ภัยเงียบ...เมื่อฉันเป็นเนื้องอกในรังไข่(ภาค 1)

          สวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคน วันนี้มีโอกาสมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นจริง คิดว่าเรื่องที่จะเล่านี้คงจะเตือนผู้หญิงหลายๆคนให้สังเกตุร่างกายตัวเองและดูแลตัวเองมากยิ่งขึ้นนะคะ คิดว่ายังไงจะต้องแบ่งปันเรื่องราวลงในจีบันตั้งแต่นอนอยุ่โรงพยายาบแล้วหล่ะค่า เพราะคิดว่าคงเกิดประโยชน์แน่นอน เรื่องยาวหน่อย น่าจะแบ่งเป็นหลายภาค อยากเล่าให้ละเอียดที่สุดอาค่า แต่ขอให้อ่านจนจบนะคะ

          ตัวของเบอรี่เป็นคนอุดมสมบูรณ์ค่ะ อายุ 23 ปี อวบระยะท้ายสุด ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ประจำเดือนไม่ผิดปกติ ไม่มีอาการปวดท้องตอนมีประจำเดือน ระดูไม่ผิดปกติ

          สิ่งที่บอกข้างต้นทำให้เบอรี่ไม่เคยสงสัยตัวเอง ว่าจะเป็นอะไรรึเปล่า นอกจากมีอาการ ท้องอืด ลมขึ้นบ่อย แต่เบอรี่คิดว่าคงเป็นอาการของโรคกระเพาะ แล้วด้วยความที่มีท้องน้อยป่องๆ อยู่แล้ว ก็ไม่ได้ใส่ใจว่ามันใหญ่ขึ้นผิดปกติหรือเปล่า แต่รู้สึกว่ามันแข็งขึ้น ก็ยังไม่ได้สนใจอะไรค่ะ คิดว่าตัวเองคงอ้วนขึ้น ก็ปล่อยไปเรื่อยๆ ยังไม่แค่นั้นค่ะ คลำๆ กดช่วงท้องน้อยแล้วรู้สึกว่ามีก้อนข้างขวา พอกดมันก็ย้ายไปข้างซ้ายได้ แต่จะปวดหน่วงๆ เวลาไปยุ่งกับมัน ก็ปล่อยๆ ไปอีกค่ะ ไม่ได้สนใจอะไร ตัวเบอรี่เคยลองให้แม่จับ แม่ก็บอกว่าคงเป็นก้อนไขมัน ไม่ได้อันตรายหรอก ตัวแม่ก็มี ทุกๆ คนเวลาอ้วนก็เป็นหมด แต่เบอรี่จับของแม่ คือนิ่มค่ะ ไม่เหมือนกับที่เบอรี่เป็นเลย แต่ก็ไม่อยากคิดมากอะไร อีกอย่าง คือ กลัวค่ะ ก็พยายามไม่คิดถึงมัน

          เบอรี่ใช้ชีวิตตามปกติค่ะ มีท้องอืด ท้องเฟ้อตามปกติ เหมือนเป็นอาการปกติที่เป็นจนชินชา ประจำเดือนมาปกติ ไม่เจ็บไม่ปวด ปล่อยไว้หลังจากที่ให้แม่ลองจับประมาณ 2 เดือนได้ ปรากฏว่ารู้สึกอึดอัดกว่าเดิมช่วงท้องน้อย คือนอนคว่ำไม่ได้แล้ว เจ็บค่ะ และรู้สึกว่าก้อนตรงนั้นมันใหญ่ขึ้น ใหญ่จนกดเหนือสะดือก็เจอค่ะ เริ่มรู้สึกกังวลมากๆ แล้ว เริ่มทนไม่ได้ว่าตัวฉันเป็นอะไร เลยบอกแม่ว่าไปหาหมอดีกว่า

          วันรุ่งขึ้นไปหาหมอโรงพยาบาลเอกชนดังย่านสาทร คือบอกว่ากดเจอก้อนเนื้อช่วงท้องน้อย ส่งตัวเบอรี่ไปแผนกทางเดินอาหารค่ะ เข้าพบหมอ หมอให้นอนๆ ละกดช่วงท้องน้อย และเหนือสะดือค่ะ หมอดูไม่ได้สนใจอะไรเลย หมอบอกว่า อืม...มีก้อนจริงด้วยหว่ะ ใหญ่ด้วยนะเนี่ย อืมๆ เดี๋ยวส่งไปทำ CT Scan แล้วเจาะเลือดนะ คงไม่ได้เกี่ยวกับระบบสูติหรอก คิดว่าน่าจะลำไส้ 

อ่าววว...หน้าเบอรี่เริ่มซีดค่ะ น้ำตาเริ่มคลอ เห้ยยยยย ตรูเป็นอะไรฟระเนี่ย มันยิ่งใหญ่ขนาดต้องเข้าตรวจ CT เลยหรอ เอาแล้วไง ถามหมอต่อ
เบอรี่ :หมอคิดว่าอะไรคะ หนูเป็นอะไรคะหมอ ตาหมอมองจอคอมที่เปิดหน้าเวปกูเกิ้ลเอิร์ทอยู่ 
หมอ :ก็ยังบอกไม่ได้อะนะ ต้องเข้า CT
เบอรี่ :หนูจะเป็นมะเร็งมั้ยคะหมอ
หมอ :(หน้าตาดูไม่ได้สนใจอะไร ตามองแต่คอม) คิดว่าคงน้อยแหละมั้ง เพราะอายุน้อยหนิ ความเสี่ยงน้อย
โอ้ยยยย อยากจะต่อยหน้าหมอ คืออะไรคะเนี่ย เบอรี่มารบกวนเวลาเล่นคอมของหมอใช่มั้ย????

          ออกจากห้องหมอพยาบาลถามว่าอดข้าวมายัง บลาๆๆๆๆ คุณแม่พูดเลยค่ะ ว่าไม่ทำ ไม่ตรวจ ชำระค่าหมอแค่นั้น เพราะการที่หมอบอกว่าเจอก้อนเนื้อคือ เรื่องเริ่มใหญ่แล้ว และคุณแม่เป็นคนไข้ที่ศิริราช จะเป็นอะไร ขอให้โรงพยาบาลใหญ่ หมอที่มีความชำนาญมากกว่านี้เป็นคนวินิจฉัยแล้วกัน