.

อย่าเครียดไปนะ คะ เครียดไปก้ไม่มีอะไร ดีขึ้น
เราก้เคยเป็นคะ เป็นตั้งแต่ ป.4 ตอนนั้นมันเริ่มขึ้น หน้าผาก 2-3 เม็ด
และก้แบบว่าด้วยความเป็นเด็กอะคะ ใช้สบู่แคร์ ล้างหน้า แบบเราก้คิดว่ามันอ่อนโยนชะมะ เพราะว่าสบู่เดกอ่า
แต่ใช้ไปใช้มาแพ้ และ พ่อ เลยพาไปหาหมอที่ นิติพล ตั้งแต่ยังไม่บูม เลย ไปรักษา ทำทรีทเม้นตั้งแต่ ป.4
คิดดู จากเป็นน้อยๆ นะคะ ครอส์ละหลายพันมาก ไม่เหมือนเด๋วนี้ถูกกว่าเมื่อก่อน พอรักษาตอนแรกก้หาย
นะค๊ะ หน้าใสอมชมพูเลย อะ แต่พอหมดครอส์ก้เลิกรักษา เท่านั้นและเยอะมากๆ จึงต้องไปต่อเรื่อยๆ

และก้เลิกรักษาในที่สุด ตอนนั้นยอมรับเลยว่ารับไม่ได้มากๆ เพื่อนล้อว่าเป็นโรคสิว โรคสิวนะคะ ซึ่งคนในวัยเดียวกันไม่มีใครเป็นเลย
ไอเราก้คิดในใจว่า รักษานะไม่ใช่ไม่รักษา ก้มันไม่หายจะให้ทำไง หน้าแก่ หมองๆมาก อยู่ ป .6 หน้าเหมือนอยู่ ม.3 อะคะ เซง เราก้คิดว่าเออ วันนึงถ้าหายนะจะสวยให้ดู และเพื่อนที่ไม่เป็นอาจจะเป็นก้ได้ สรุปทุกวันนี้คนที่เคยว่าเรา แต่ละคน ดูไม่ค่อยได้กันเลย จิงๆ สิวขึ้น กระ ขึ้น

และพอเราอยู่ ม3 ก้รักษา ที่พรเกษม คะ ดีมาก หน้าเริ่มหาย และก้เลิกไป และมารักษา ต่อที่ รพ .ไทยนครินทร์
แพงมาก ทำเลเซอร์แต่หายเหมือนกัน หน้าใสกิ๊ง

และก้เปลี่ยนมาราชเทวี ก้โอเค นะ จนกระทั้ง ทุกวันนี้ มา ตาย ที่ รพ.ไทยนครินทร์ อะคะ สิวหายและ เป็นที2-3 เม็ด เวลามีประจำเดือนหรือนอน ดึก ไปตรวจหน้าประจำเดือนละ1 ครั้งคะ
และอีกอย่างที่สำคัญคือ ดูแลเรื่องอาหารการกิน นะคะ ไม่กินของมันๆทอดๆ คะ เน้น ธัญพืช นมถั่วเหลือง ผัก ผลไม้มากๆ คะ รักษาหุ่นด้วย กลัวแก่ และก้ช่วยเรื่อง ผิวพรรณ สิว ให้เกิดขึ้นน้อยลงด้วยคะ อายุ 20 แล้ว คอลลาเจนเริ่มลดลงก้ต้องบำรุง ตัวเอง ด้วย เด๋วไม่งั้นแก้เร็ว :)
เป็นกำลังใจให้ จขกท. นะค๊ะ สู้ต่อไป (ควรเลือกสิ่งดีๆให้กับร่างกายนะค๊ะ)

มาให้กำลังใจค่ะ เข้าใจเลยค่ะขนาดเราเคยเป็นแค่นิดหน่อยยังรู้สึกกังวลเลยว่าจะหายป่าว จะเป็นแผลเป็นป่าว คิดไปเรื่อยแต่อย่าไปFocus ค่ะ แล้วก้จิตใจดีขึ้นค่ะ และ เคยรู้จักน้องคนหนึ่งป็นทั้งหน้าเลย แบบแดงๆทั้งหน้าอ่ะต้องไปหาหมอตลอด รักษาก้ไม่หาย แล้วมาเจออีกทีนอกเค้าหน้าใสขึ้นก้เลยถามว่าไปทำไรมาเค้าก็บอกวิธีมา ก็โอเคลองทำตามดีขึ้นค่ะ ใช้เวลาไม่นาน ถ้ายังไงลองคุยกันก็ได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้สู้ 

เข้าใจความรู้สึกดีเลยค่ะ
ต่อให้คิดว่าจะไม่เครียดมันก็ทำไม่ได้หรอก
โดนมอง+ทักจนแอบไปร้องไห้หลายรอบ
มองหน้าใสๆของคนอื่นนี่อย่างอิจฉา
ดูโฆษณาพวกสิวๆแล้วเขาทำออกมาเหมือนรังเกียจก็รู้สึกแย่ แทบเบือนหน้าหนี
อยากเอามีดกรีดหน้าตัวเองด้วยซ้ำ(มันเป็นอารมณ์น่ะค่ะ แต่ไม่ทำหรอก55+)
ของเราขึ้นทั้งหน้าเลยอะค่ะ รับไม่ได้อย่างร้ายแรง
ตอนสิวขึ้นนี่คุยกับใครจะไม่มองหน้าเขาเลย เสียงก็เบาๆ
พวกยาที่ขายทั่วไปนี่พิสูจน์มาเกือบหมดแล้วว่าไม่ได้ผล
ตั้งแต่ราคาย่อมๆไปถึงแพงอย่างร้ายกาจ
เอาเป็นว่าไม่หายค่ะ

ทั้งยาเวชหรือสมุนไพรนี่เห่อหมดเลย
(เขาบอกว่าดันสิวออก ทำไมมันดันตรงที่ไม่มีสิวออกทั้งหน้าเลยฟะ)
ตอนนี้เลยยอมเสียตังค์อาทิตย์ละห้าพันกว่าๆไปกับค่ารักษาหน้ากับหมอนี่แหละค่ะ
บางครั้งก็นึกน้อยใจตัวเอง เงินค่าดูแลหน้านี่เอาไปซื้ออะไรได้ตั้งหลายอย่าง
เลยคิดว่าขอให้หายก่อน แล้วไปซิ้อยากับร้านเขาเรื่อยๆก็ไม่เป็นไร หายเป็นพอ
ยังทำใจกับหน้าตัวเองไม่ได้

เป็นกำลังใจให้จขกทค่ะ
ว่างๆเข้าแอคเน่ไทยก็ได้ค่ะชุมชนนี้หัวอกเดียวกันเยอะ

เราก็เครียดมากเลยตอนนี้
ปกติเราหน้าใสมากเลย แต่แบบพอเปิดเทอมมา
สิวขึ้นตรงแก้มเยอะมาก แบบบวมแดง อับเสบอะ
ใช้กอเอีย แปะก็ไม่หาย ผงพิเศษก็ไม่หาย
กินยาแก้อักเสบกก็ไม่หาย TT
พอมันยุบๆไปมั่งแล้ว แต่ยังหฝากรอยดำเอาไว้อีก ฮือออ