ถ้าเพื่อนคุณเป็นแบบนี้ คุณจะทำยังไง ?
Pupe_27 1 10
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวจีบัน วันนี้อยากจะมาระบายเรื่องเพื่อนอึดอัดมากค่ะ ขอเริ่มระบายตั้งแต่แรกเลยนะค่ะ
ตอนนี้เราก็เรียนจบมหาลัยแล้ว แต่ตอนที่เรียนมหาลัย เราก็มีเพื่อนไม่มาก
ตอนปี 1 ก็อยู่กับเพื่อนกลุ่มนึง อยู่กัน 4 คน แต่ก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ พอจะขึ้นปี 2 เพื่อนคนนึงเรียนไม่ไหวเลยออกไป
ก็เหลือ 3 คน พอไม่นานอีกคนก็มีปัญหาทางบ้านเลยออกไป คราวนี้ก็เหลือกัน 2 คน เพื่อนคนนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเวลาเราทำข้อสอบได้คะแนเยอะกว่าเขาต้องโกรธเราด้วย แต่เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่ อีกไม่นานก้อมีเพื่อนกลุ่มนึงมาอยู่ด้วย
ก็อยู่กันประมาณ 6-7 คน แต่กลุ่มนี้ไม่ค่อยตั้งใจเรืียนเท่าไหร่ ขาดเรียนบ่อย อยู่กันไปพักหลัง ๆคนในกลุ่มก็เริ่มทะเลาะ ๆ กันเรื่อย ๆ
แต่เราไม่ได้ทะเลาะกับใครนะ เราไม่อยากยุ่งบางคนเริ่มย้ายไปอยู่กลุ่มอื่น แต่เรามีแฟนมาอยู่ด้วยพักหลังเราเลยอยู่กับแฟนซะมากกว่า เพราะว่าเราเบื่อมีรายงายก็ให้เราทำคนเดียวไม่มีใครช่วย พอมาเก็บตังค่าปริ๊นงาน ก็บ่นๆๆๆ ทั้งที่เราเก็บคนละสิบบาท ไม่เกิน20 ทั้งที่เราทำคนเดียว เราก็ต้องคิดค่าเข้าร้านเน็ต ค่าปริ๊นซ์งานบ้าง เพราะเราก็ไม่ได้รวยมาจากไหน แล้วตอนปี 4 มันมีงานที่ต้องออกพรีเซนต์ แต่งานนี้ให้ทำคนเดียวก็ไม่ได้ ก็เลยไปทำที่หอเพื่อนอีกคนเพราะเราไม่มีโน๊ตบุ๊ค มีแต่ของแฟนช่วงนั้นแฟนก็ต้องทำรายงานเหมือนกันเลยไม่อยากรบกวน งานนี้ก็ต้องช่วยๆกันทำแต่ก็ไปทำกัน 3-4 คน เราไปทุกครั้ง เพราะหออยู่ใกล้กัน แต่พอถึงวันพรีเซนต์ เราไม่สบายมากเลยไม่ได้ไป เพื่อนกลับบอกอาจารย์ว่าเราไม่ได้ทำสักนิด เราไม่ช่วยไม่ทำเลย ทั้งที่เราช่วยตลอดไปทุกครั้งก็ช่วยคิดไม่เหมือนบ้างคนไปแต่ไปหลับ เราเสียความรู้สึกมาก ไม่รู้เขาโกรธเกลียดเรามาจากไหน ทั้งที่เราไม่เคยว่าไม่เคยอะไรกับเพื่อนเลย เขากับเอาเราไปใส่ร้ายป้ายสีกับเพื่อนอีกคนว่าเราว่าอยากนู่นอย่างนี้ ทั้งที่เราไม่ได้ว่าอะไรเลยสักคำ ที่เรารู้เพราะมีเพื่อนคนนึงมาพูดให้ฟัง แล้วมีเพื่อนคนนึงเขาก็ทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่ม