จองตั๋วข้ามปี ถึงเวลาเก็บกระเป๋ากำเงิน 3000 บาท ไปฝ่าพายุที่ภูเก็ต!

เราจองตั๋วกับโปร 0 บาทของแอร์เอไปเมื่อปีที่แล้วแบบไปกลับ กรุงเทพ-ภูเก็ต เพียง 200 บาท ถูกยิ่งกว่านั่งแท็กซี่จากเจเจ กลับบ้านซะอีก พอถึงเวลาไปก็ทำใจแล้วว่าไปหน้าฝนเจอฝนแน่ๆ ไม่สนุกแน่ๆ แต่เอาว่ะจองไปและ ไหนๆก็ไหนๆไปตายเอาดาบหน้าเอา!

เตรียมตัวออกเดินทาง....

สำหรับเราเราเช็คอินออนไลน์ และไม่ได้โหลดกระเป๋า ก็แค่ปริ้นboarding passออกมาเเล้วก็ขึ้นเครื่องได้เลยไม่ต้องไปเสียเวลาต่อคิวเช็คอิน

เราเดินทางตอน 14.45 ถึงภูเก็ตก็ใช้เวลาอีก 1ชม.45น. 

เมฆเยอะมากตั้งแต่กรุงเทพถึงภูเก็ตแทบมองไม่เห็นพื้นด้านล่างเลย เสียดายเลยไม่ได้ถ่ายรูปด้านล่างเลย 

พอเครื่องเข้าสู่ภูเก็ต ฝนก็ออกมาต้อนรับเราเลยจ้าาาา!!!!!

เมื่อเดินจั้มๆออกมาสิ่งแรกที่หยิบคืน แผนที่!

แม้สุดท้ายจะไม่ได้ใช้มันเลยก็ตาม เพราะอาศัยอากู๋ในการเดินทางตลอด ช่วยได้เยอะมากไม่มีการหลง

เนื่องจากเราจองที่พักไว้แถวกะตะ เราจึงต้องหาทางออกไปจากสนามบินเพื่อไปที่นั้นโดยเราเลือกที่จะไปแอร์พอร์ตบัส เพราะราคาค่อนข้างจะถูกที่สุดและสะดวกแล้ว 

แอร์พอร์ตบัสหาไม่ยากเดินออกมาตามป้ายไปอย่างเดียวเดี่ยวเจอเอง

จุดรอแอร์พอร์ตบัส และตารางเวลาเดินรถ

แอร์พอร์ตบัสจะมีรถสามแบบ ทั้งรถบัสและรถตู้ ซึ่งรถตู้จะสามารถไปส่งเราได้ถึง กะตะ และป่าตอง โดยราคาไปกะตะที่เราได้คือ 200/คน 

จะบอกว่าโชคร้ายมาก คือเราไปถึงเย็นช่วงเลิกเรียน บวกกับมีฝนตก ทำให้รถติดมากเสียเวลาไปกะการนั่งรถนานมาก กว่าจะไปถึงกะตะ พอไปถึงฝนตกหนักมาก ต้องเดินตากฝนหาโรงแรมวุ่นวายไปหมด เลยทำให้ไปได้เสื้อกันฝนมาใช้ประทังชีวิตเอาตัวรอดกันไป

เราจองที่พักไว้กับโรงแรม Chanalai ทั้งสองคืน รวมอาหารเช้า 1400/คืน และคือห้องใหญ่มากระเบียงกว้า ห้องน้ำดี มีสระว่ายน้ำ พนักงานบริการดี อาหารอร่อย เอาไป 9 คะแนน หัก 1 คะแนน ป้ายชื่อโรงแรมเล็กมาก หาแทบไม่เจอ

มีอ่างด้วยนะ

เราได้ห้องชั้น 4 มองออกไปก็เป็นแบบที่เห็น ส่วนด้านขวาจะมองเห็นทะเลอยู่ไม่ไกล

ด้านล่างเป็นสระว่ายน้ำ คนเล่นไม่เยอะ น้ำสะอาดและเค็มมาก

เช้าวันที่สอง ฝนกระหน่ำมาแต่เช้าแต่ก็ใจดีหยุดให้แดดออก เลยออกไปเที่ยวได้ 

วันนี้เลยจัดการหาเช่ารถมอเตอร์ไซด์เพื่อเอามาแว๊นเที่ยว เลยได้คันนี้มาในราคาค่าเช่าวันล่ะ 200 บาทจาก 250 บาท แต่!!!!!!!!! มันมีค่ามัดจำ 3000 บาท โอ้แม่เจ้าและจะเอาเงินที่ไหนไปกินข้าวล่ะ ต่อเท่าไหร่ก็ไม่ยอมลด ก่อนหน้านี้เราไปถามอีกร้านนึงมา เค้าบอกเห็นว่าเป็นคนไทยคิดค่ามัดจำ 5000 พอ โอ้เดินออกแทบไม่ทัน 

