เป่า - พัด ตอนเหวี่ยง

คุณเคยสงสัยบ้างรึเปล่าว่า นางเอกซีรีส์เกาหลีมักจะไว้ผมม้า

เมื่อเรามาย้อนคิดดู ก็เชื่อว่า ผมม้ามีความจำเป็นอย่างยิ่งในการเป็นส่วนหนึ่งของ acting ที่พวกเราคุ้นตา

การเป่าผมม้าปลิวตอนที่ไม่สบอารมณ์นั่นเอง

ท่าทีการยัวะจนผมม้าปลิวนั้นทำให้เราเกิดคำถามมานานตั้งแต่ยุคบุกเบิกของซีรีวส์เกาหลี ในชีวิตจริงของสาวเกาหลีนั้นเป่าผมม้ากันลอยพรึ่บเพื่อแสดงความฉุนเฉียวกันหรือไม่ ?     หรือมันเป็นหนึ่งใน acting แนวเล่นใหญ่เพื่อให้เข้าถึงขึ้นไปจากการตะโกนโหวกเวกทะเลาะกับคู่กรณี     ถ้าให้เราเราเดาแล้วล่ะก็   การเป่าผมม้านั้นจะเพิ่มความน่าเอ็นดูให้กับบทนางเอกที่ดูปากกล้าไม่ยอมใครรึเปล่านะ   คล้ายๆกับการใช้นิ้วถูใต้จมูกของสาวแก่นแก้วที่พวกเราเคยเห็นกันมาก่อนแล้ว  

หรือมันจะเกี่ยวข้องกับแนวคิดที่ว่า  โกรธแล้วอุณหภูมิร่างกายจะสูงปรี๊ดขึ้น ?   เวลามีฉากทะเลาะเบาะแว้งกันเมื่อไร    ตัวละครก็จะเอามือมาโบกตรงหน้าราวกับว่าจะช่วยให้ะย็นลง ?    ในจุดนี้เจ้ไม่เข้าใจมากๆ     ด่ากันฉอดๆแล้วก็เอามือพัด   เรื่องไหนเรื่องนั้น    เมืองร้อนอย่างบ้านเรา ถึงจะแทบตีกันหัวร้างข้างแตกก็ไม่เคยเห็นคนเอามือยกมาพัดสักที 

ใส่รองเท้าให้

การใส่รองเท้าให้  มันเป็นอะไรที่โดนใจนักเขียนบทชาวเกาหลีจริงๆ    มันจะมีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ตัวเอกต้องถอดรองเท้า  แล้วคุณพระเอกก็จะจับเท้าของเธออย่างนิ่มนวลด้วยมือเปล่า   ค่อยๆบรรจงใส่ในขณะที่เพลงประกอบหวานแหววดังคลอตาม   จะลังเลว่าจะรักดีหรือไม่รักดี อาจจะขึ้นอยู่กับฉากนี่    ใส่รองเท้าให้แล้วใจเต้นตูมตามไม่แพ้จูบเลยนะนั่น

แม้แต่ผู้ชายใส่ให้ผู้ชาย ก็ยังชวนฟิน (ล่ะมั้ง ??)

เอาเป็นว่า ถ้าซีรีส์รักหวานแหววเรื่องไหนไม่มีฉากใส่รองเท้าแล้ว อาจจะรู้สึกว่ามีอะไรหายไปก็เป็นได้  บางเรื่องมีฉากใส่รองเท้าซ้ำสองหน   มันคงเป็นภาพที่ดูอบอุ่นนุ่มนวล

ในชีวิตจริง  หากแฟนหนุ่มแสนดีเห็นคุณกำลังผูกเชือกรองเท้าอยู่  เขาจะรีบคุกเข่ารีบช่วยคุณผูกเหมือนภาพโพรโมทของ Descendants of the Sun รึเปล่านะ?

