เรื่องรักแสนเศร้า โลกนี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนโชคร้ายเท่าเราอีกแล้ว

เรื่องรักของเราที่แสนเศร้าโชคร้ายสองเรื่อง
 
แฟนคนแรกคบกันได้สามปี พี่เค้าเป็นหมอ เรารักกันมาก เชื่อไหมว่าเราไม่เคยทะเลาะกัน เราวางแผนอนาคตร่วมกัน ทำทุกอย่างร่วมกัน เราเป็นคนลำปาง พี่หมอเป็นคนแพร่ สองปีแรกเราอยู่กับเค้าที่บ้านที่ลำปาง เค้าซื้อบ้านที่ลำปาง พอปีที่สามเค้าขอย้ายไปแพร่ เราก็ไปๆมาๆแพร่ลำปางเป็นว่าเล่นเลยแหละ วันนึงเค้ายื่นซองแต่งานมาให้เรา เราเปิดดู อึ้ง เพราะชื่อเจ้าบ่าวแฟนเรา แต่ชื่อเจ้าสาวไม่ใช่เรา  เราถามเค้าว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ เค้าบอกว่าถ้าแต่งกับเราเค้าจะอายคนรอบข้าง เพราะหน้าที่การงานเค้าใหญ่โต ผู้หญิงคนนั้นเป็นหมอเหมือนกัน แต่เค้าก็ไม่ไล่เราออกจากบ้านนะ เราสามารถอยู่กับเค้าได้ ถ้าเค้ามาลำปาง ประมาณว่าเรามาก่อนแต่เค้าอยากให้เป็นน้อย เราทนไม่ได้ เราไม่อยากแบ่งความรักกับใคร เราเลยหนีมาที่เชียงใหม่ เริ่มต้นชีวิตใหม่ มีผู้ชายคนหนึ่งคอยปลอบเรา เค้าเข้ามาในฐานะเพื่อนและพี่ชาย ประมาณปีหนึ่งเราก็ตกลงคบกันเค้าเรียนจบโทจากมอโตเกียว เค้าทำงานเป็นวิศวกร ของค่ายโทรศัพท์ค่ายหนึ่ง เงินเดือนเหยียบแสน ไม่หล่อนะ แถมชอบเที่ยวกลางคืนประจำ(เ รารู้ทีหลังทั้งเรื่องเงินเดือนและเรื่องเที่ยว เพราะถ้ารู้คงไม่คบหรอกเพราะเราจน คุณสมบัติก็ธรรมดา) ผู้หญิงติดเยอะมาก ตลอดหนึ่งปีเราไว้ใจนะ ไม่โทรจิก ไม่โทรตาม ไม่เช็คโทรศัพท์ และกระเป๋าสตางค์ เราค่อนข้างเคารพสิทธิส่วนบุุคลพอสมควร แต่เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาเค้าโกหกเราว่าเค้าจะไปดูงานที่สิงคโปร์ เราเชื่อนะ แต่มันมีจุดแปลกคือ เราโทรหาเค้า เค้าไม่รับสาย แต่สักพักมีผู้ชายโทรหาเราบอกแฟนเราโอนสายเข้าเครื่องเค้า มีอะไรฝากบอกได้ เราก็ไม่คิดอะไร แต่เพื่อนเราบอกว่าแปลกละ เพื่อนเราก็เลยพาเราไปซุ่มดูเค้าที่บริษัท ปรากฏว่ารถแฟนเราอยู่บริษัท เราก็ปลอบใจตัวเองนะว่าพี่เค้าอาจเอารถมาทิ้งไว้ที่บริษัท แล้วให้รถบริษัทไปส่งก็ได้ที่สนามบินก็ได้ เรารอดูสักพัก ใกล้กลับแหละ เราเห็นเค้าเดินมาที่รถ เราอึ้งมาก ไหนบอกไปต่างประเทศงัย ทำไมเราเห็นที่เชียงใหม่หละ เพื่อนเราก็ขับรถสะกดรอยตามไปที่หอแห่งหนึ่งใกล้มอพายัพ นักศึกษาหน้าแฉล้มเดินขึ้นรถเค้า เราช็อคเลยแหละ เราสะกดรอยตามทั้งคืน พอตอนเที่ยงคืนเราก็ตามเค้าอีกปรากฏว่าเค้าไปก้บอีกคน เราโทรหาเค้า บอกเลิกเค้า เราไม่ทนแล้ว กับคนนี้เราวางแผนว่าปลายปีจะไปอเมกาด้วยกัน เค้าจะไปต่อเอก เราจะไปต่อโท วีซ่า เอกสารต่างๆ สถานที่เรียนเราทั้งคู่เตรียมไว้หมดแล้วแต่ดูเค้าทำเราดิ เจ็บมาก ก่อนจะคบกัน เราตั้งนิยามความรักร่วมกัน คือ ไว้ใจให้อภัย ซื่อสัตย์ ให้เกียรติกัน แต่ดูเค้าทำซิคะ ตอนนี้เราเลิกแล้วเป็นการเลิกฝ่ายเดียว ขนของออกจากบ้านเค้าแล้ว พ่อแม่เค้าก็พูดนะว่าให้เราให้อภัย คนเราควรมีเกียรติของตัวเองบ้าง เราไม่ไหวแล้ว เราควรทำยังงัยดี ทุกวันนี้เราเหมือนเป็นไก่เลยให้เค้าต้มซะเละเลย ขอความเห็นด้วยคะ