คือค่ารถค่าเดินทางที่นี่แพงมาก มอเตอร์ไซด์อาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด ถูกที่สุดสำหรับพวกงบน้อยแบบเราแล้ว 

##แนะนำว่าให้ขับออกมาเติมน้ำมันเองที่ปั๊มจะถูกกว่ามาก 60บาทเต็มถัง ขี่จนเหนื่อยก็ไม่หมด ถ้าซื้อกะเค้าที่ใส่ขวดนะ ขวดล่ะ 40 ได้นิดเดียว

จุดหมายแรก มาแบบไม่ได้ตั้งใจเท่าไหร่ เพราะจะขับมาเติมน้ำมัน

วัดฉลอง หรืออีกชื่อนึง วัดไชยธาราราม วัดหลวงพ่อแช่ม

แล้วขับมาต่อกับย่าน Old Town ที่เป็นย่านเมืองเก่า เราจะสามารถเห็นตึกลักษณะชิโนโปรตุกีสได้ที่ย่านนี้ เดินๆไปก็คล้ายๆกับที่ปีนัง แต่น้อยกว่า ก็ถือว่าสวยและเป็นเสน่ห์ของเมืองได้ดี จะมีร้านค้า โรงแรม โฮสเทล ร้านขนม ร้านกาแฟ อยู่มากมาย

ซอยนี้ชื่อซอยรมณีย์ เดินถ่ายรูปในซอนนี้สวยมาก มีตึกสีชมพูแป้นแล้นอยู่ในซอยสังเกตได้ไม่ยาก 

นี่เรียกสี่แยกบางกอก ด้านซ้ายของรูปมีร้านอาหารของดี อร่อย ขึ้นชื่อ และไม่แพงตั้งอยู่ ริมถนนดีบุก

ต่อๆๆๆ ที่ขาดไม่ได้คือ สตรีทอาร์ต แม้จะมีเพียงเล็กน้อยแต่ก็ต้องเก็บมาให้หมด

อยู่ตรงข้าตึกสี่เขียวตรงสี่แยกบางกอก

มือเที่ยง เราฝากท้องไว้กะหมี่ฮกเกี้ยน ร้าน ลกเที้ยน ที่เราบอกว่าอยู่ตรงสี่แยกบางกอก ถนนดีบุก อร่อยหอมกลิ่นไหม้ของกะทะนิดๆ 40 บาท

ดูเหมือนหนมหวานธรรมดาแต่ไอ่วุ่นขาวๆใสๆมันคือ โอ๋เอ๋ว เค้าว่ามาแบบนั้น 15 บาท

ขับมอเตอร์ไซด์ที่นี้ก็ต้องระวังกันด้วย ทางส่วนใหญ่ขึ้นเขาลงเขา แต่เราว่าที่นี้ถนนดี ขับแล้วดูปลอดภัยเอาอยู่ เมื่อเทียบกะหลายๆที่ที่เคยไปขี่มา

จุดชมวิวสามอ่าว มองไปจะเห็นอ่าวทั้งหมดสามอ่าว คล้ายๆกับเลข3ด้วย

ขับยาวๆไปกัยต่อที่แหลมพรมเทพ ขับไปได้เกือบถึงฝนเทลงมาจอดใส่เสื้อกันฝนแทบไม่ทัน สักพักก็หยุด แต่พอเดินขึ้นไปเท่านั้นแหละ ดูนั้นสิพายุกำลังจะมา!!!!!!!! ตายๆๆๆหนีกลับให้ไว ลมแรงมาก พอขี่ออกมาแปบเดียวฝนเทแบบบ้าคลั่งเลย

ได้แหลมมาแค่นี้เอง เสียดายจัง

ฟ้าครึ้ม เมฆดำ ทะเลสีคราม ดูน่ากลัวแต่เราว่ามันสวยดี

ตากฝนมาหาข้าวกิน วนไปวนมาสุดท้ายมาจบที่ตลาดเล็กๆ ของกินเยอะดี และถูกกว่าร้านด้านนอกที่อยู่ริมถนนหลัก มื้อนี้หมดไปสามร้อย แต่กับข้าวแบบเยอะมากๆ คุ้มมาก รสชาติดี