เมาแก้มชมพู และเปิดเผยความในใจออกมาหมดเปลือก

pattern มันเป็นอย่างนี้ค่ะ   ไม่ว่าคุณจะมีมาดเข้มขนาดไหน ปากหนักมากเพียงใด  แต่ถ้าซัดโซจูเข้าไป  จากปากก็จะกลายเป็นโทรโข่ง  คิดอะไรในใจ แอบรักใครก็บอกให้หมดเลยจ้า     ที่สำคัญ  ก็มักจะสารภาพแบบไม่ได้ตั้งใจกับคนที่แอบรักอีกต่างหาก

อาการเมาของพระเอกนางเอกเกาหลีมักมีแบบหลากหลาย  มีทั้งรั่ว ทั้งโวยวาย   แต่ภาพรวมจะคล้ายๆกันคือเมาแล้วน่าเอ็นดู  พูดจาอ้อแอ้ เดินเซโผเข้าหาอกคนที่ปิ๊งอยู่   ทั้้งๆเมื่ออาจจะพูดจาประชดประชันทำร้ายจิตใจกันอยู่หยกๆ   แต่กินเหล้า  ความอ้อนก็จะตามมา  นอกจากฉากใส่รองเท้าให้  ฉากเมาก็เป็นอีกหนึ่งจุดเปลี่ยนที่ทำให้อีกฝ่ายหวั่นไหวจนตกลงคบกันหลังสร่างเมา

Goblin คิมชิน คือหนึ่งใน character ที่น่ารักน่าหลงสุดๆ    เขาเคยแกล้งวางท่าเย็นชาใส่นางเอก  แต่หลังจากจัดเบียร์ไปสองกระป๋องเท่า   วิญญาณป๋าก็เข้าสิง  ลั่นจะเหมาแปรงสีฟันทั้งชั้นวางให้สาวใส    ลืมท่าเดินเท่ๆมาเป็นเป๋ไปมา แล้วก็ทำหน้าอ้อนใส่

ทีเด็ดคือ  เมื่อตื่นมาอีกวัน  พวกเค้าจะไม่ได้เสียความทรงจำไป  พอนึกได้ว่าเมาจนจนพูดความลับอะไรออกไปบ้างก็เสียเซลฟ์สุดๆ   หมดคราบความสุขุมที่ทำคะแนนไว้ตอนแรกๆไปเลย

มีคนเล่าให้ฟังว่า ภาพแห่งความเมามายของค่ำคืนในเกาหลีใต้นั้น raw กว่าที่เห็นในจอหลายเท่า อาจจะไม่ได้เห็นผู้ชายเมาพูดเสียงแบ๊วๆ เบิกตาทำหน้าไร้เดียงสาเหมือนกับย้อนไปวัยประถมกันมากเท่ากับคนที่เมาแล้วซ่าใช้ความรุนแรง (เจ้าหน้าที่ตำรวจในโซลยอมรับว่าทั้งหนักใจและเหนื่อยล้าที่ต้องรับมือกับขี้เมาในแต่ละค่ำคืน) แต่ต้องยอมรับว่า เป็นการตลาดที่นำเอาวัฒนธรรมการดื่มมานำเสนอได้ work มากจริงๆ หลายคนอาจจะไม่ชอบเครื่องดื่มมึนเมา แต่ก็อดเอ็นดูความรั่วน่ารักของนักแสดงซีรีส์ไม่ได้ ตอนนี้ที่บ้านเราหาซื้อโซจูได้ง่ายดายและได้รับความนิยมแม้ว่าจะมีราคาสูงกว่าเหล้าในประเทศก็ตาม

จะ complete ไม่ได้เลย หากไม่มี  ramyeon

 นอกจากจะส่งออกวัฒนธรรมการดื่มจนประสบความสำเร็จแล้ว   ที่ mass สุดๆ คือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป   จนต้องถามว่า  มีซีรีส์เรื่องไหนที่ไม่กินรามยอนมั่ง ?

