเองให้มากๆ รัก คนในครอบครัว และคิดถึงเค้า ก่อน คนที่เราเรียกว่าแฟน ค่ะ ทำไมนะหรอคะ ก็เพราะ สุดท้ายแล้ว ชีวิตเรา ก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากกว่า กำลังใจ และ ความห่วงใยจากคนในครอบครัวหรอกค่ะ ค่อยๆใช้สติคิดค่ะ ถ้าทำใจไม่ได้ตอนนี้ ก็ ค่อยๆ หาเหตุผล และ นึก ให้ได้ว่า ผช คนนี้ แย่กับเราแค่ไหน แล้วสมควรไม๊ ที่เราจะยัง ยื้อความสัมพันธ์ ที่ทำให้เราเสียใจอยู่อีก
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ กับชีวิตนะคะ คุณอาจจะหายดีในวันข้างหน้าก็ได้ค่ะ ดูแลตัวเองนะคะ
สู้ๆนะคะ เข้มเเข็งไว้
เรื่องคนคนนั้นไม่ต้องสนใจ
ขอให้ได้รับปริญญากับคุณเเม่นะคะ
พ่อเเม่ทุกคนก็รอวันนี้เหมือนๆกันทั้งนั้นเน๊อะ สู้ๆคะ
คุณเเม่ต้องภูมิใจในตัว จขกท เเน่เลย ^^
อย่าเสียเวลา และน้ำตาให้กับเรื่องของเค้าอีกเลยค่ะ
ถ้าเป็นตัวเราเอง เจอคนแบบนี้ เราคงตัดสินใจบอกลาไปนานแล้ว
เวลาที่เหลืออยู่ จะมากหรือน้อยไม่สำคัญ แต่ทำให้มันเป็นเวลาที่มีความสุขที่สุดดีกว่าจ้ะ
คนไม่สบาย... สำคัญที่กำลังใจนะคะ
สู้ต่อไป... โดยมีความรักของครอบครัว และคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเรานะคะ
เข้มแข็งเอาไว้จ้ะ
เป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ
เราเคยป่วยเข้า รพ เหมือนกัน เนื่องจากพักผ่อนน้อยเกินไป
แต่คนที่เราคุยๆกับเค้าตอนนั้น เค้ารับรู้นะคะว่าเราเข้า รพ แต่ก็ไม่โทรมาหาเรา ไม่เคยมาเยี่ยม ไม่ถามอาการเลยค่ะ
เราเลยตัดสินใจได้เลยว่า เราจะไม่มีทางคบกับคนคนนี้แน่นอน แล้วตอนนี้เราก็ดีใจมากเลยค่ะ ที่เราคิดได้ตอนนั้น และก็ได้เจอกับคนที่จริงใจและแคร์เรา ^^
คุณ Fiaszy โชคดีแล้วหล่ะค่ะ ที่รู้จักตัวตนของผู้ชายคนนี้ ทำให้รู้ได้จริงๆเลยค่ะว่าเค้าเป็นคนที่เราอย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตไปกับเค้าเลย เหมือนทีคุณแม่บอกไงคะ
แล้วที่คุณ Fiaszy บอกว่าจะอยู่ได้ไม่นาน อย่าพูดอย่างนั้นอีกนะคะ ยังไงเราก็ต้องกลับมาแข็งแรง แล้วก็มีความสุขค่ะ ^^
อย่าให้คนคนเดียว มาทำลายความสุขที่จะเกิดขึ้นต่อไปในชีวิต แล้วมาบั่นทอนกำลังใจกับสุขภาพของตัวเองเลยนะคะ
แคร์คนที่แคร์เรา รักคนที่รักเราจริงๆ ดีกว่าค่ะ
ที่สำคัญต้องรีบหายเร็วๆ แข็งแรงขึ้นอีกเยอะๆ จะได้ออกจาก รพ เร็วๆ มาดูแลคุณแม่ตอบแทนท่านไงคะ