เราคิดว่าเพื่อนคนนี้ก็ดีนะ ถึงจะขี้เกียจไปหน่อย เราก็เลยแยกไปอยู่กับเขาสองคนแล้วพวกที่เหลือก้ทะเลาะกัน หาว่าขโมยของกันบ้างล่ะ ฯลฯ แล้วก็แยกย้ายกันฝึกงานเราก็มีติดต่อกับเพื่อนคนนั้นบ้าง ก็ติดต่อกันเรื่อย ๆ พอเขาทำงานเราก้อเกรงใจไม่กล้าโทรมากกลัวรบกวนเวลาทำงานเพื่อน แต่เรายังไม่มีงานทำแต่พอตอนนี้เพื่อนเรากับกลับไปคบ เพื่อนเก่าที่เขาทะเลาะกันและว่าเขาต่างๆนาๆ โดยที่เขาลืมเราไปเลยโทรหาก็ไม่เคยรับตัดสายโทรศัพท์เราอีก เราเสียความรู้สึกกับเพื่อนคนนี้มาก เรานึกว่าเขาจะจริงใจกับเรา เหมือนที่เราให้เขา ตอนนี้อยู่กันสองคนเราทำให้เขาทุกอย่าง ทั้งรายงาน เรื่องฝึกงาน เราเป็นคนจัดการให้ ทั้งหมด แต่วันนี้เขาเห็นเพื่อนที่ว่าเขาต่างๆ ดีกว่าเรา เราไม่รู้จะเอายังไงต่อไป เราโชคร้ายมากที่เจอเพื่อนแบบนี้ แต่บางคนก็โชคดีที่ได้เจอเพื่อนดีๆที่จริงใจ แต่เราก็ยังดีใจที่เรามีพ่อแม่ มีแฟน ที่คอยให้คำปรึกษา คอยให้เราระบายความทุกข์ ตอนนี้เราก็คิดว่า ไม่เป็นไรไหนๆก็เรียนจบแร้วก็จบก็จบๆกันแล้วกัน แต่เหลือเรื่องรับปริญญาเราคงต้องไปซ้อมคนเดียว ทำอะไรคนเดียว ที่จริงเรื่องราวมันมีมากว่านี้แต่เอาไว้เท่านี้แล้วกันค่ะ
ขอจบการระบายเพียงเท่านี้ ขอบคุณที่รับฟังค่ะ ^^
ตอนนี้เราก็เรียนจบมหาลัยแล้ว แต่ตอนที่เรียนมหาลัย เราก็มีเพื่อนไม่มาก
ตอนปี 1 ก็อยู่กับเพื่อนกลุ่มนึง อยู่กัน 4 คน แต่ก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ พอจะขึ้นปี 2 เพื่อนคนนึงเรียนไม่ไหวเลยออกไป
ก็เหลือ 3 คน พอไม่นานอีกคนก็มีปัญหาทางบ้านเลยออกไป คราวนี้ก็เหลือกัน 2 คน เพื่อนคนนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเวลาเราทำข้อสอบได้คะแนเยอะกว่าเขาต้องโกรธเราด้วย แต่เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่ อีกไม่นานก้อมีเพื่อนกลุ่มนึงมาอยู่ด้วย
ก็อยู่กันประมาณ 6-7 คน แต่กลุ่มนี้ไม่ค่อยตั้งใจเรืียนเท่าไหร่ ขาดเรียนบ่อย อยู่กันไปพักหลัง ๆคนในกลุ่มก็เริ่มทะเลาะ ๆ กันเรื่อย ๆ
