*วันนี้ขัดตากับคนที่ไม่สวมเสื้อไว้ทุกข์ค่ะ*

ทั้งหมดทั้งมวลคือ ไปคิดแทนเค้าทำไมกัน ???? เรารู้ตัวเราทำก็พอแล้ว

มาเห็นด้วยกับ จขกท ว่าไปกันใหญ่แล้ว (ก็ชั้นไม่ใช่เรอะที่เริ่มเรื่อง - -) คห. 22 อยากกระโดดถีบเลยเหรอคะ งั้นก็มากระโดดถีบเราเหอะค่ะ เพราะเราไม่ได้ใส่ คห. 32 จะมาอ้างตัวว่าเป็นคนไทยได้อย่างไร ถ้าไม่ใส่เพราะไม่มี หรือมีเหตุจำเป็นยังพอว่า แต่พวกที่อ้างว่าลืมเนี่ย กรรมจริงๆ - โอเคค่ะ เราลืม แต่เราก็ไม่มีใส่เหมือนกัน เพราะลงทุนแต่งตัวขาว-ดำ ไปกับวันศุกร์แล้ว วันเสาร์เลยไม่มีให้ใส่ด้วยอีกหนึ่งประการ เพราะงั้นถึงอยากใส่ก็ใส่ไม่ได้ พอใจยังคะ? เราเห็นด้วยกับ คห. 41 นะคะ ส่วน คห. 42 ตัวเราเองก็ไม่รู้สึกเหมือนกันค่ะว่าทุกคนแต่งสีขาวดำ จนกระทั่งเราผ่านตรงวัดน่ะแหละค่ะ ถึงได้เริ่มสังเกตุ

ขัดตาเหมือนกันค่ะ เป็นเราถ้าลืมใส่ออกจากบ้านแล้วเห็นคนใส่เสื้อดำกันมากมายก็นึกออกแล้ว(ยังไงก็ต้องเห็นคนเค้าใส่กันทั้งบ้านทั้งเมือง)จะกลับเข้าไปเปลี่ยนเลย ไม่ขาวดำก็ใส่สีน้ำตาล เทา สีทึมๆก็ยังดี แต่วันก่อนเดินเซนทรัลเวิลเจอคนนึงสีชมพูแปร๊นมาเลยทั้งๆที่คนอื่นๆทั้งห้างเค้าขาวดำกันหมด อยากรุ้จริงๆว่าคนนั้นเค้าคิดอะไรอยู่

เง่อออ

ความคิดเรา เราว่ามันเปนสิทธิส่วนบุคคลค่ะ

จะดีจะเลวยังไงก็อยุ่ที่จิตใจมากกว่านะ

วัดกันที่เสื้อผ้าแสดงความจงรักภักดีไม่ได้หรอก

เราแค่คิดว่า มุษย์ทุกคนคิดเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาชี้นำอ่ะ