ฝันแปลกๆของเรา ฝันว่าตายแล้วไปเกิดใหม่

ฝันว่า เคยขับรถแล้ว เกิดอุตบัติเหตุตายถนนวัดบ่อทอง กะเพือน แล้วเกิดไหม่เป้นผู้หญิง 7ขวบ น่ารักน่ารัก ใน พ.ศ.2095 แล้วไปเจอ เพือนที่ชื่อ กาฟิวมันเป้นผู้หญิงละ ผมก้บอกเราเคยเจอกัน. ทัดเอง มันก้ไม่ตอบไร ตอนนี้ยุใน ร.ร บ่อทอง ทุกอย่าง เหมือนเดิมหมด ไม่มีเทคโนโลยีไหม่ๆ แล้วพ่อมารับ พ่อแม่คนเดิม. ผมก้บอกตอนนี้ พ.ศ. ไร พ่อบอก 2095 พอผมฝันนานๆไกล้จะตื่น เหมือนไปต่อไม่ได้ เพราะผมมัวแต่หาข้อมูล และอยากใช้ชีวิตตอนเด้กไหม่ผมพลาดแยอะ 90% ผมเลยตื่น เกือบร้องไห้แต่กลั้นร้องไห้ยุ รุ้สึกแย่ที่ตื่นเลยอยากให้เป้นจริง เป้นฝันเนื้อเรื่องที่ เกิดขึ้นกะผม ไม่ซ้ำกันทุกเรื่อง และลืมทุกครั้ง เกือบร้องไห้ ดีไม่เป้นโรคซึมเศร้า ไม่มีคนปรึกษาเลย มาพิมในนี้ ปกติมีภูมิต้านทานพวหนี้อยู่ ปล แอบคิดถ้าได้ เป้นผู้หญิง อยาก หญิงกะหญิง ปกติชอบแนวนี้

ฝันว่าตัวเองตายแล้ว วันนี้ผมต้องตื่นทั้งที่ไม่อยากตื่น อยากจะตื่นแต่กลับตื่นไม่ได้ ผมจะเล่าเรื่องความฝันของผมให้ได้ฟังกันนะครับ วันนี้เพื่อนเพื่อนผมมันมาเที่ยวกับผมมันเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ด้วยที่ว่าไม่ได้เจอกันนานก็เรยมีดื่มกันบ้างตามประสาวัยรุ่น พอดื่มกันเสร็จก็เรยต่างคนต่างนอน แล้วตอนที่เริ่มนอนจนกะทั่งหลับไปนั้นเอง ผมก็ได้ฝัน เป็นฝันที่เริ่มต้นไม่ได้มีอะไรครับ ฝันว่าได้อยู่กับเพื่อนพร้อมหน้าพร้อมตาก็เรยได้นั้งคุยกันซักพักเพื่อนผมคนนึงก็ได้พูดประมาณว่ามันตายแล้วมันสบายหยั้งงี้นี้เอง ผมก็เรยหัวเราะไม่ได้คิดอ่ะไร แต่ซักพักเพื่อนทุกคนในความฝันก็เหมือนกับแสดงความรู้สึก เกี่ยวกับความตายขึ้นมาทีละคนๆ ผมก็เรยพูดขึ้นว่า พวกมึงเคยตายกันแล้วหรอถึงได้รู้ว่ามันเป็นยังไง แล้วทุกคนก็หันหน้ามาที่ผม แล้วพูดกับผมว่า นี้มึงไม่รู้หรอว่าตัวเองตายแล้ว ตอนนั้นผมเริ่มรู้สึกไม่ดีละ อยากจะออกมาจากตรงนั้น แต่ในความฝันผมก็ไม่รู้ว่ามันคือที่ไหน ในขนาดนั้นเองผมเชื่อว่าผมตายจิงๆ ได้แต่โศกเศร้าร้องไห้ในความฝัน คิดถึงแม่กับพ่อญาติพี่น้อง มันเหมือนจิงมากครับจนผมไม่มีสติเรยที่จะแยกว่าในขนาดนี้ผมอยู่ในความฝัน และในขนาดที่ผมร้องไห้ในความฝันนั้นก็มี ชายสองคนมาหาผมแระเพื่อนเหมือนจะมาพาตัวไปอีกที่ที่นึง ผมได้แต่ขอร้องกับชายสองคนนั้นว่าขอผมกลับไปหาแม่สักวัน ขอให้ผมได้เป็นมนุยษ์อีกซักวัน เพื่อที่ผมจะได้บวชให้แม่แต่เค้ากับไม่พูดอะไรกับผมเรย ได้แต่ส่ายหัว ผมเองก็ได้แต่ร้องไห้โศกเคร้าเหมือนไม่เคยเสียใจมาเท่านี้มาก่อนในชีวิต... อีกซักพักนึงผมก็ได้ลืมตาขึ้นมา (ตื่น)ผมแทบจะแยกไม่ออกด้วยซ้ำว่าที่ผมตื่นนั้นมันเป็นความจิงรึเปล่าตื่นขึ้นด้วยน้ำตาที่ไหลเต็มหน้า เดินไปส่องกระจกจับเนื้อตัวแขนขาตัวเอง ผมยังคิดอยู๋นะครับว่าที่ผมกลับมาได้(จากในความฝัน)เพราะคำที่ผมขอร้องในความฝันหรือเปล่า หรือเพราะว่ามันเป็นแค่ความฝันเฉยๆ แต่ว่านับตั้งแต่ความฝันครั้งนี้จบลงมันได้เปลี่ยนความคิดผมไปเลย มันทำให้ผมรู้คุณค่าของชีวิต ว่าตัวเองนั้นควรจะทำอะไรในตอนที่ยังมีลมหายใจอยู่ มีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่มันเป็นเรื่องดีๆที่คนอย่างเรายังไม่ได้ทำกัน ไม่รุ้นะว่าความฝันของผมจะเป็นจิงไหม แต่ผมจะทำทุกวันที่ผมตื่นลืมตา และมีลมหายใจนี้ให้ดีที่สุด