แต่เราไม่ได้ทะเลาะกับใครนะ เราไม่อยากยุ่งบางคนเริ่มย้ายไปอยู่กลุ่มอื่น แต่เรามีแฟนมาอยู่ด้วยพักหลังเราเลยอยู่กับแฟนซะมากกว่า เพราะว่าเราเบื่อมีรายงายก็ให้เราทำคนเดียวไม่มีใครช่วย พอมาเก็บตังค่าปริ๊นงาน ก็บ่นๆๆๆ ทั้งที่เราเก็บคนละสิบบาท ไม่เกิน20 ทั้งที่เราทำคนเดียว เราก็ต้องคิดค่าเข้าร้านเน็ต ค่าปริ๊นซ์งานบ้าง เพราะเราก็ไม่ได้รวยมาจากไหน แล้วตอนปี 4 มันมีงานที่ต้องออกพรีเซนต์ แต่งานนี้ให้ทำคนเดียวก็ไม่ได้ ก็เลยไปทำที่หอเพื่อนอีกคนเพราะเราไม่มีโน๊ตบุ๊ค มีแต่ของแฟนช่วงนั้นแฟนก็ต้องทำรายงานเหมือนกันเลยไม่อยากรบกวน งานนี้ก็ต้องช่วยๆกันทำแต่ก็ไปทำกัน 3-4 คน เราไปทุกครั้ง เพราะหออยู่ใกล้กัน แต่พอถึงวันพรีเซนต์ เราไม่สบายมากเลยไม่ได้ไป เพื่อนกลับบอกอาจารย์ว่าเราไม่ได้ทำสักนิด เราไม่ช่วยไม่ทำเลย ทั้งที่เราช่วยตลอดไปทุกครั้งก็ช่วยคิดไม่เหมือนบ้างคนไปแต่ไปหลับ เราเสียความรู้สึกมาก ไม่รู้เขาโกรธเกลียดเรามาจากไหน ทั้งที่เราไม่เคยว่าไม่เคยอะไรกับเพื่อนเลย เขากับเอาเราไปใส่ร้ายป้ายสีกับเพื่อนอีกคนว่าเราว่าอยากนู่นอย่างนี้ ทั้งที่เราไม่ได้ว่าอะไรเลยสักคำ ที่เรารู้เพราะมีเพื่อนคนนึงมาพูดให้ฟัง แล้วมีเพื่อนคนนึงเขาก็ทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่ม เราคิดว่าเพื่อนคนนี้ก็ดีนะ ถึงจะขี้เกียจไปหน่อย เราก็เลยแยกไปอยู่กับเขาสองคนแล้วพวกที่เหลือก้ทะเลาะกัน หาว่าขโมยของกันบ้างล่ะ ฯลฯ แล้วก็แยกย้ายกันฝึกงานเราก็มีติดต่อกับเพื่อนคนนั้นบ้าง ก็ติดต่อกันเรื่อย ๆ พอเขาทำงานเราก้อเกรงใจไม่กล้าโทรมากกลัวรบกวนเวลาทำงานเพื่อน แต่เรายังไม่มีงานทำแต่พอตอนนี้เพื่อนเรากับกลับไปคบ เพื่อนเก่าที่เขาทะเลาะกันและว่าเขาต่างๆนาๆ โดยที่เขาลืมเราไปเลยโทรหาก็ไม่เคยรับตัดสายโทรศัพท์เราอีก เราเสียความรู้สึกกับเพื่อนคนนี้มาก เรานึกว่าเขาจะจริงใจกับเรา เหมือนที่เราให้เขา ตอนนี้อยู่กันสองคนเราทำให้เขาทุกอย่าง ทั้งรายงาน เรื่องฝึกงาน เราเป็นคนจัดการให้ ทั้งหมด แต่วันนี้เขาเห็นเพื่อนที่ว่าเขาต่างๆ ดีกว่าเรา เราไม่รู้จะเอายังไงต่อไป เราโชคร้ายมากที่เจอเพื่อนแบบนี้ แต่บางคนก็โชคดีที่ได้เจอเพื่อนดีๆที่จริงใจ แต่เราก็ยังดีใจที่เรามีพ่อแม่ มีแฟน ที่คอยให้คำปรึกษา คอยให้เราระบายความทุกข์ ตอนนี้เราก็คิดว่า ไม่เป็นไรไหนๆก็เรียนจบแร้วก็จบก็จบๆกันแล้วกัน แต่เหลือเรื่องรับปริญญาเราคงต้องไปซ้อมคนเดียว ทำอะไรคนเดียว ที่จริงเรื่องราวมันมีมากว่านี้แต่เอาไว้เท่านี้แล้วกันค่ะ
ขอจบการระบายเพียงเท่านี้ ขอบคุณที่รับฟังค่ะ ^^