พวงมาลัยกับข้าวต้มมัด จะเจอคนแบบนี้บ้างมั้ยน๊อ
nuttsumi112น่ารักดีค่ะ เลยเอามาแบ่งๆกันอ่าน ขอให้มีความสุขกับคนที่คุณรักนะคะ
คุณคงดีใจหากว่าเช้าวันหนึ่งจะมีดอกกุหลาบสักดอกมาวางอยู่บนโต๊ะทำงาน |
| นั่นแสดงว่ามีคนตาถึงมองเห็นเสน่ห์และความน่ารักในตัวคุณ แต่ฉันนี่สิ |
| พวงมาลัยสีขาวบริสุทธิ์ที่ส่งกลิ่นหอมของดอกมะลิที่วางอยู่บนโต๊ะฉัน |
| ทำเอาฉันเป็นตัวตลกของเพื่อนร่วมงานไปโดยปริยาย |
| คนที่เอาพวงมาลัยมาวางให้ฉันทุกเช้าเป็นวิศวกรในแผนกวางแผน ฉันไม่ |
| รู้จักเขามากนัก แต่เพื่อนๆในแผนกฉันพูดถึงเขาว่าเป็นคนไม่ค่อยเต็ม ออก |
| จะขวางโลกนิดๆ ฐานะทางบ้านจัดว่าดีทีเดียว แต่ตัวเองงกชะมัด เดิมเขาขับ |
| สปอร์ตคันหรูมาทำงาน ทำเอาสาวๆในบริษัทเก็บเอาไปฝันอยากเป็นตุ๊กตา |
| หน้ารถของเขากันหลายคน แต่อยู่ดีๆเขากลับนั่งรถเมล์มาทำงานเสียเฉยๆ |
| ทำให้สาวๆเหล่านั้นค่อยถอนตัวไปทีละคนสองคนจนไม่เหลือใคร |
| ถึงฉันจะเป็นพนักงานบัญชีและเห็นด้วยกับมาตรการประหยัดของเขาแต่ |
| แค่ดอกกุหลาบสักดอกคงไม่ได้แพงไปกว่าพวงมาลัยสักเท่าไรละมัง |
| วันนี้ฉันมาทำงานเช้ากว่าปกติซึ่งทางหัวหน้าของฉันขอร้องมาสำหรับเช้า |
| วันจันทร์ เพื่อมารับรายงานจากฝ่ายต่างๆและเตรียมรายงานให้เสร็จก่อน |
| เก้าโมง เช้า ทำเอาฉันต้องรองท้องด้วยกาแฟเพียงแก้วเดียวสำหรับมื้อเช้า |
| มื้อที่สำคัญที่สุดของวัน แต่ก็ทำให้ฉันได้มีโอกาสเจอวิศวกรคนนั้น คนที่ |
| เอาพวงมาลัยมาวางที่โต๊ะฉันทุกเช้า |
| เสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีขาวที่ถูกม้วนขึ้นไปจนเกือบถึงข้อศอกทำให้เขาดูทะมัด |
| ทะแมงขึ้น นั่งคงเพราะต้องโหนรถเมล์มาละมัง เขาทำท่าลังเลอยู่หน่อย |
| เมื่อพบว่าฉันมาทำงานแต่เช้า ก่อนจะเดินเข้ามาและวางพวงมาลัยบนโต๊ะ |
| ฉันอย่างเงียบๆ |
| 'ขอบคุณค่ะ หอมจัง' ฉันบอกเขาไป |
| 'คุณชอบมันจริงๆเหรอ' เขาถามกลับ |
| ฉันยิ้มให้ เขาควรจะไปตีความเอาเอง ว่าผู้หญิงหน้าตาน่ารักอย่างฉันเหมาะ |
| กับพวงมาลัยไหม |
| 'ดีใจที่คุณชอบ' |
| อ้าว ... นี่เขาเป็นวิศวกรจริงๆหรือเปล่านะ ไม่ฉลาดเอาเสียเลย |
| 'ทำไมวันนี้มาแต่เช้าล่ะครับ' เขาชวนคุย |
| 'พอดี พี่วรรณขอให้มาก่อนเวลาในทุกวันจันทร์น่ะค่ะ' ฉันตอบ |
| 'ถ้างั้นคุณคงไม่มีเวลาทานข้าวเช้า' |
| ฉันยกแก้วกาแฟให้เขาดูแทนคำตอบ เขาทำสีหน้าครุ่นคิด นี่คงไม่ได้ |
