The way 2b Mom...รีวิวการทำIVFตอน...การเดินทางของไข่น้อย (การปฎิบัติตัวหลังใส่ตัวอ่อน)

   รีวิวนี้จะเป็นการเล่าถึงการปฏิบัติตัวของมิ้น ในช่วงที่หลังจากใส่ตัวอ่อนแล้วนะคะ

   สิ่งที่พี่พยาบาลแนะนำค่ะ

  ข้อแนะนำวิธีปฏิบัติตนหลังใส่ตัวอ่อน

    -หลังใส่ตัวอ่อนสามารถเดินไปล้างจานทำงานบ้านเบาๆทำงานเอกสารได้ตามปกติแต่ห้ามทำงานหนักยกของหนัก...ใช้สามีสบายล่ะ555

    -เดินขึ้นลงบันไดได้ตามปกติห้ามขีจักรยานซ้อนหรือมอไซค์...อยู่เฝ้าหอคอยไปเหอะค่ะ... 

    -ทานยาตามเหน็บยาตามที่หมอสั่งห้ามหยุดยาเองและห้ามมีเพศสัมพันธ์จนกว่าจะตรวจเลือด..รับทราบและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดเลยค่าาาา

   วิธีปฎิบัติตัวในแบบของมิ้นนะคะ

   - เก็บเป็นความลับไม่บอกใครเลยค่ะตั้งแต่เริ่มกระบวนการ รู้กันกับแฟนแค่2คน

   - ก่่อนวันไปรับลูก จัดห้องที่เราต้องนอนพักให้สะอาด สิ่งของที่ต้องใช้เอาไว้ใกล้มือ อุปกรณ์เครื่องไฟฟ้าที่จำเป็น เช่น ไมโครเวฟ เนื่องจากมิ้นนอนพักชั้น2

   - วันใส่ตัวอ่อนไหว้พระ ไหว้เจ้าที่เจ้าทางขอพร

   - วันใส่ตัวอ่อนไม่อาบน้ำ

   -1วัน-6วันหลังใส่ตัวอ่อนแค่เช็ดตัว (ล้างหน้า-แปรงฟัน ทำความสะอาดส่วนนั้นปกติ)

   -ไม่ขึ้นลงบันได 7 วัน อยู่บนเตียงตลอด ยกเว้นลุกไปเข้าห้องน้ำ

   -พักผ่อนนอนหลับให้สนิท

   -ไม่เครียด ไม่อ่านอาการของคนอื่น (ทำยากมากกกกก)

   -ดื่มน้ำเปล่าอุณหภูมิห้องขวดลิตร 2 ขวดทุกวัน

   -ทานอาหารตามปกติทุกมื้อ ไม่เน้นอะไรเป็นพิเศษ

   -หยุดวิตามินและอาหารเสริมอื่นๆ ยกเว้นโฟลิค

   - กินยา สอดยา ฉีดยาให้ครบและตรงเวลา

อันนี้เป็นความเชื่อของมิ้นเองนะคะ บางคนทำตัวปกติ ติดก็มีนะคะขึ้นอยู่กับร่างกายของแต่ละคนด้วยค่ะ

10 กุมภาพันธ์ 2017(Day0) วันใส่ตัวอ่อน

ใส่ตัวอ่อน D2 ไม่รู้เกรด 2ตัว

ได้ตัวอ่อนแล้ว 5 ตัว (จากไข่7ใบ)

   หลังจากกลับถึงบ้านประมาณเที่ยง จุดธูปบอกเจ้าที่เจ้าทางเรียบร้อยแล้ว แฟนก็เตรียมข้าวหน้าเป็ดที่แวะซื้อก่อนเข้าบ้านให้กิน ระหว่างนั้นแฟนก็จัดการมะหมาทั้ง4 เรากินเสร็จก็ค่อยๆประคองตัวเองขึ้นชั้นสอง ค่อยๆก้าวช้าๆและเบามากๆ นอนรอซักพักแฟนเอาน้ำขึ้นมาให้เพื่อเริ่มกินยามื้อแรก

