ได้โปรดช่วยเราด้วย เรื่องแฟนค่ะ

เราเป็นพวกผิดหวังในความรักมาตลอด จนเมื่อไม่นานมานี้ เราได้คบกับเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกัน แล้วเค้าจะต้องไปฝึกงานต่างจังหวัดช่วงเดือนพฤศจิกายน เค้าดีมาก เรารักกัน แต่เค้าบอกเราว่า อย่ารักเค้ามากนะ เค้าไม่ดีหรอก เราก็น้อยใจนึกว่าเค้าจะมีคนอื่น จนเค้าบอกเราว่าที่พูดไปแบบนั้นเพราะเค้าต้องไปอยู่ไกล เค้ากลัวทำเราเสียใจ ตอนนั้นคุยทางโทรศัพท์ เค้าก็บอกว่าถึงบ้านแล้วเดี๋ยวโทรหา เราก็บอกว่าไม่ต้องโทรมาแล้ว เค้าก็เงียบ ถามเราว่าตลอดไปเลยหรอ เราตอบว่าใช่ น้ำตาเราก็ไหลแต่เราไม่ได้ร้องสะอื้น เรากลัวว่าถ้าเรายิ่งคบกันนานมากกว่านี้ เราจะยิ่งรักและเสียใจมาก แต่ถ้าเราเลิกไปตอนนี้เราก็เสียใจมากอยู่ดี ทำยังไงดี ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงกับความรักครั้งนี้ จะเลือกที่จะเดินต่อไปทั้งที่รู้จุดจบอย่างชัดเจน หรือเลือกที่จะเสียใจและทำใจซะตั้งแต่ตอนนี้ดี เราไม่รุ้จริงๆว่าควรทำยังไง

Discussion (26)

อย่ากลัวเลยค่ะ แจงกับแฟนก็อยู่กันคนละประเทศ เดือนนึงเจอกันหนนึง ครั้งละไม่กี่วันเอง แต่ก็รักกันเหมือนเดิม อาจจะมีเหงาบ้าง นอยบ้าง แต่เราคุยกันทุกวันทางโทรศัพท์ เจอกันทาง Skype บางทีเพื่อนก็ช่วยได้นะคะ ตอนแรกไม่ชินแต่หลังมาเริ่มชิน แบบตัวใจแต่ใจใกล้กัน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ เผชิญหน้ากับความกลัวนะคะ สู้ๆ
เสียใจ ดีกว่า เสียดาย นะคะ 

คิดดีๆ แล้วกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ :)
เห็นด้วยกับทุก ๆ ความเห็นเลยค่ะ
แค่ห่างกันแค่ช่วงฝึกงานไม่เห็นจะต้องเลิกกันเลยค่ะ ดีซะอีกที่ว่าจะได้พิสูจน์ความรัก ความมั่นคงของคนทั้งสองคนด้วยค่ะ
อย่างเรานะคบกับแฟนมาจะ4ปีและ ช่วง 3 ปีแรกอยู่ห่างกันค่ะ เราเรียนกรุงเทพแต่แฟนอยู่สุราด เจอกันปีละครั้ง สองครั้งค่ะ ผ่านอุปสรรคมาเยอะแยะค่ะ แต่ก็รักกันดีค่ะ เพราะเราไว้ใจแล้วก็เชื่อใจกันอ่ะค่ะ อาศัยการคุยโทรศัพท์กันทุกคืนค่ะ
ยังงัยก็คิดให้ดี ๆ นะค่ะ เพราะว่าสำหรับเรามันถือว่าเป็นการทดสอบอย่างหนึ่งอ่ะค่ะ ยังงัยก็เอาใจช่วยละกันคะ ^^
 เราเคยห่างจากแฟนสองปี เพราะไปเรียนต่อ
กลับมาก็คบกันเหมือนเดิ๊มมม
ตอนนี้เข้าปีที่สิบแล้วค่ะ

เพราะงั้นห่างกันแค่ไปฝึกงานจิ๊บจ๊อยมากๆ
ถ้าแน่ใจว่ารักกันจริงๆ
จริงๆ ถ้ารักกัน ก็ไม่จำเป็นต้องคิดว่า ถ้า... หรือ เมื่อไหร่??  ที่เราจะเลิกกัน ก็คบกันไปตามใจที่เราอยากคบอ่ะค่ะ วันนึงที่เราไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ จะได้เก็บความทรงจำดีๆ เอาไว้ ไม่ใช่เลิกกัน เพราะความไม่เข้าใจกันแบบนี้  ต่างคนต่างคิดว่าเหตุผลตัวเองดีที่สุด แต่ทำไมไม่ยอมคุยกันแล้วหาผลลัพ ที่มันดีที่สุดละค่ะ  ถ้าเลิกกันด้วยเรืองแค่นี้ ก็สมควรแล้วที่เธอจะไม่เคยสมหวัง หรือมีความทรงจำในเรื่องความรักดีๆ กับเค้าเลย

ขอโทดนะคะที่โพสตามที่ใจคิด เราปลอบใจไม่เป็น แต่อยากให้ตั้งสติเฉยๆค่ะ ไม่มีเจตนาจะว่านะคะ

สู้ๆ ค่ะ