| กำลังคิดหรอกนะว่าฉันจะได้พลังงานจากกาแฟแก้วนี้กี่แคลอรี่ และเพียง |
| พอกับการทำงานของฉันในช่วงเช้าหร ือเปล่า |
| 'แล้วทำไมมาเช้าจังล่ะคะ' ฉันถามเขา |
| 'ผมต้องต่อรถเมล์ มาน่ะครับ ถ้ามาสายรถจะติด' |
| 'แล้วรถคันเดิมไปไหนแล้วคะ' |
| 'ผมจอดไว้ที่หอพักเพื่อนแล้วขึ้นรถเมล์มาครับ สะดวกกว่า และได้ทำธุระ |
| ด้วย' เขาบอก |
| ธุระอะไรของเขานะ ที่ต้องทำแต่เช้าเชียว หรือจะใส่บาตร แต่ฉันก็ไม่ได้ |
| ถามเขาไปหรอก |
| 'หอพักเพื่อนคุณ อยู่ใกล้เหรอคะ' ฉันถามเขาเพราะอยากหาที่พักใกล้ที่ทำ |
| งานมากขึ้น สนองนโยบายรัฐ |
| 'ต่อรถเมล์มานี่ก็สองต่อเองครับใช้เวลาประมาณยี่สิบนาที' |
| 'พอมีเบอร์ติดต่อไหมคะ' |
| 'ผมพาไปได้ ถ้าคุณสนใจ' เขาบอก |
| 'ค่ะ' ฉันตอบ ก่อนที่เขาจะขอตัวกลับไปทำงาน |
| ................................................................................ |
| จากนั้นในทุกวันจันทร์ บนโต๊ะของฉันนอกจากจะมีพวงมาลัยดอกมะลิแล้ว |
| ยังมีข้าวต้มมัดเพิ่มมาด้วยอีกหนึ่งอย่าง ข้าวต้มมัดกับกาแฟ ดูท่าเขาจะเป็นคน |
| ขวางโลกจริงๆเสียแล้วสิ |
| เพื่อนสาวในแผนกฉันหลายคนได้รับดอกกุหลาบ บางคนมีขนมปัง โดนัท |
| หรือมิฉะนั้นก็เป็นปาท่องโก๋และน้ำเต้าหู้ จากหนุ่มๆที่ตา ถึงและพากันมาเกาะ |
| แกะกับสาวๆแผนกบัญชี บอกตรงๆว่าฉันก็อายอยู่ไม่น้อยกับรสนิยมของเขา |
| แต่เพราะ บุคลิกที่เงียบขรึม ท่าทางจริงจัง และรอยยิ้มที่อ่อนโยนนั้นทำให้ |
| ฉันปฏิเสธเขาไม่ลง ไม่รู้ว่าเพราะฉันกลัวเขาจะเสียน้ำใจ หรือเพราะชอบเขา |
| ขึ้นมาแล้วกันแน่ |
| 'ช่วยเขียนแผนที่กับเบอร์ติดต่อหอพักที่ว่าให้หน่อยได้ไหมคะ' ฉันบอกเขา |
| ในวันหนึ่ง |
| 'ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเย็นนี้ผมพาไปดู' เขาบอก |
| 'ขอบคุณค่ะ' ฉันตอบ และเย็นนั้น เขาพาฉันขึ้นรถเมล์จากป้ายใกล้ๆบริษัท |
| และไปต่อรถเมล์อีกสายหนึ่งในป้ายถัดไป ก่อนจะไปถึงหอพักที่ว่าโดยใช้ |
| เวลาไม่เกินสามสิบนาที |
| 'ใกล้จริงๆด้วยค่ะ' ฉันบอกเขา |
| จากนั้นเขาพาฉันไปดูห้องตัวอย่างก็ห้องเพื่อนเขานั่นล่ะ ฉันตกลงใจที่จะ |
| ย้ายมาอยู่ในเดือนหน้าและวางเงินมัดจำไปก่อน |
| 'เย็นนี้คุณรีบไปไหนหรือเปล่า' เขาถาม |
| 'ไม่ค่ะ' ฉันตอบ แอบคิดไปว่าเขาคงชวนทานข้าวละมัง |
| 'ทานข้าวกับผมนะ' เขาชวนจริงๆ ฉันยิ้ม อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะพาฉัน |
