เคยโดนดูถูกไหมค่ะ???

ตามหัวข้อที่ตั้งค่ะ ณ ขณะนี้ก็ทำงานอยู่

ขณะที่มือพิมพ์คอมพิวเตอร์ยังรู้สั่นได้ค่ะ

เนื่องจากอาทิตย์ที่จะถึงจะมีงานสัมมนาต่างจังหวัดค่ะ

และจะต้องไปจัดที่โรงแรมดุสิตธานี โดยเชิญแขกผู้มีเกียรติสำคัญร่วมงาน

ใกล้จะถึงวันเวลาดังกล่าว เพื่อที่จะเช็คจำนวนคน เพื่อจะได้กะจำนวนรถไปส่งได้ถูกต้อง

วันนี้เลยถือโอกาสโทรศัพท์และติดต่อเลขาผู้ใหญ่ที่จะเชิญไปร่วมงานสัมมนาครั้งนี้

เรื่องโทรศัพท์ไม่มีปัญหา มามีปัญหาเมื่อเช้าเวลา 10.00 น. ได้นัดเจอเลขาผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง

ที่ SCB ปาร์ค ร้านฟูจิ สถานที่คุณเธอเป็นคนเลือกเอง (ยังไม่เคยเจอหน้ากันนะค่ะได้แต่โทรคุย)

ที่นัดเจอเพราะคุณเธอบอกว่าผู้ใหญ่ของเธอจะค่อนข้างเรื่องมาก เรื่องอาหาร เรื่องห้องพัก

จึงอยากจะขอเลือกห้องพัก และแนะนำรายการอาหารผู้ใหญ่ท่านนี้ด้วยตัวเอง

เพราะโทรศัพท์ไปเธอบอกรายละเอียดเยอะ ให้มาเจอดีกว่า พิมพ์ก็ไปตามนัด

โทรศัพท์บอกคุณเธอเรียบร้อย เธอมาถึงร้านก่อนให้เข้ามาเจอในร้าน เธอก็ทักพิมพ์คุณคือคุณพิมพ์เหรอ?

พิมพ์ก็ยกมือไหว้และบอกว่าใช่ค่ะ....เธอก็มองหน้าแล้วยิ้ม ก็นั่งคุยกันเรื่องงานถามรายละเอียดเนื้องาน แต่มาสะดุดคำถามของเธอ

การพบปะผู้ใหญ่เขาแต่งตัวกันแบบนี้หรือคะคุณพิมพ์? พิมพ์ก็เริ่มงง ฉันแต่งตัวไม่ดีตรงไหน เพราะรู้ว่าต้องคุยเรื่องงาน

ก็ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำและยีนส์สีดำ แถมเอาเสื้อเข้าไว้ในกางเกงด้วย และรองเท้าก็ไม่ใช่แตะ ไม่ดีตรงไหน

ผ่านเรื่องการแต่งกาย สักพักคุณเธอถามว่าที่จด ๆ ไปนี่ได้อ่าน และจำได้บ้างไหมค่ะ พิมพ์ก็บอกจำได้ค่ะ

อย่าให้พลาดนะค่ะ เพราะงานใหญ่ ไม่น่าจะให้เด็กไม่ค่อยรู้งานมาประสานงานเลยนะ อันตรายนะนี่ และมาทำขำๆ

แต่เก่งนะน้อง มาคนเดียว ..... และก็หมดการสนทนา เพราะคุณเธอรับประทานอาหาร..... และสักพักเพื่อนก็โทรศัพท์มา

ความที่พิมพ์เริ่มเบื่อ ๆ ก็เลยโกหกในโทรศัพท์กับเพื่อน "มีงานด่วนเหรอ ได้ๆๆ เดี๋ยวเราจะไปที่ทำงานนะ" และก็วาง

ทั้งที่จริง ๆ เพื่อนโทรมาถามว่า โทรถามท่านผู้ใหญ่อีกคนหนึ่งรึยัง ถ้ายังมันจะได้โทรไป แต่พิมพ์ตอบคนละเรื่องไปล่ะ 555

คุณเธอก็ถามเลยค่ะ มีงานใช่ไหม คุณจะไปก่อนขณะที่พี่ยังทานไม่เสร็จก็ได้ เพราะรายละเอียดของนายพี่คุณได้ไปครบแล้ว

พิมพ์ก็บอกแต่ค่ะ..ต้องขอโทษขอตัวก่อนนะคะ...และช่วงจังหวะที่ลุก เธอก็เรียกชื่อพิมพ์อีกครั้ง เธอบอกกระเป๋าสวยดี

ได้มาหรือใครให้ค่ะ....พิมพ์ก็บอกว่าน้องซื้อให้วันเกิด เธอบอกว่าเหมือนของจริงเลย สีสวยดี คนเรานะพี่จะสอนให้

ของใช้จะจริงหรือไม่จริงอยู่ที่คนใช้ ถ้าเราตามกระแสมากบางทีจะทำให้เกิดภาระได้ บางคนใช้ของจริงแต่แต่งตัวไม่ดี

คนดูไงก็เหมือนของปลอม แต่บางคนแต่งตัวดี แต่ใช้ของปลอมยังไงก็ดูดี พี่อยากให้เด็กรุ่นใหม่ประหยัดบ้าง........

พิมพ์ก็เริ่มกดดัน นี่เธอจะไรกับฉันนี่ (คิดในใจนะค่ะ) และสักพัก..ด้วยความบังเอิญแฟนโทรมาอีกสาย เลยขอตัวกลับและรับสาย

ไม่ยกมือไหว้ด้วยขอบอก...เดินจากตรงนั้นออกจากร้านไปเลย...พิมพ์คิดมากรึเปล่าค่ะ ว่าวันนี้พิมพ์กำลังโดนดูถูกใช่ไหม????

แต่พิมพ์มองตัวเองในกระจกแล้วนะค่ะ การแต่งตัวก็ไม่ได้ดูไม่สุภาพนะค่ะ บอกแม่ก่อนออกจากบ้านแล้วด้วยว่าติดต่องาน

ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงยีนส์สีดำแบบนี้ได้ไหม แม่ก็บอกว่าไม่ซีเรียสนอกเวลางาน ไม่ได้ติดต่อในหน่วยงานนี่หนา...

และทำไมวันนี้ถึงเป็นแบบนี้ได้ อยากบอกว่าเศร้าใจจัง

เลยอยากทราบว่าคนอื่น ๆ เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้หรือประมาณนี้บ้างไหมค่ะ???