ไปเที่ยวเกาหลี (ครั้งแรก)

สวัสดีทุกคน นี่เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยน้า

ขอเล่าประสบการณ์ไปเกาหลีครั้งแรก แบบไม่เคยมีความรุ้หรือศึกษาอะไรเลย (แค่แวะพักเครื่องวันนึงเท่านั้นจ้า)เครื่องลงเกาหลีประมานสี่โมง (สนามบินอินชอน)ตอนเราจะออกมาก็ต้องผ่านตมใช่มะ (เห็นเค้าบอกว่าตมเกาหลีเคร่งกับคนไทยหรอพึ่งรุ้)จำได้ว่าตอนนั้นแต่งตัวเสื้อยืดadidas เกงยีนส์ขาสั้น รองเท้าstand smith ลากแครี่ออนใบนึงกะเป้โง่ๆนึกออกปะด้วยสภาพแบบง่วงๆ พอถึงคิวเรา ยื่นพาสสปอร์ตเจ้าหน้าที่ก็ถามประมานว่า จะออกไปทำไม เราก็อธิบายไปเออรอต่อเครื่องพน.ห้าโมงอยากออกไปนอนโรงแรมข้างนอก เค้าก้ถามว่า จองรองแรมไว้รึยังชื่ออะไร เราก็บอกว่า จำไม่ได้เพื่อนเป็นคนจองจำได้แค่ว่าอยุ่ในเมียงดงพอดี  เนี่ยเรารอเพื่อนมาจากเมกาเหมือนกันมาเจอนี้ เค้าก็ขอดูตั๋วของวันพรุ่งนี้ เราก็ยื่น ละก็ปั้ม ละก็เดินออกมา

เอ้อละพอออกมา เราก็มานั่งรอเพื่อนเครื่องเพื่อนลง เกือบหกโมง หลังจากที่แลกเงินอะไรกันแล้ว

*ขอแนะนำเพื่อนๆที่สนามบินนะคะ เรทที่สนามบินไม่ดีเท่าที่เมียงดงค่า (เราแลกเงินดอลล่าร์เป็นเงินวอนนะ)

จำไม่ได้ว่าแลกไปเท่าไรรุ้สึกจะแลกไปร้อยห้าสิบดอลเองมั้ง

จำเป็นเงินวอนไม่ได้

และก็เริ่มหารถบัสไปเมียงดง

*คำเตือน คนเกาหลีน้อยคนมากที่พุดภาษาอังกฤษได้ เราถามเจ้าหน้าที่ของสายการบิน เค้าก็แนะนำว่าให้จองบัส เป็นเงิน15000 วอน ลงตรงเมียงดงเลย รถออกทุก20นาทีมันจะมีรอบๆ

พอขึ้นรถเสร็จเราก็แบบจะหลับจ้า มาตื่นอีกที ก็แบบในเมือง ระหว่างทางรถไม่ติดเลยใช้เวลาเดินทางประมานชั่วโมงครึ่งถึงนะ เราชอบเกาหลีนะ รถไม่ติดเลยบ้านเมืองดูสะอาดดี ที่สำคัญมีร้านของกินเยอะด้วย5555555

เราลงมาล้อกอินเข้าที่พัก

ที่พักเราชื่ออะไรไม่รุ้จำไม่ได้แต่ว่าเพื่อนเราจองมาตกคืนละสองพันบาทไทยมั้ง อยุ่ชั้นหก ในเมียงดง อารมประมาน ฝั่งสยามชั้นหกที่เป็นตึกๆ รรดังนะ คนพักเยอะมาก เจอคนไทยด้วย ที่สำคัญคนคุมหล่อมวากกก 

หลังจากเชคอินอะไรแล้ว เราก็มาคุยกับโอปป้า ให้เค้าช่วยหาร้านของกินซึ่งเราอยากกินปลาหมึกหยึ่ยแบบกวนมึนโฮเค้าก็แนะนำแต่ประเดนคือสี่ทุ่ม ปิดหมดแล้ว เรากับเพื่อนเลยถอดใจ ลงไปเดินเลือกเลย อารมเมียงดงตอนกลางคืนก้เหมือนสยามปิดนั่นล่ะ  มีร้านนึงเปิดอยุ่ซึ่งโอเคอยุ่นะเป็นปิ้งย่าง ก้เลยลองไปกิน  

