อยากปรึกษาผู้่หญิง....
ohho_off7อยากรู้นิสัยผู้หญิง.........
ปกติผมเป็นคนติดบ้าน...ไม่ค่อยออกไปเที่ยวไหนสักเท่าไร บวกกับ ผมกับแฟนเราได้เจอกัน แถวบ้านผมเพราะเค้าทำงานอยู่แถวบ้านผมแล้วตัวผมเองก็ทำงานอยู่ที่บ้าน....
เราจะต้องเจอกันทุกวันตอนเย็นกินข้าวด้วยกัน แต่พอวันเสาร์แฟนผมหยุด แต่ผมทำงาน บ้างครั้งงานเยอะเลิกดึกก็ไม่สามารถออกไปเจอได้ พอวันอาทิตย์ ผมก็ไม่อยากออกไปไหน แล้วก็เป็นเรื่องผมทะเลอะกับแฟนเรื่องที่ผมไม่สามารถออกไปหาได้ ผมเองก็พยายามปรับปรุงตัว แฟนผมบอกว่า เค้ารักแฟนเค้า เค้าก็อยากเจอแฟนเค้าอ่ะ.......ในใจผมเห็นด้วย แต่ขัดนิดๆ ว่าผมก็รักแฟนผมรักมากด้วย แต่ความรักของผมไม่ได้แสดงว่าต้องเจอกันทุกวัน ความพยายามของผมคือ ต้องออกไปหาแฟนให้ได้ ......(แต่มันไม่พอ) บ้างครั้งผมเกรงใจที่บ้านว่าวันอาทิตผมไม่เคยอยู่บ้านเลย ผมเลยตัดสินใจไม่ออกไปหาแฟนผม(ก่อนหน้าสัปดานี้ออกไปหาตลอด) แต่มันก็เป็นเรื่องอีก เป็นเรื่องขนาดเกือบเลิกกกันทุกครั้ง.....ซึงผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมหรอคนเรารักกันถ้าไม่เจอสักวันจะเป็นอะไรในเมื่อ ใจผมมันมีให้เค้าเต็มร้อยยยย ผมความต้องทำยังไงครับสาวๆๆๆๆ
ส่วนอีกเรื่อง วันนี้ผมเป็นวันจันทร์ซึ้งผมทำงานและเค้าก็ทำงา่น เราจะต้องได้เจอกันตอนเย็น แต่บังเอิญผมมีนัดต้องไปประชุมกับผู้ค้าตอนเย็น แต่เราก็ยังได้เจอกัน ประมาณ ห้านาที เราก็แยกกัน ระหว่างที่ผมกำลังขับรถไป ผมก็โทรหาแฟนผมคุยได้สักพักแฟนผมบอกว่าถึงแล้วโทรมาละกัน....(ก่อนหน้านี้เราเคยทะเลาะกันแล้วว่าผมถึงแล้วไม่ยอมโทรหา) ผมเลยตัดสินใจว่าครั้งนี้ต้องไม่มีปัญหา แต่มันก็จนได้ ผมไปถึงสายถึงปุบก็รีบๆๆ ไปประชุม สักพักนึงแฟนผมก็ส่งข้อความมาว่าอยู่ไหนแล้ว ผมก็ตอบไปว่าถึงแล้ว แล้วก็บอกต่อว่า เค้าถึงแล้วเด่วโทรหานะ แฟนผมก็ตอบมาว่า เป็นแบบนี้อีกแล้วนะ ๑๑ เบื่อ ๑๑ เกลี่ยดแก๑๑ เกลี่ยดแก๑๑ ทุกครั้งที่ส่งขอความมาโทรสัพท์มันสั่นผมเลยตัดสินใจปิดสั่นเพื่อจะได้ตั้งใจฟังงาน แต่ส่งท้านแฟนผมโทรเข้าหาผม สี่สาย ซี้งผมไม่รู้ จนผมได้บอกกับแฟนว่าประชุมอยู่เดี่ยวโทรหาแล้วก็ว่างไป พอประชุมเสร็จผมโทรกลับแล้วก็เล่าเหตุการให้แฟนผมฟัง พร้อมกับบอกว่าเค้าขอโทดจิงๆๆนะ เค้ากะจะโทรหาแล้วแต่พอดีเจอเหตุการแบบนี้เลยโทรไม่ได้(ผมผิดไหม) แต่แฟนผมก็ไม่ให้อภัยพร้อมกับพูดต่างๆน่าๆว่า เป็นแบบนี้อีกแล้วนะ ไ่ม่เคยจะสนใจ ผมก็ตอบไปว่า เค้ามาประชุมก็ใช้ว่าเค้าอยากมาหลอก มันไม่สนุกหลอก ถ้าเป็นไปได้ เค้าอยากอยู่กับตัวเองมากกว่า ได้ไม่ต้องมีปัญหากับตัวเองด้วย......สุดท้ายแฟนผมก็ไม่ได้ฟังอะไรเธอยังโมโหที่ผมไปประชุมถึงแล้วไม่โทรหาอยู่ พร้อมกับบอกมาว่าผมโกหก(สาวๆๆครับผมจริงใจ ผมไม่โกหก ผมง้อ ผมรักแฟนผม ผมควรทำไง) หลังจากนั้นผมโมโห แล้วตอบกลับไปว่า ไหนบอกมาดิว่าโกหกอะไร
(น้ำเสียงผมโกรธมาก) พูดย้ำประมาณ สาม รอบ ส่วนแฟนผมก็ได้แต่พูดว่า โกหก ผมโมโหมาก ผมบอกกลับไปว่า ถ้าคิดอยากให้เราเป็นแบบนั้นเป็นแบบนี้อ่ะ ถามหน่อย เคยดูตัวเองบ้างหรือป่าวว่าถึงบ้านแล้วโทรหาเราหรือป่าว................................ หลังจากนั้นแฟนผมโกรธหนักผมพูดอะไรก็ไม่ฟังขอโทดอะไรก็ไม่ฟัง (สาวๆๆครับผมผิดหรือป่าวครับ แล้วผมควรทำอย่างไรดี)...............