หากจะให้ผู้เขียนให้จัดอันดับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจะได้ตามนี้ค่ะ

1 ไวไวรสต้มยำสูตรดั้งเดิม และมาม่าหมูสับห่อเหลือง ชอบความ classicและการพลิกแพลงนำมาทำเป็นเมนูอื่นได้สารพัด ถ้าเป็นเส้นไวไว แกะใส่ตอนกินจิ้มจุ่มร้านโปรดจะกินได้สามห่อขึ้น และต้องลวกแบบให้เส้นยังแข็งนิดๆ


2 นิสชินจากญี่ปุ่นหลากหลายรส เช่น ราเมนคัพซอสถั่วเหลือง ราเมนชาชูซอสถั่วเหลือง ได้กินตอนที่เพื่อนไปญี่ปุ่นแล้วประทับใจ แต่หาซื้อยาก (บวกแพง) เลยเอาไว้อันดับสอง


3 บะหมี่โกเรงของอินโด ชอบทุกรสที่วางขายในบ้านเรา เครื่องปรุงจะเยอะไปไหน แต่คลุกๆ ใส่ผักใส่เนื้อแล้วอ้ำหายๆ


ส่วนรามยอนเกาหลี ไปกินทั้งร้านหม้อไฟ ไล่ไปตามชั้นวางร้านสะดวกซื้อไปจนถึงของฝากจากเพื่อนที่ยืนยันว่าเป็นยี่ห้ออร่อยจากฉากในซีรีส์  ก็ต้องขอบอกตรงๆว่า ยังไม่ถูกจริตเท่ากับบะหมี่ไทย ญี่ปุ่น อินโด เพื่อนลงทุนสั่งจาปาเกตตี้ทำจาปากูรีให้กิน ก็กินหมดแต่เนื้อ เราชอบความเหนียวนุ่มของเส้นรามยอน แต่ติดใจรสชาติราเมนญี่ปุ่นมากกว่า กินได้ไม่เคยเบื่อ

แต่เชื่อมั้ยว่า  ถึงจะเฉยๆกับรามยอน    แต่พอได้ดูฉากดูดเส้นซู้ดๆในซีรีส์เมื่อไรก็ต้องหิวตาม   หลายครั้งต้องไปต้มมาม่ากินตาม  ไม่ได้คลั่งอะไรมาก  แค่ซื้อหม้อสีทองมาต้มตาม  มันดูน่ากินกว่าใส่ถ้วยตามปกติไง    ใช้หม้อรามยอน แต่ข้างในเป็นมาม่าหมูสับใส่ไข่กับคะน้าประมาณนั้น!

คุณผู้อ่านคะ เกาหลีเค้าไม่ได้ใช้เวลาแป๊บเดียวในการปลูกฝังความคิดว่า "รามยอนเกาหลีอร่อยสุดๆ" จนขายดิบขายดี เราเคยอ่านบทความพบว่า รามยอนเกาหลีที่ราคาแสนแพงในบ้านเรานั้นมีการเติบโตถึง 600% เล่นเอาแบรนด์ยักษ์ใหญ่อย่างมาม่าและไวไวต้องปรับตัวเพื่อสู้กับความนิยมในรามยอนให้ได้

ผู้สร้างซีรีส์ไม่ได้แค่เสนอภาพว่ารามยอนดูเหนียวนุ่มน่ากินเท่านั้น แต่ยังได้สอดแทรกความน่าดึงดูดใจของบะหมีกึ่งสำเร็จรูปที่ดูธรรมดาๆ ด้วยบทละคร ทำเอาแฟนๆน้ำลายไหลจนต้องไปหาซื้อมาต้มทำเองบ้าง เพื่อนสนิทของผู้เขียนประกาศเลยว่า บางรสกินแล้วรู้สึกเลี่ยนจนไม่สามารถกินได้หมด ( รามยอนเกาหลีได้ปริมาณเยอะและแคลอรี่สูงลิ่ว) แต่ลงท้ายเธอก็ไม่เสียดายตังนะ เพราะรู้สึกได้ใกล้ชิดกับดาราเกาหลีที่ปลาบปลื้ม!