   การเข้าห้องน้ำ ห้ามอั้นปัสสาวะโดยเด็ดขาดนะคะ ปวดถี่แค่ไหนก็ต้องลุกค่ะอดทนหน่อยเพราะเรากินน้ำเยอะ หากปวดหนักค่อยๆปล่อยนะคะอย่าเบ่งแรง ไม่ออกคือไม่ออกนะคะ มิ้นไม่พยายามเบ่งเลย (เพื่อป้องกัันท้องผูก แนะนำให้ทานอะไรก็ได้ที่ปกติตัวเราทานแล้วถ่าย เช่น นมเปรี้ยว โยเกิร์ต ผลไม้ น้ำลูกพรุน)

   ยาที่ต้องกินในแต่ละวัน

   - ยาขยายหลอดลม เช้า กลางวัน-เย็น ครั้งละ 1เม็ด (พยาบาลบอกว่าผลข้างเคียงของยานี้คือจะช่วยไม่ให้มดลูกบีบตัว)

   - Dufhaton เช้า-กลางวัน-เย็น ครั้งละ 1เม็ด

   - Aspirin ต้านการแข็งตัวของเลือด เช้า ครั้งละ1เม็ด

   สอดยา Cyclogest เช้า - ก่อนนอน ครั้งละ 1หลอด

และมีและ ยาฉีด Prolution Depot ยากันแท้ง เอาไว้ฉีดวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2017

วันนี้กินข้าวตามปกติ กินยา สอดยาตามเวลา แล้วนอนพัก เพราะยังเพลียจากการใส่ตัวอ่อนอยู่

วันนี้ไม่อาบน้ำ ไม่เช็ดตัว นอนเทือกไปกับที่นอนก่อน

ไม่อาการอะไรไม่หน่วงไม่เจ็บก้นจาก ยาฉีด Prolution มากเท่าไหร่นัก

11 กุมภาพันธ์ 2017(Day 1)

เนื่องจากมิ้นอยู่บ้านกับแฟน2คน แฟนต้องออกไปทำงานทั้งวัน เลยเตรียมเสบียงไว้ให้ทั้ง 3 มื้อ

12-14 กุมภาพันธ์ 2017(Day 2-4)

   ไม่มีอาการอะไรบ่งบอก หรือผิดปกติไปจากเดิม นอนเล่น ดูซีรี่ย์ เล่นกับน้องหมาบนเตียงแก้เบื่อ แล้วก็นอนวนไปค่ะ

15 กุมภาพันธ์ 2017(Day 5)

   วันนี้มิ้นนอนกกๆพี่โทนี่ทั้งวัน เพราะพี่เค้าเริ่มไอไม่ค่อยสบาย มิ้นก้อนอยด์ๆที่ยังไม่มีการอะไรที่จะบ่งบอกว่าเบบี๋มาอยู่ด้วยเลย เซงๆเหมือนคงต้องตัดใจ ไปหาอ่านข้อมูลคุณแม่หลายคนบอกว่าเค้าก้อไม่มีอาการก่อนที่จะรู้ว่าท้อง ตอนแฟนกลับมาแฟนปลอบใจว่าอย่าคิดมาก มิ้นเลยเอามือกุมท้องบอกกับลูกว่าถ้าหนูมาอยู่กับแม่แล้ว ขอให้ส่งสารอะไรบอกแม่ที

   ไม่รู้มิ้นคิดไปเองไหมซักแปบนึงรู้สึกแปล๊บที่หน้าอก หัวค่ำเริ่มปวดหน่วงๆ มิ้นเลยแอบหวังว่านี่เป็นสัญญานจากลูกที่ส่งมาบอกว่าหนูมาอยู่กับแม่แล้วนะจ๊ะ...ลูกรัก^^

17 กุมภาพันธ์ 2017(Day 7)

   วันนี้เป็นวันแรกที่มิ้นได้อาบน้ำ สระผมตั้งแต่รับลูกกลับมาบ้าน 7วัน คือมันโล่งงง มันเบา มันสบายตัวสบายหัวมากกกกก อยากจะอาบซักชั่วโมงนึงเลย555