Discussion (7)
ขอบคุณทุกคำพูดครับ
เหตุกาณวันี้ โดยปกติแฟนผมจะต้องโทรมาปลุกผมเวลา เจ็ดโมงครึ่ง แต่วันนี้เค้าไม่โทรมาเพราะเมื่อวานทะเลาะกันแรงมาก..... ผมเลยตัดสินใจโทรไป แฟนผมตอบกลับว่าก็กำลังยุ่งๆๆ......ผมก็ผิดหวังนิดๆๆว่าทำไมไม่โทรมา หลังจากนั้นผมก็ว่างสายไป สิบโมงก็แล้ว สิบเอ็ดโมงก็แล้วแฟนผมก็ไม่โทรมา ผมเลยตัดสินใจโทรหาตอน บ่ายโมง แฟนผมรับ แต่ไม่พูดอะไร ได้แต่พูดว่าอืม ผมเลยถามต่อไปว่า ไม่คิดจะโทรหาเลยหรอ งานยุ่งหรอไง แฟนผมก็บอกว่ายุ่ง ผมเลยขอว่างโทรศัพไป(โดยปกติผมคุยกับวันนึงหลายๆครั้ง)................. ตกเย็นเป็นเวลาที่ผมเลิกงานแล้วแฟนผมก็เลิกงานเราต้องมาเจอกัน ปกติแฟฟนผมต้องโทรหาแล้วเดินมาหาผม แต่วันนี้ไม่ แฟนผมไม่โทรหา พี่ที่ทำงานของแฟนผมจอดรถแล้วฝากกุณแจไว้ที่บ้านผม ทำให้ผมต้องเดินไปเจอแฟนผม เพื่อคืนกุณแจ พอผมคืนกุณแจให้กับพี่ที่ทำงานแฟนผม ก็จึงตัดสินใจเดินเข้าบ้านไปโดยที่ไม่ทักแฟนผม (ในใจคิดว่าแฟนผมต้องกลับบ้านไปเลยโดยที่ไม่บอกผม) แต่ไม่ แฟนผมเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับงานที่ยังไม่เสร็จ เรานั่งอยู่โต๊ะเดี่ยวกัน แต่เราไม่คุยอะไรกันเลย จนแฟนผม บอกว่า จะกลับบ้านแล้ว ต้องไปเอาของ ผมไม่ได้พูดอะไรออกไป แล้วเธอก็กลับไป เราไม่ได้ คุยกันเลย ผมไม่อยากที่จะต้องง้อเค้าผมอยากให้เค้าง้อผม เพราะ ในใจผมคิดตลอดเสมอว่าผมจะไม่ยอมเสียเค้าไป แต่ก่อนผมจึงเป็นฝ่ายง้อก่อนเสมอ..... ทำไงดีครับสาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่จำเป็นต้องไปค้างคืน แต่พาไปเดินห้าง ทานข้าว อารมย์ออกเดทน่ะค่ะ น่าจะช่วยให้เธอหายเครียดได้
กรณีนี้ อิชั้นกับแฟนก็เป็นค่ะ ถึงจะอยู่ด้วยกันแล้ว แต่กว่าจะกลับก็เที่ยงคืนตีหนึ่ง (งานทีวีไม่เป็นเวลา)
ตีสองตีสามยังต้องลุกมารับโทรศัพท์ ตอนเช้าก็ต้องรีบตื่นไปทำงาน สุดท้ายเสาร์อาทิตย์ก็แทบจะไม่ได้หยุดค่ะ ขนาดอยู่ตัวติดกันอย่างนี้ ยังคิดว่า เค้าไม่มีเวลาให้เลยค่ะ แล้วพอให้เหตุผลว่างาน บางทีก็อยากจะกรี๊ดรับไม่ได้ เพราะว่ารู้สึกว่า เห็นงานดีกว่าก็อย่ามีแฟนเลย ใช้เวลากับงานกับชีวิตส่วนตัวไปดีกว่า
อยากจะพยายามเข้าใจนะคะ แต่สุดท้ายแม้แต่เวลาที่เหลือน้อยนิดก็ให้ไม่ได้ บางทีมันเครียดมากๆ จนเบื่อ เซ็งและพาลอารมย์เสียทันทีเลยค่ะ
พูดคุยปรับความเข้าใจกันนะคะ
ถ้าคุณเสียเค้าไปเพราเหตุการณ์แค่นี้ มันคุ้มมั๊ย เค้าเองถ้ารักคุณก็ต้องยอมเข้าใจค่ะ ใครง้อไม่สำคัญ รู้แค่ว่าดีกันแล้ว มันรุ้สึกดีนะคะ สู้ๆน้า