คิดถึงชีวิตช่วงไฮสคูล...

เมื่อวานเพิ่งได้เจอกับเพื่อนสมัยมัธยมที่มหิดล

ที่เรียนโยธินฯมาด้วยกัน จากกันไป 2 ปี

แต่รู้สึกเหมือนว่าเราไม่เคยห่างกันไปไหนเลย

ทำให้หวนรำลึกถึงสมัยที่เคยโดดเข้าแถวเคารพธงชาติ( - -")

เคยงอนกัน จนถึงเวลาที่ต้องมาเคลียร์กันหลังตึก แต่กลับต้องเสียน้ำตา ด้วยความซึ้งซะงั้น

นึกถึงช่วงปัจฉิม เป็นอะไรที่ซึ้งมากๆ ทุกคนต่างเอาเฟรนด์ชิพมาแลกกันเซ็น แต่บางคนก็เอาไปดองซะ

วิ่งไล่กันเขียนเสื้อ ร้องเพลงอำลาด้วยกัน  มีคุณครูมาส่งเราผ่านซุ้ม

นึกถึงแล้วใจหายจัง คิดถึงเพื่อนๆและคุณครูจับใจ T_T


ขอบคุณคุณครูที่ให้แต่สิ่งดีๆกับลูกศิษย์คนนี้เรื่อยมา ทำให้เรารู้ว่ายังมีบุคคลๆหนึ่งที่ปรารถนาดีต่อเราได้ขนาดนี้

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ทำให้รู้ว่าโลกนี้สร้างคำว่า"มิตรภาพ" มาเพื่ออะไร คำๆนี้มันช่างงดงามและคู่ควรที่จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป









เพื่อนๆจีบันคนไหนมีความรู้สึกดีๆหรือวีรกรรมเด็ดๆสมัยมัธยมมาเล่าสู่กันฟังบ้างจ๊ะ