   วันนี้ต้องไปฉีดฮอโมนแล้ว เคยอ่านว่าประมาณ7วันจะเทสขึ้นแล้ว มิ้นเลยอยากลองเทสดูก่อน สุดท้ายความหวังก้อไม่มีไม่มีแม้เส้นจางๆขาวสะอาดมากกกกก มิ้นเลยรู้สึกท้อๆเพราะแม่ไม่มีอาการอะไรบ่งบอกเลยว่าลูกมาอยู่ด้วย ไม่จี๊ดๆที่ท้องเหมือนที่แม่คนอื่นเค้าเป็น ไม่คัดไม่ตึงที่เต้านมเลย (ขนาดบอกตัวเองแล้วนะว่าจะไม่อ่าน) แต่วันนี้มิ้นก้อยังออกไปฉีดยาตามกำหนด

   คือเอาจริงๆดีใจมากที่จะได้ออกจากบ้านไปสู่โลกกว้าง(ดูเว่อมาก555) จะได้กินอาหารนอกบ้านหลังจากกินข้าวถุง ข้าวเวฟตลอด 7 วัน เลยแต่งหน้าแต่งตัวแบบจัดเต็มมาก ทั้งๆที่จริงๆไปแค่คลีนิคแถวๆบ้านนี่แหล่ะ แฟนยังแซวว่าดีใจขนาดนี้เลยเหรอ แหมอยากให้มาลองนอนนิ่งอยู่บนหอคอยเป็นอาทิตย์แบบเราบางจริงจิ๊งงงงง

   วันนี้ฉีดเข้าสะโพกซึ่งเนื้อยาเจ็บและแสบมากไม่เหมือนตอนพี่พยาบาลฉีดให้เลย แต่มิ้นบอกลูกว่าแม่จะอดทนเพื่อหนูนะ ได้เวลาสอดยาและกินยาแล้ว แม่ยังไม่หมดหวังหรอกนะไอ้ไข่น้อยของแม่ ตราบใดที่ป้าแดงยังไม่มาเราจะหวังต่อไปเรื่อยๆ

20 กุมภาพันธ์ 2017(Day 10)

   มีใครเห็นอย่างมิ้นบ้าง? วันนี้ต้องออกไปทำงานวันแรกแล้วหลังจากลายาวมานอนพัก เลยลอง

เทสดู หลังจากที่อกหักจากวันที่7มาแล้ว ไหนๆวันนี้ต้องไปทำงาน ตรวจดูจะได้รู้ไปว่าจะต้องลุยงานให้เต็มที่ หรือต้องประคองตัวเพราะท้องอ่อนๆ555 แล้วก็ต้องใจแป้วว่ามีขีดเดียวเหมือนเดิม เลยลองวางทิ้งไว้1-2นาทีมาดูอีกทีแอ๊ะเหมือนมีเงาจางๆขึ้นมา วินาทีนั้นเหมือนอยากร้องไห้ อยากดีใจแต่มันก้อจางมากกลัวดีใจเก้อ แต่ตั้งแต่ปล่อยมา หาหมอมาไม่เคยสักครั้งที่จะเทสแล้วจะเหนแม้เงาจางๆ เลยรีบเข้าไปเรียกแฟนให้ดู แฟนก้อบอกว่าเห็นแต่มันจางมากกกกกก (เอาจริงๆคือนางไม่เห็นหรอก แต่พูดปลอบใจเรา555) มิ้นพยายามถ่ายรูปแต่มันก้อเห็นแค่นี้คือดูแล้วก้อขีดเดียวอ่ะเนอะ เอาเป็นว่ามิ้นเห็นของมิ้นคนเดียวละกันเนอะ^^ วันนี้เลยเป็ฯวันที่เริ่มทำงานแบบสุขใจ มันเหมือนมีความหวัง มีความรู้สึกว่าลูกมาอยู่กับเราแล้ว ต้องบังคับตัวเองให้ทำอะไรให้ช้าลง ไม่เดินบ่อยนัก สั่งข้าวมากินที่โต๊ะ ไม่ขับรถเอง ให้แฟนมารับมาส่งเอาค่ะ

21 กุมภาพันธ์ 2017(Day 11)