ซอยตลาด

หน้าตลาดมีคิงคองตั้งอยู่ อ่อ!แอบมีเดอะฮักด้วยนะ

ร้านค้าประมาณนี้ ส่วนกับข้าวเราหิวมากหิวแบบลืมถ่ายซดอย่างเดียว

เดี๋ยวจะหาว่ามาไม่ถึงทะเล เช้าวันกลับเลยเดินมาถ่ายทะเลซักหน่อย ที่เห็นเล่นๆน้ำกันเนี่ย มีแต่ฝรั่งกะพวกที่เล่นเซิฟบอร์ดนะ คือคลื่นมันแรงมากเพราะพายุเข้า และเค้าก็ปักป้ายเตือนไว้แล้วว่าอันตราย ห้ามเล่น แต่ก็อย่างที่เห็น ก็เล่นกันไป

นี่ไงป้ายเตือน ปักแม่งทุกวัน นี่เลยไม่ได้เล่นน้ำเลยไง

คลื่นแรงจริงๆดูสิ

แต่หาดทรายสีนวลละเอียดและสะอาดดี

คนนิยมเล่นเซิฟกันเยอะมากที่นี่ จะมีจุดให้เช่าและมีคนดูเเล และสอนให้อยู่เยอะเหมือนกัน คลื่นแรงๆแบบนี้ดูน่าสนุกดี

ถึงเค้าจะมีป้ายเตือนแล้ว แต่ริมหาดยังมีกู้ภัยและคนคอยดูแลอยู่ตลอด

กับทะเลเราคงทำได้เเค่เท่านี้ ยืนดูความสวยงามของมัน นี่เป็นครั้งที่สองกับทะเลแถบอันดามันที่เราพลาดไม่มีโอกาสลิ้มลองความมหัศจรรย์ของมันเลย ครั้งแรกก็ป่วยอ้วกแตกจนเพื่อนและโรงแรมแทบจะต้องหามเอาขึ้นเรือไปเข้าฝั่ง มาครั้งนี้ก็เจอพายุขนาดนี้ เราว่ามันต้องมีสักครั้งที่เราจะได้เห็นความสวยงามจริงๆของมันแน่นอน

ถึงเวลากลับ เราเดินทางด้วย local bus หรือรถสองแถวสีฟ้าน่ารักราคาถู๊กถูก เพื่อกลับเข้าไปต่อรถในเมือง 

ตารางเวลาเดินรถ และราคา 35 บาทตลอดสาย

เราสามารถนั่งรถนี้เข้าไปเที่ยวย่าน old town ได้แต่ต้องกะเวลาและดูรอบรถให้ดี

น่าตารถมีหลายแบบ แต่ที่เหมือนกันคือสีฟ้า

นี่ๆเรานั่งคนแบบนี้

ถูกจัง 35 บาท เรานั่งมาลงที่เซนทรัลเพื่อต่อรถไปแอร์พอร์ต

ต่อแอร์พอร์ตบัสหน้าเซนทรัลไปแอร์พอต 100 บาท

หน้าตาของรถไปแอร์พอร์ต รถนี้จะวิ่งแค่ในเมืองเท่านั้น

แต่รถแบบนี้จะเหมือนรถตู้ที่เรานั่งคือวิ่งถึง ป่าตอง กะตะ กะรน

ป่าตอง 180 บาท

กะตะ กะรน 200 บาท

เวลาที่เราออกไปเที่ยว ทุกครั้งที่เจอปัญหาและอุปสรรค แม้เราจะเตรียมใจไปเจอมันแค่ไหน เราก็จะสนุกและแก้ไขให้มันผ่านไปได้เสมอๆ แม้บางครั้งเราไม่รู้เลยมันจะเป็นอย่างไร แต่มันคือเรื่องประหลาดใจที่เราต้องไปเผชิญและผ่านจุดนั้นไปให้ได้ การออกไปเที่ยวเราว่ามันเป็นการออกไปใช้ชีวิต ไปเจอโลก เจอคน เจอปัญหา ไปหาความสุข ออกไปใช้ชีวิตกันนะ เราว่ามันสนุก บางทีไม่ต้องรอให้เราพร้อมไปหมดทุกอย่าง แค่เราไม่ลำบากกับมันจนเป็นปัญหาที่ทำให้เราต้องกลับมาเสียใจไม่น่าทำลงไปก็พอ ออกไปเที่ยวกันเรากำลังมีแรง!

ขอบคุณทุกคนที่อ่านทั้งหมดนะจ้ะ.....