กลุ้มใจมากค่ะ เรื่องคนในครอบครัว..

เคยไหมกับการเป็นแพะรับบาป?

เรื่องมีอยู่ว่า พี่เรามีเงินอยู่ 40 000 บาท ซึ่งมีแบงค์พัน 40 ใบ ละเมื่อวานเค้านับกะพ่อในห้อง ก็ได้ 40 ใบ

แต่พอมาวันนี้มันเหลือเพียง 36 ใบ 36 000 เราก้อกำลังสอบซ่อมอยู่ที่ ร.ร.

แม่เราบอกว่า"ได้ขโมยเงินพี่เค้าไปรึป่าว"แต่ที่จริงหยาบกว่านี้นะค่ะ.. T^T

เราก็ไม่ได้เอาไปอ่ะค่ะ จะให้พูดยังไงก็คนมันไม่ได้เอาไป จากนั้นพวกเค้าก็โทรมาประมาณ 4 รอบ

ทั้งพี่ชาย ทั้งแม่ก็พูดทำนองว่า "เอาเงินไปมั้ยเอาคืนมา และจะไม่เอาเรื่อง ถ้าขืนมีนิสัยแบบนี้ก็ไม่ต้องเรียนแล้ว ไม่ให้เรียนอีกต่อไป เอาคืนมาด้วย" เค้าถึงขั้นจะไปฟ้องอาจารย์ที่ร.ร.

ซึ่งทำให้เรา ร้องไห้เสียใจมาก แบบคนมันสะอึกอะค่ะ ไม่รู้ว่าดวงซวยอะไรมากมาย

เราก้อกลับบ้านไป เราอ่ะ ร้องไห้จนคอนแทคเลนส์ไหลออกจากลูกกะตา ตาแดงก่ำ

พี่กะพ่อ เรากลับบ้านมา ก็ด่าเราอีก หาว่าเรา แกล้งบีบน้ำตา ฟอร์มเยอะ เอาคืนมาเลยเงินนะ เงินกุ อยากได้ไปหาเอาเอง เดะคอยดูนะกุจะขโมยกลับบ้าง ทำให้เราอารมณ์เสียมากถึงขั้นต้องปาข้าวของใส่กัน พ่อเรากลับซ้ำเติมเราอีก หาว่าเราเป็นผู้ร้ายปากแข็ง ไม่มีใครในบ้านเชื่อเมิงแล้วนะ..

 เราก็ผิดเองอ่ะค่ะ ที่ตะก่อนเรายอมรับว่าเราเคยขโมยเงินเค้าจริงๆ แต่ช่วงนั้นยอมรับไม่ค่อยมีเงินค่ะ แต่ก็แค่หลัก 100 - 300 ประมาณนี้ไม่เคยเกินละก็ไม่ค่อยบ่อยมากช่วงหลังเราก็พยายามเลิกค่ะ อยากได้ก็ขอ อะไรงี้ กลัวบาปเหมือนกัน

 แม่เราบอกว่า ทีแรกจะไปหาอาจารย์ดูดวงเรื่องพวกนี้ว่ามันหายไปได้อย่างไร แต่อาจารย์เค้าแม่นมาก ลูกศิษย์เป็นร้อย

 เราก็ไม่ได้ขัดใจอะไร เรากล้าที่จะไป กล้าเพราะจิตใจบริสุทธิ์เรื่องนี้จริงๆ เงินตั้ง 4000 5000 พัน ไม่กล้าเอาหรอกค่ะเยอะมาก เราก็เข้าใจคนหาเงินนะค่ะว่ารู้สึกยังไง แต่ทำไมต้องโทดเราอย่างเดียว เราพุดอะไรเค้าไม่ฟังเล ย เราเบื่อมากค่ะ ทั้งพ่อ ทั้งพี่ แต่แม่ก็ยังเข้าใจเราอยู่บ้าง...

เราจะทำยังไงต่อไปดีค่ะ ปัญหามากมายเหลือเกิน เราแอบเเว้บในใจขึ้นมาว่าเราจะคิดสั้นแต่ก็ไม่กล้าเพราะกว่าจะโตมามากมายขนาดนี้ ช่างลำบากแสนเข็ญจริงๆค่ะ..เฮ้ออ สุดท้าย ก็อยากจะหวังว่า คนในเว็บนี้คงจะมอบคำปรึกษาดีๆได้บ้าง ช่วงนี้ความเครียดหลายเรื่องลุมเล้ามากค่ะ กลุ้มจริงๆ