ถ้าหากครั้งหนึ่ง เคยได้เป็น "คนตาบอด" [Dialogue in the Dark]

สวัสดีค่ะทุกคน~~~ 

วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ที่ประทับใจ และอยากให้ทุกคนได้ไปลองเที่ยวที่นี่ดู
จะเรียกว่า "เที่ยว" ก็คงจะไม่ถูกซะทีเดียว เรียกว่า ไปเปิดประสบการณ์ หรือ "ปิด" ประสบการณ์ดีกว่าค่ะ ที่ว่าปิดประสบการณ์ในที่นี้ พิมพ์ไม่ผิด "ปิด" จริง ๆ หมายถึง ปิดสายตานะคะ 

อย่างที่ชื่อกระทู้บอกไว้ ว่า  ถ้าหากครั้งหนึ่ง เคยได้เป็น "คนตาบอด" สถานที่นี้เป็นที่ที่เราจะได้ลองสัมผัสประสบการณ์ที่ชีวิตนี้เราอาจจะไม่เคยได้เป็น แต่มันจะทำให้เราได้รู้ และได้เข้าใจอะไรมากขึ้นอีกเยอะเลยล่ะค่ะ ^^ เกริ่นพอแล้ว มาว่ากันเลย ว่าที่ที่พูดถึงนี่คือ
นิทรรศการ บทเรียนในความมืด 

Dialogue in the Dark

ที่นี่เป็นนิทรรศการที่จะให้เราได้ลองเป็นผู้พิการทางสายตาค่ะ แล้วยังไงใช่ม๊า? 

คือทุกวันนี้บางทีเราก็รู้สึกว่า เฮ้อ~~ ชีวิตมันยากเหลือเกิน เดินทางเท้าก็เจอวินมอไซค์บ้างล่ะ เจอกับระเบิดน้ำบ้างล่ะ รถเมล์บันไดก็ไม่เท่ากันบางคันเตี้ย บางคันสูงซะเกือบจะต้องกระโดด

 แต่เชื่อเถอะค่ะ ถ้าลองได้ไปที่นี่แล้ว จะรู้สึกว่าชีวิตมันง่ายขึ้นมาเลย 

ที่นี่จะให้เรากลายเป็นผู้พิการทางสายตาคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตประจำวันทั่วไป เดินป่า ขึ้นรถ 

เดินตลาด ซื้อของ ซึ่งทั้งหมดเราต้องทำโดยที่เรามองไม่เห็น! ไม่เห็นอะไรเลย

 มีเพียงไม้เท้าคู่ใจ 1 อัน กับพี่ไกด์ 1 คน!!

การเข้าชม

- ค่าบัตรเข้านิทรรศการ เด็ก นักเรียน นักศึกษา 50 บาท ผู้ใหญ่ 90 บาท

- ที่นี่จะสามารถเข้าได้เป็นรอบเวลานะคะ รอบละทุก ๆ 15 นาที

- รอถึงรอบเวลา

- ถึงเวลาจะมีเจ้าหน้าที่มาแนะนำวิธีการเข้านิทรรศการ การใช้ไม้เท้า สิ่งที่ควรทำต่างๆ ข้อห้าม

- ถอดสิ่งที่มีแสงต่างๆ นาฬิกาใดๆ โทรศัพท์ ไว้ในล็อคเกอร์ บริเวณหน้านิทรรศการจะมีล็อคเกอร์ให้ค่ะ มีเจ้าหน้าที่อยู่ตลอด

- ถึงเวลาเข้านิทรรศการ~~  

**ถ้าในรอบนั้นๆที่เราซื้อบัตร ไม่มีคนมาซื้อบัตรในรอบนั้นๆด้วย เราจะได้เข้าไปตัวต่อตัวกับพี่ไกด์เลยค่ะ ดีมาก ไม้เท้าจะไม่ต้องชนกันกับเพื่อน แต่ถ้ามีเพื่อนเข้าไปด้วยความกลัวจะน้อยลง จะสนุกมากขึ้นค่ะ

ประสบการณ์ > 

จขกท. ไปมาแล้ว 2 รอบ รอบแรกไปคนเดียวค่ะ 

และในรอบเวลาที่ จขกท. ไป ไม่มีใครคนอื่นเลยค่ะ เลยกลายเป็นว่าได้เข้าไปตัวต่อตัวกับพี่ไกด์เลย พอเข้าไปห้องนิทรรศการปุ๊ป พูดเลยค่ะว่า กลัว มันมืดมาก มืดสนิท คนที่เคยมองเห็นมาตลอด พอต้องมาไม่เห็นมันกลัวจริงๆค่ะ มีแค่ไม้เท้าที่ต้องคอยกวาดไปมาหาทางเดิน 

กับเสียงพี่ไกด์ที่คอยบอกเราว่าต้องไปทางไหน พี่ไกด์จะคอยนำทางเราไปยังที่ต่างๆ 

มีของให้เล่น  ให้เราลูบคลำได้ทุกอย่าง มันสนุก ตื่นเต้น และกลัวไปพร้อมๆกันค่ะ 

ระยะเวลาที่เราอยู่ในนิทรรศการประมาณ 1 ชั่วโมงนะ แต่เอาเข้าจริง เหมือนไม่กี่นาที  

ถึงแม้จะกลัว แต่ออกมาแล้วประทับใจมากๆ อาจจะเล่าไม่หมดเพราะว่าไม่อยากสปอยในหลายๆอย่าง อยากให้ทุกคนไปลองดูนะคะ ครั้งหนึ่งในชีวิต แล้วจะไม่ลืมเลยค่ะ

สปอยนะคะ!! ใส่ตัวอักษรสีขาวไว้ ต้องการอ่าน คุมดำเอาน้าาา
​พี่ไกด์ที่คอยบอกทางเราตลอดทาง เป็นผู้พิการทางสายตาค่ะ มันเป็นสิ่งที่ทำให้เราน้ำตาไหลในห้องสุดท้าย เพราะห้องสุดท้ายเค้าจะเฉลยเราว่าเค้าเป็นผู้พิการทางสายตา ที่เราไม่รู้จนห้องสุดท้าย เพราะตลอดทางที่เค้าคอยบอกทางเรา เค้าเหมือนคนมองเห็นมาก รู้ว่าเราอยู่ตรงไหน ต้องเลี้ยวทางไหน ระวังตรงไหน ตอนแรกคิดว่าเค้ามีกล้องอินฟาเรทที่ทำให้เห็นเรา จริงๆนะ พอเรานั่งพูดคุยถามนู่นนี่ เราตกใจกับหลายๆอย่างมาก เช่น พี่ๆเค้าที่เป็นผู้พิการทางสายตา สามารถเล่นสมาร์ทโฟนได้ เล่นเฟสบุ๊คได้ ชอบแฟชั่น รักสวยรักงาม ดูละครต่างๆ คือทำเราอึ้งไปเลย อยากรู้อะไรเพิ่มต้องลองไปเองน้าาา

นิทรรศการนี้ตั้งอยู่ที่ >

ชั้น 4 อาคารจามจุรีสแควร์ (บริเวณนิทรรศการ อพวช.)