  ตื่นมาอุณหภูมิตก จากที่ตั้งใจจะเทสวันพรุ่งนี้ด้วยความร้อนรนจิตตกเลยรีบตรวจอีกว่าลูกยังอยู่ไหม ดีใจมาที่เห็นเข้มขึ้นกว่าเดิมนิดนึง เพราะจริงๆแล้วฮอโมนจะขึ้นเป็น2เท่าใน48ชม. แต่เหนแบบนี้ก็ยังพอยิ้มออก แต่มิ้นก้อยังนิสัยไม่ดีแอบนอยด์เรื่องอุณฯกับผลลวงว่ามาจากยารึป่าว นั่งหาข้อมูลทั้งวันทั้งๆที่รู้ว่าไม่ดีจะทำให้เครียด พอบ่ายเลยตัดสินใจไลน์ถามน้าหมอเป้ ได้คำตอบว่าคนที่ทำivfเค้าไม่วัดกันเพราะมีหลายปัจจัยที่ทำให้คลาดเคลื่อน ส่วนเรื่องยาไม่น่าจะเกี่ยว 2ขีดคือเบบี๋มาแล้ว เท่านั้นล่ะความกังวลหายไปหมดเลย แข็งแรงๆนะคะลูก^^

22 กุมภาพันธ์ 2017(Day 12)

   จ๊ะเอ๋^^ ดูสิเช้านี้มิ้นตื่นมาเจออะไรน้า ลุกมาไม่วัดมันแล้วอุณหภูมิ จุ่มตรวจเลยดีกว่า เจอเจ้าหนูมาเซย์ฮัลโหลชัดๆแบบไม่ต้องเพ่งแล้วน้า แข็งแรงๆนะลูกนักของมี๊

23 กุมภาพันธ์ 2017(Day 13)

ชัดขึ้นทุกวันฮรี้ๆๆๆๆ

24 กุมภาพันธ์ 2017(Day 14)

วันนี้ถึงวันนัดตรวจเลือดแล้ว ตื่นเต้นมากๆรีบตื่นแต่เช้า แต่ยังไม่วายจะตรวจก่อนอีก1รอบ ไปวางใบนัดที่หน่วยก่อน แจ้งพี่พยาบาลว่าจะมาตรวจเลือด พี่เค้าบอกว่าคุณต้องเดินไปตรวจที่ตึกผู้นอกชั้น4 ค่ะ (ไม่ได้ดูที่ใบนัดเล้ยยยยัยคนนี้ - -" )

   ตอนไปวางใบที่ห้องตรวจเลือด พี่เค้าจะให้ไปจ่ายค่าตรวจเลือดก่อนนะคะ 500บาท แล้วมาเจาะเลือด เสร็จแล้ว พี่เค้าบอกให้ไปกินข้าวรอก่อน เพราะต้องรอผลประมาณ2ชม. คือนาทีนั้นกินอะไรไม่ลงอ่ะค่ะ ตื่นเต้น นั่งรอไปค่ะใจเต้นตึกตัก ซัก1.30 ชม.มิ้นลองไปถามพี่เค้า ปรากฎผลออกแล้วค่ะ ไปค่ะ ถือผลกลับไปหน่วยกัน ผลนี่เค้าจะใส่ซองมาให้นะคะ ตอนนั้นคิดว่าจะเปิดก่อนดี หรือให้พี่พยาบาลเปิด เอาน่ะ ไปลุ้นกันต่อหน้าพี่เค้าเลยดีกว่า

   พี่พยาบาลเปิดมาแล้วยิ้มค่ะ บอกค่าท้องขึ้นแล้วๆ ดีใจด้วย หูยยยวินาทีนั้นอยากกระโดดกอดแฟนมาก น้ำตาซึมเลย แต่ติดว่ายังหลังยอกไม่หายดี แถมอายคนในหน่วยกลัวเค้าตกใจกันค่ะ เลยระงับอารมณ์เอาไว้ก่อน555 แล้วพี่เค้าก้อให้รอพอคุณหมอเพื่อพูดคุยและทำการนัดครั้งต่อไปค่ะ คุณหมอแสดงความยินดีด้วย แล้วก็แนะนำการปฎิบัติตัวและนัดมาอัลตร้าซาวน์ครั้งต่อไปอีก2อาทิตย์ในวันที่ 9มีนาคมค่ะ

การเดินทางของไข่น้อยเพิ่งจะเดินทางมาได้ช่วงแค่เริ่มต้น คนเป็นแม่นั้นต้องมีความกังวลตลอดเวลา อย่างตัวมิ้น กัลวลทุกขั้นตอน