เคยฝันว่า กำลังจะตาย หรือถูกยิง หรือ โดนมีดฟัน หรือ อื่นๆ ที่กำลังจะมาถึงตัวแล้วทำให้ตาย แต่ในฝันผมกลั้นหายใจ แล้วมันจะหยุดเวลาในฝันได้ทุกที น่าแปลกมาก ผมฝ้นเรื่องพวกนี้บ่อยที่สุดของการฝัน ตายในฝันบ่อยมาก บางทีกลั้นหายใจได้แป๊บเดียว พอไม่ไหวก็หายใจ แต่ตอนกลั้นหายใจ จะวิ่งหนี้หรือตอบโต้ก็ได้ แต่พอหายใจมันก็ทำรายผมก็สู้มันไม่ได้ทุกที ยิ่งสู้กับพวกนี้ในฝัน เหมือนตัวมันอืดๆหนักๆ จะต่อยแต่ละที เหมือนภาพสโลวเลย แต่มันเร็วเหมือนปกติ นี่แหละฝันผม

ส่วนมากฝันซ้ำๆค่ะ ว่าเป็นอีสาวนักฆ่าซอมบี้ แบบยิงกระจายเลยค่ะ

ฝันมันทุกปี ปีละหลายๆครั้ง  คิดว่าน่าจะเป็นเพราะชอบเล่นเกม แนวนี้ 555

แต่แอบหลอนทุกครั้งที่ฝัน เพราะมันน่ากลัวมาก  อยากตื่นแล้วเหมือนไม่ค่อยจะยอมตื่นค่ะ ^^

ถ้าฝันหรือรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังจะตาย ใกล้ตาย บ่อยๆละก้ หมั่นทำบุญไว้เยอะๆนะ  อยากทำอะไรก็รีบๆทำซะอะไรมันก็เกิดขึ้นได้ เราไม่ได้แช่งนะ เป็นห่วงจริงๆ