| ไปทานที่ไหน คนที่ชอบ ข้าวต้มมัดกับพวงมาลัยจะมีรสนิยมเรื่องอาหาร |
| ยังไงนะ แต่ก็ได้ยินเสีย งตัวเองตอบตกลงกับเขา |
| ร้านที่เขาพามาเป็นร้านอาหารบรรยากาศดี ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ เหมือนสวน |
| หลังบ้านเสียมากกว่าร้านอาหาร ดูเขาจะคุ้นเคยกับเจ้าของร้านเป็นอย่างดี |
| 'เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วครับ' เขาบอกเมื่อเห็นสายตาสงสัย |
| ของฉัน |
| เสียงเพลงไพเราะจากวงดนตรีที่มีเครื่องดนตรีเพียงไม่กี่ชิ้นนั่นทำให้ฉันรู้สึก |
| ผ่อนคลาย |
| 'ไม่รู้ว่ามีร้านแบบนี้อยู่ด้วย' ฉันพูดกับเขา |
| 'ผมมาที่นี่บ่อยๆ' เขาบอก ฉันต้องแอบมองเขาด้วยความสงสัย ความจริง |
| เขาก็ไม่ได้ถึงกับประหยัดอะไรมากมาย แต่ทำไมถึงเป็น พวงมาลัยและ |
| ข้าวต้มมัดนะ ฉันแอบยิ้ม |
| 'คุณยิ้มทำไม' แย่จริง เขาจับได้ ก่อนที่เขาจะเรียกเด็กหญิงที่ขายดอกกุหลาบ |
| มาและซื้อให้ฉันดอกหนึ่ง ทำเอาหัวใจฉันพองโต และนำกุหลาบดอกนั้น |
| กลับมาทับด้วยหนังสือเล่มหนาที่หัวเตียง |
| ......................................................................... |
| วันนี้ฉันย้ายหอพักวันแรก ฉันตัดสินใจออกจากหอเช้ากว่าที่ควรจะเป็น |
| อยากมีเวลาในการสำรวจเส้นทางก่อน แม้ว่าเขาบอกว่าจะมารับฉันและ |
| ไปทำงานพร้อมกัน |
| น่ารักดีค่ะ เลยเอามาแบ่งๆให้ได้อ่านกัน ขอให้มีความสุขกับคนที่คุณรักนะคะ |
| ฉันขึ้นรถเมล์จากป้ายใกล้ๆหอพักและลงเพื่อต่อรถอีกสาย ที่ป้ายรถเมล์กลาง |
| เส้นทางนั้นฉันเห็นคุณยายหลังค่อมนั่งร้อยพวงมาลัยอยู่ พวงมาลัยดอกมะลิ |
| ขาวสะอาดตา เขาคงซื้อจากที่นี่ทุกวัน ฉันคิด ฉันเดินเข้าใกล้และพบว่า คุณยาย |
| คนนั้นขาพิการ คุณยายเล่าว่าทุกๆเช้าจะมีเพื่อนบ้านที่มาทำงานแถวนี้พาคุณยาย |
| และหลานมาขายพวงมาลัยที่นี่และรอรับกลับในช่วงบ่าย |
| ฉันอมยิ้มกับความอ่อนโยนของเขา นี่ละมังเหตุผลที่เขาขึ้นรถเมล์ไปทำงาน |
| และซื้อพวงมาลัยให้ฉันทุกเช้า |
| 'ขายยังไงจ๊ะ' ฉันถามคุณยาย |
| 'พวงละยี่สิบบาท' |
| ฉันยื่นธนบัตรฉบับละร้อยให้กับคุณยาย |
| 'เอาพวงนึง ไม่ต้องทอนจ๊ะ' |
| 'งั้นไม่ขาย ฉันไม่ใช่ขอทาน' คุณยายบอก พร้อมกับมองหน้าฉัน ซึ่งรู้สึก |
| ว่าหน้าตัวเองชาไปในทันที |
| 'หนูขอโทษ' ฉันพนมมือไหว้ ก่อนที่คุณยายจะยิ้มตอบ |