จำบทพวกนี้ได้ไหม

- นางเอกปลื้มท่าทางการกินรามยอนของพระเอกมากจนต้องถ่ายรูปเก็บไว้ และออกปากว่ากินรมยอมดู sexy จัง (My Love From The Stars)

- พระเอกรวยล้นฟ้า ไม่เคยกินรามยอน แต่พอได้ลองถึงกับเสพติด (Boys Over Flowers)

- พระเอกผู้เคร่งขรึม แต่พอเห็นนางเอกคุณหนูกินรามยอนแล้วหลงนัหกมาก ถึงกับกระโดดโลดเต้นไปมาเพราะเห็นสาวสวยซู้ดเส้นดังซ้วบ (K2)

- รามยอนแสนอร่อยของเกาหลีใต้ที่ทำให้ทหารเกาหลีเหนือต้องประทับใจ รวมไปถึงคู่พระรองนางรองที่ถกกันเรื่องรามยอนแบบมุ้งมิ้ง ( Crash Landing On You)

เรื่องแล้วเรื่องเล่า แทบจะขาดฉากกุ๊กกิ๊กผ่านรามยอนไม่ได้เลย    เหมือนที่จั่วหัวไว้ค่ะว่า ถ้าไม่ดูดเส้นรามยอน  ความเป็น romantic comedy ของ K Drama ก็จะไม่ complete    เหมือนพล็อทสำคัญหายไปทั้งยวง!    

เรามองว่า  นี่คือการป้อนข้อมูลแบบค่อยเป็นค่อยไปว่า  บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปของบ้านเค้ามันอร่อยมากจริงๆ  และไม่ใช่อร่อยอย่างเดียว  เวลากินแล้วแฟนรักแฟนหลงอีกต่างหาก!

ง่วงหลับแล้วซบไหล่กันเสมอ

ลืมภาพการสัปหงกหัวสั่นหัวคลอนไปเลยค่ะ   ถ้าคุณอยู่ในซีรีส์เกาหลี  หัวของคุณจะ land ลงไปอยู่บนไหล่ของอีกคนราวกับคำนวณทิศทางไว้อย่างแม่นยำ

มีนางเอกเรื่องไหนหลับแล้วหน้าหงายน้ำลายไหลบ้าง ?  มีแต่แนบนิ่มนวลลงไหลผู้ชายที่แอบปิ๊งทั้งนั้น

ถามว่ามันชวนฟินมั้ย ?  ก็ใช่แหละ  แต่ถ้าคุณเห็นฉากนี้เป็นครั้งที่ประมาณสองร้อย    คุณก็แทบจะอยากยื่นหมอนรองคอให้

เดทกันที่ Subway

นั่นสิ   ...  ทำไมนะ ?

ให้เดาแบบไม่ได้ใช้ตรรกะอะไรนะคะ   การกินแซนด์วิชมันดูน่ารักรึเปล่า ??

หรือมันเป็นการตลาดของ Subway ในเกาหลี?

เราไม่ค่อยแน่ใจเรื่องความนิยมใน Subway ที่บ้านเรา   ถ้าจากประสบการณ์ตัวเอง  พอหิวแล้วจะไม่ค่อยนึกถึงพวก wrap หรือแซนด์วิช  แต่จะเข้าตอนที่ไปเที่ยวกลางคืนดึกๆแล้วเลือกเป็นมื้อปิดท้าย (  เพราะร้านเปิดทั้งคืน)  แต่ถ้าเปิดซีรีส์เกาหบีแล้ว  อาจจะไม่ได้เจอบ่อยเท่ากับรามยอน  แต่มีโอกาสอย่างยิ่งที่จะได้เห็นพระเอกนางเอกเตี้ยวแซนด์วิช Subway กันตุ้ยๆ

เราโอเคกับฉากดูดรามยอนกับกินSubway    เพราะยังไงก็ยังทำใจไม่ได้กับภาพของการกินข้าวคำโตแล้วพูดไปด้วยจนเม็ดข้าวและเศษอาหารกระเด็นออกจากปากที่เห็นบ่อยมากเช่นเดียวกัน       ฉากกินแซนด์วิชดูเรียบร้อยกว่าเยอะค่ะ

เล่นมี tie in กันทุกเรื่องแบบนี้ เดาสิคะว่า Subway เกาหลีจะขายดีรึเปล่า

เมื่อลองดูภาพจำนวนลูกค้าในชีวิตจริงแล้ว  บอกเลยว่าธุรกิจนี้ดูไปได้สวยสุดๆ