หลังจากกินอิ่มเรากลับที่พัก นอน Zzพอเช้ามาเท่านั้นจ้า เราตื่นแปดโมง เปิดประตูห้องออกมา ห้องเราอยุ่ติดกับล้อบบี้ เจอหนุ่มโอปป้าคนเดิมผุ้คุมหอ เค้าชวนเราคุย บอกให้กินนุ่นนี่ สักพักคนไทยคนอื่นที่พักก้ออกมาเห็นเรานั่งกินก็มาถามมาชวนคุย  ที่พีคสุดคือ ทักว่านึกว่าเราเป็นแฟนกับโอปป้าคนนี้><  อ้ากกกก ไม่ช่ายย!!! พอ11โมววิ่งวุ่นหาซื้อของมาใช้ โฟมล้างหน้าขนาดพอดีให้ใส่แครี่ออนกลับไทยได้ด้วย ตื่นมาทำไรเสดก็11โมงแล้วจ้า

แต่งตัวเสดเกบของเสดต้องลากออกมาไว้ล้อบบี้ละฝากเจ้าหน้าที่ไว้หลังจากนั้นก้ลุยยจ้าาาา ช้อปปิ้งงงง!!

แฮร่ๆ รุปตอนช้อปปิ้งไม่มี มัวแต่กลัววได้ของไม่ครบไม่มีอารมณ์ถ่ายรุปเลยจ้า เอาบรรยากาศมาฝากละกันโนะ

เพื่อนนนนแวะกินค่าา แฮร่ๆ เพื่อนสวยใช่ม้าอารมณ์ประมานลูกชิ้นปลา แต่เวลาซื้อนางแถมน้ำซุปให้

แวะกินนมกล้วยในตำนานค่า ซื้อจากมินิมารทแถวนั้นพร้อทขนมบราวนี่มาม่าละอื่นๆอีก

แต่ก้เอามาไม่ได้เยอะ แครี่ออนไม่พอค่า UU

พอช้อปเสร็จเราก็รีบเตรียมตัวกลับค่า หลังจากหมดเป๋า แลกเพิ่มแล้วเพิ่มอีก แต่ว่าใครมี visa ที่เปนเดบิตหรือเครดิตก้รุดเลยนะค่า เราก้รุดบ้างไม่มีเซอวิสชาร์ตค่าบ

อ่อขากลับเราลืมจ้าลืมคิดวิธีกลับ เรากะเพื่อนวิ่งวุ่นหาถามคนโชคดีมากมีเกาหลีคนนึงพุดอังกฤษได้ แนะนำให้กลับใต้ดิน

 ซึ่งแบบก้ต่อได้หลายต่อ อารมณ์ประมาน mrtบ้านเราเปลี่ยนไปbtsอะล่ะเรากับเพื่อนขึ้นรถกลับแต่แบบกว่าจะได้ขึ้น วิธีซื้อบัตรแม่งก้ยากอะ(เอ้ะหรือเราโง่ก้ไม่รุ้) สุดท้ายก็ได้ขึ้นนะจ้า

เราก้นั่งยาวๆใช้เวลาชั่วโมงครึ่งเอ้อลืมบอกนั่งใต้ดินถุกกว่านั่งรถตู้เยอะเลยน้าถ้าใครของไม่เยอะแนะนำเลยค่าสุดท้ายเราลาด้วยภาพวิวทะเลที่ถ่ายจากใต้ดินน้าปล.ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ด้วยน้ะค่า เดี๋ยวกระทู้หน้ามาเล่าประสบการณ์ ที่อเมริกา ซานฟรานบ้าง ฝากติดตามด้วยนะค่า บ้ายบายจุ้บ:)