| 'ไม่เป็นไร หนูทำให้ฉันนึกถึงผู้ชายอีกคน' คุณยายเล่า |
| 'เขาทำแบบหนู แต่ให้แบงค์พัน ยายก็ดุเขาไปเหมือนกัน' คุณยายเล่าต่อ |
| 'แล้วเขาทำยังไงคะ' ฉันถาม |
| เขาขอโทษ และซื้อพวงมาลัยวันละพวงแทน บางทีก็ซื้อข้าวต้มมัดของหลาน |
| ยายด้วย นี่ใกล้จะมาแล้ว' คุณยายบอก |
| 'เขาบอกว่าซื้อไปให้แฟน ฉันยังถามเขาเลยว่าสาวๆที่ไหนจะชอบ มีแต่คนแก่ |
| ที่ชอบพวงมาลัย'คุณยายเล่า โดยไม่ได้สังเกตเลยว่าหัวคิ้วฉันแทบจะชนกัน |
| อยู่แล้ว |
| 'แต่เขาบอกว่าแฟนเขาชอบ' คุณยายเล่าต่อ ทำเอาฉันหน้าแดงขึ้นมาทันที |
| ใครบอกว่าฉันเป็นแฟนนาย.... |
| 'อ้าว คุณ ทำไมออกมาก่อนล่ะ' เสียงทุ้มๆดังขึ้นด้านหลังของฉัน ฉันแกลังทำ |
| เป็นไม่ได้ยินไปอย่างนั้น เพราะขืนฉันหันไปตอนนี้ คงซ่อนหน้าแดงๆนี้ไม่ได้ |
| 'คุณยาย นี่แฟนผม' เขาว่า ฉันตีต้นแขนเขาทันทีเหมือนกัน |
| 'พวงมาลัย พวงนึงครับ' เขาบอกก่อนจะหยิบธนบัตรใบละยี่สิบให้คุณยาย |
| ส่วนฉัน หันไปคุยกับเด็กหญิงตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ |
| 'ข้าวต้มมัดขายยังไงคะ' |
| 'มัดละห้าบาทค่ะ' เธอบอก |
| 'งั้นเอายี่สิบบาทด้วยค่ะ' ฉันบอกพร้อมกับยื่นสตางค์ให้โดยมีเขายืนยิ้มอยู่ข้างๆ |
| 'แสดงว่าที่ผมซื้อไปคุณทานไม่อิ่ม เพราะผมซื้อแค่สิบบาทเอง' เขาพูด |
| 'อิ่มย่ะ' ฉันเถียง เขาทำท่าจะพูดอะไรต่อแต่ก็ไม่เถียงฉัน ก่อนที่เราจะขึ้นรถเมล์ |
| มาทำงานด้วยกัน |
| 'พวงมาลัยของคุณ ' เขาบอกพร้อมกับยื่นพวงมาลัยสีขาวสะอาดตานั้นให้ฉัน |
| เมื่อเดินมาส่งฉันที่โต๊ะ |
| 'ข้าวต้มมัดของคุณ' ฉันแบ่งข้าวต้มมัดในถุงให้เขา |
| 'อ้าว' เขาร้อง |
| 'ไม่ชอบเหรอคะ' ฉันถามเขายิ้มๆ |
| 'ยังไม่เคยลองทานเลยครับ อร่อยไหม' เขาตอบกลับทำเอาฉันคิ้วขมวด นี่ฉัน |
| กลายเป็นหนูลองยาให้เขาหรือนี่ |
| 'แต่ก็คงอร่อย เพราะคุณทานหมดทุกครั้ง' เขาตอบก่อนจะรับถุงข้าวต้มมัดไป |
| จากมือ จงใจให้ปลายนิ้วสัมผัสกันนิดหนึ่ง |
| 'กลับบ้านพร้อมกันนะ' เขาชวน |
| 'ค่ะ' |
| ฉันยิ้มให้ และตอบออกไปอย่างเต็มใจ เพื่อนฉันเพิ่งบอกเมื่อวานเองว่า |
| อย่าไปหลงเสน่ห์ พ่อพวงมาลัยกับข้าวต้มมัด เพราะจะทำให้เสียชื่อสาวๆ |
| แผนกบัญชี ดูท่าเช้านี้ ฉันต้องหาเหตุผลดีๆไว้แก้ตัวแล้วล่ะ.................... |
Discussion (12)
น่ารักมากเลยอ่า วันนี้ฝันหวานแน่เรย อิอิ
ผู้ชายดีๆหายากเนอะ ขอแค่ไม่เจ้าชู้ไม่โกหกกับเราก็พอแล้ว