- จะได้ไข่กี่ใบ ไข่จะสวยไหม

- จะได้ตัวอ่อนกี่ตัว คุณภาพจะดีไหม

- ตัวอ่อนจะเกาะไหม จะติดไหม  จะเจอ2ขีดไหม

- ตรวจเลือดค่าเลือดจะขึ้นไหม จะท้องไหม

   หลังจากดีใจที่ค่าเลือดขึ้นแล้ว สิ่งที่มิ้นกังวลต่อคือจะได้เห็นหัวใจลูกไหม ตอนนี้ล่ะทำให้มิ้นรักคุณแม่ขึ้นมากๆ รู้ซึ้งแล้วว่าหัวอกคนเป็นแม่นั้นสิ่งที่ห่วงที่สุดในชีวิตคือเรื่องลูกนั่นเอง

   สิ่งที่มิ้นเรียนรู้จากการทำIVF ครั้งนี้คือ

- ร่างกายของแต่ละคนไม่เหมือนกัน อย่าเอาไปเทียบกับคนอื่น ว่าเค้าได้ไข่กี่ใบ ตัวอ่อนกี่ตัว

ไข่น้อยใบถ้ามันสมบูรณ์ คุณก็จะได้ตัวอ่อนดีและมีโอกาสมีลูกได้เช่นกัน

- อาการของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่มีใครบอกได้ว่าอาการนี้จะท้องหรือไม่ท้อง เพราะระหว่างที่มิ้น

รอเวลา มิ้นไม่มีอาการอะไรเลยแม้แต่นิดเดียวค่ะ ไม่หน่วง ไม่จี๊ด ไม่อืด ไม่ตึง ไม่คัด ไม่ตด ตัวไม่ร้อน มีวันเดียวที่รู้สึก(ไม่รู้มโนไปเองไหม) เพราะฉนั้นอย่าไปอ่านแล้วเอามาเปรียบเทียบกับตัวเองค่ะ เครียดและเสียสุขภาพจิตเปล่าๆค่ะ (หมอเป้บอกอาการส่วนใหญ่ที่คนเรารู้สึกนั้นเป็นผลมาจากยาทั้งนั้นค่ะ)

- การเทส2ขีด แต่ละคนระยะเวลาไม่เท่ากัน บางคนขึ้นตั้งแต่5-6วัน บางคน7วัน แต่ของมิ้นเห็นจริงวันที่11โน่น

- การเทสขึ้น2ขีดไม่ได้การันตีว่าคุณท้องจริงๆ ผลเลือดเท่านั้นที่จะบอกคุณได้ ไม่ว่าจะตั้งครรภ์จริง ตั้งครรภ์นอกมดลูก หรือไม่ได้ตั้งครรภ์ (ได้2ขีดแต่ค่าเลือดไม่ถึง ก็ไม่ตั้งครรภ์นะคะ)

   สุดท้ายนี้ขอขอบคุณน้องแก้วที่แนะนำให้ได้มาพบกับอาจารย์หมอจปรัฐ แห่งรพ. ศิริราช

   ขอบคุณอาจารย์หมอจปรัฐ ที่ดูแลรักษา หาสาเหตุของโรคที่มิ้นเจอรักษาจนมีลูกได้

   ขอบคุณพี่พยาบาลทุกคนที่หน่วยมีบุตรยาก ที่ดูแลให้คำแนะนำอย่างละเอียดทุกขั้นตอน

   ขอบคุณเพื่อนหมอเป้ ที่คอยให้คำปรึกษาและกำลังใจตลอดที่นอนรอคอยเวลา (ทั้งๆที่หมอเป้ไม่รู้ว่าเราไปทำIVF)

   สุดท้ายขอบคุณสามี ที่คอยเคียงข้าง ดูแลใส่ใจ เป็นกำลังใจตั้งแต่เริ่มต้นกระบวนการจนถึงวันนี้

และขอบคุณเพื่อนๆที่มาให้กำลังใจและติดตาม หวังว่าโพสของมิ้นจะเป็นประโยชน์ให้กับเพื่อนๆไม่มากก็น้อยนะคะ

ติดตามรีวิวอื่นๆในการทำ IVF ของมิ้นได้ที่ เพจ Proud 2b Mom ทาง facebook ได้แล้วนะคะ

https://www.facebook.com/Proud-2b-Mom-134400227135200/